Hoewel ik bovenop alles zit wat maar met politiek en privacy te maken heeft, heb ik toch een wetsvoorstel gemist de afgelopen maanden. En voor de verandering ben ik Het Vrije Volk erkentelijk voor het wel signaleren van de zoveelste schending van de privacy en rechten van burgers. Ik vat de voorgestelde wetswijziging zo kort mogelijk samen voor de maximale impact. Met deze wetswijziging is straks iedereen verplicht een identiteitsbewijs te dragen (dus niet alleen te tonen). Is het voor de politie (en alle andere "opsporingsambtenaren") mogelijk om bij twijfel over de identiteit (zulks ter hunne beoordeling) foto's en vingerafdrukken te maken. Worden alle gegevens (BSN, foto's, vingerafdrukken, reden van verdenking) altijd vastgelegd in een database, ook als de persoon niet langer verdacht is, voor later opsporingswerk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
“Ik verzet me hevig tegen het beeld dat ik geen helder zicht zou hebben op de grootstedelijke problematiek en dus geen recht zou hebben om de ‘het-doel-heiligt- de-middelen-gedrag’ te kritiseren.”
Heerlijke discussie dit. Rotterdam zoekt de grenzen van de wet op in haar strijd voor “veiligheid” en “fatsoen”. De persoon wiens rol het is om kritisch te zijn, de ombudsman, wordt vervolgens de boeman door de nodige kanttekeningen erbij te zetten. Geheel volgens de Amerikaanse methode van “If you’re not with us, you’re against us.” wordt iedere vorm van kritiek terzijde gelegd. En hoe kan je dat beter doen dan door de vergelijking te leggen met de Tweede Wereldoorlog. Het wordt de ombudsman in de mond gelegd, maar het is gewoon Leefbaar Rotterdam die Godwin’s law als standaard wapen in de discussie gebruikt. Hier een stukje uit het bewuste rapport over hoe de discussie vorig jaar al liep:
“Zonder de door hem gemaakte beroepsfout te willen miskennen, daar is hij terecht over aangesproken, wil de ombudsman op deze plek raadsleden verzoeken hem zoveel mogelijk tijdens vergaderingen (waarbij de ombudsman formeel geen rol vervult en geen weerwoord kan geven), geen woorden in de mond te leggen en/of zaken toe te dichten die niet juist zijn:
Bijvoorbeeld: De heer Van Heemst (PVDA) zegt, blijkens de notulen van de raadsvergadering van 25 januari 2007 dat de ombudsman zou hebben opgemerkt: ‘Eerst zondigen, dan bezinnen en daarna vergiffenis schenken’. De ombudsman heeft slechts de woorden van een stadsmarinier weergegeven.
De heer Sörensen (Leefbaar Rotterdam): ‘En het huidige college wordt vergeleken met het college, dat tijdens de tweede wereldoorlog onze stad bestuurde.’ Dit heeft de ombudsman nooit gezegd.
De heer Pastors (Leefbaar Rotterdam): ‘De ombudsman, die lid is van Groen Links, heeft…. De ombudsman is nimmer lid van een politieke partij geweest.
De heer Sörensen (Leefbaar Rotterdam):’Blijkbaar vindt u ook, dat ambtenaren SS ‘ers en SD’ers zijn.’ De ombudsman heeft zulks nooit gezegd.
De heer Pastors (Leefbaar Rotterdam): ‘Het gaat erom dat de Ombudsman het doel van de interventieteams….. op één lijn stelt met de jodenvervolging.’ De ombudsman heeft dit niet gedaan.
De heer Pastors (Leefbaar Rotterdam): ‘Hij heeft bedoeld te zeggen dat de nazi’s aan jodenvervolging deden en de gemeente Rotterdam in feite iets dergelijk doet.’ De ombudsman heeft dit niet bedoeld.”
Als ik dan toch nieuwe woorden aan het leren ben, kan er vandaag “koekoekskinderen” ook nog wel bij. In Nederland staat het nog niet in de van Dale, maar het begrip spreekt wel voor zich. Volgens mij komt het van het Duitse “Kuckuckskindern”. Het gaat om kinderen geboren in een relatie (ouderwetsch man – vrouw) waarvan de man denkt dat hij de biologische vader is maar dat later niet zo blijkt te zijn. Schattingen van tussen de 1 op 10 en 1 op 25 doen de ronde, maar het meest concrete onderzoek in Europa geeft aan dat het om 3,7% van de kinderen gaat. En dat is nog steeds best veel.
Nu is dit natuurlijk een stevige schok voor het kind wanneer hij/zij er na lange tijd achter komt dat de man die altijd voor vader aangezien is dat helemaal niet blijkt te zijn.
Maar voor de “vader” is dit net zo goed een stevige klap.
En als je dan in de situatie zit dat je al jaren gescheiden bent en stevig wat alimentatie betaalt voor een kind dat niet van jou blijkt te zijn, kan ik me voorstellen dat je daar iets aan wilt doen.
Volgens mij is het in NL in ieder geval voldoende reden om de alimentatie te laten stoppen. Maar in Duitsland is de rechter recent nog wat verder gegaan. De vrouw moet alles aan de man terug betalen.
Terecht of niet?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“We waren de tijd uit het oog verloren […] Toen we de kinderen wilden roepen, bleken er twee vermist. Ik heb overal gezocht, gezocht, gezocht,…Tevergeefs”
Alweer een krijs door de nacht van een moederdier wat haar jong(en) niet terugvindt. Het is onvoorstelbaar wat er dan door je heen moet gaan, maar iemand die zijn peuter 2 minuten onverwacht uit het oog verloren is, die kent een druppel van een zee.
De vermoedelijke dader, Ait Out, lijkt nog het meest qua uiterlijk op de kinderkiller die wij in ons repetielenbrein visualiseren, maar dit proces heeft een naargeestig kantje. In Luik, de ‘vurige stede’, de armoe en de zang, het bier verschraald of vers, zijn de twee kinderen van 7 en 10 om 2 uur ’s nachts geroofd, verkracht en omgebracht.
Gaat u mee aan het volksgerecht en is het van “hoe erg het ook is voor de moeder maar ze is wel medeverantwoordelijk”, of weet u gewoon dat zulke dingen gebeuren, en heerst de wet van het (afgrijselijke) ongeluk.
Gisteren was in de Tweede Kamer het debat over de bewaartermijn voor telecomgegevens (wet op de dataretentie). En zowaar, er lijkt een kentering te komen in het debat over privacy. Voor het eerst sinds 5 jaar glijdt een wetsvoorstel niet meer geruisloos door de Tweede en Eerste kamer heen. Kennelijk heeft de reuring van de laatste maanden wat mensen in die kaasstolp wakker geschud.
Met name de PvdA laat nu wat van zich horen. Woordvoerder Martijn van Dam ([email protected]) en zijn collega Ed Anker van de ChristenUnie ([email protected]) trekken de discussie over dit onderwerp nu eindelijk naar het juiste niveau. Ze constateren terecht dat met dit soort wetten het principe “iemand is onschuldig tenzij er concrete verdenkingen zijn” overboord wordt gezet. Iedereen wordt gevolgd en dan zien we wel wie waarvoor vervolgd kan worden.
Het CDA, in de persoon van Coskun Çörüz ([email protected]) en de VVD voeren als tegenargument aan dat de effectiviteit van de bestrijding van criminaliteit is gediend met een langere bewaartijd (18 maanden i.p.v. de minimaal gevraagde 6 maanden). Dit argument is hier al eerder onderuit gehaald, mede met dank aan onze reaguurders (zie reacties dus).
Er is nu dus geen meerderheid voor het voorstel, maar de ChristenUnie twijfelt nog een beetje. Misschien kunt u uw zorgen aan hen kenbaar maken.
Het is niet te verwachten dat het CDA van positie verandert. Die hebben immers aan de basis gestaan van vrijwel alle maatregelen van de afgelopen jaren.
Maar waar in dit debat ook wel eens extra aandacht voor mag komen in is de houding van de VVD. Ik citeer even uit de toelichting bij de beginselverklaring van de partij:
“Vrijheid van de mens is onmisbaar voor ontplooiing. We bedoelen dan vrijheid op geestelijk, staatkundig en materieel gebied. Deze vrijheid komt ieder mens toe, zonder enige discriminatie.
De vrijheid moet zo groot mogelijk zijn. Er zijn wel grenzen aan persoonlijke vrijheid. De vrijheid van de een mag de vrijheid van de ander niet belemmeren. En we moeten oog hebben voor de belangen van toekomstige generaties.”
Het komt me voor dat het uitbreiden van de termijn hier toch mee in tegenspraak is. Ook de jonge liberalen zijn die mening toegedaan.
Nu is het natuurlijk zo dat je wel druk kunt uitoefenen om de woordvoerder van de VVD voor dit dossier, Fred Teeven ([email protected]), maar gegeven zijn eerdere uitspraken is dat waarschijnlijk niet zo zinvol. Iemand die roept:
“…als je niets te verbergen hebt, heb je ook niets te vrezen” heeft het gewoon niet begrepen. Misschien is het dan ook beter de fractievoorzitter maar eens onder druk te zetten. Mail dus gerust Mark Rutte ([email protected]).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Uit deze inventarisatie blijkt dat bij het ministerie van LNV en het ministerie van SZW bekeuringen voor de overtreding van de maximumsnelheid tot 10 km/uur door het ministerie worden voldaan. Bij het ministerie van Financiën worden de bekeuringen in beginsel door de chauffeur voldaan, tenzij het een overtreding betreft tot 10% van de toegestane snelheid.”
Aldus minister ter Horst in haar antwoord op de kamervragen van Pechtold naar het vergoeden van boetes voor te hard rijden door provincies en het Rijk.
Bezoeker ‘De Geus’ schreef: “Marokkanen vertonen vaak een duidelijke overeenkomst met kankercellen. Ze passen zich niet aan en parasiteren de gastheer.”
Gregorius Nekschot reageerde daarop bijvoorbeeld: “Geachte heer De Geus, bedankt voor uw observaties. U heeft duidelijk veel kennis van zaken.” (NRC)
De burgercartoonist Gregorius Nekschot zou niet alleen vanwege zijn discriminerende tekeningen zijn gearresteerd maar óók vanwege het feit dat hij op zijn site instemmend zou hebben gereageerd op racistische reacties. In de aangifte wordt ondermeer bovenstaand citaat genoemd. Helaas is inmiddels een deel van www.gregoriusnekschot.nl offline, maar gelukkig hebben we de Google Cache nog! En wat blijkt: het gaat hier om een pagina waar G. Nekschot zijn ingezonden mededelingen publiceerde. Nadere bestudering wijst uit dat G. Nekschot in dit geval het zoveelste slachtoffer is geworden van het nog steeds ontbreken van een ironieteken op de internets.
“Der Verdächtige gehört gelyncht, aufgehängt und der Verteidiger gehört bestraft”
De advocaat van de Oostenrijkse incest-verdachte Josef Fritzl ontvang hate-mail uit de hele wereld, ook Nederland. In de categorie “alles moet dood als het om incest en pedofielen gaat” vergeet men kennelijk dat in een normale rechtstaat iedereen recht heeft op verdediging, ook de grootste schurken.
Maar misschien stellen ze daar geen prijs meer op. Laten we dat maar gewoon afschaffen dan en alles wat verdacht lijkt gelijk op straat lynchen. Spaart een hoop tijd en kosten.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.