Martijn Bevelander wenst selectief vergeten te worden

Sargasso heeft eerder al de nodige aandacht besteed aan het 'recht om vergeten te worden', het besluit van het Europese Hof van Justitie dat bepaalde dat zoekmachines kunnen worden verplicht om bepaalde zoekresultaten over particuliere personen niet langer weer te geven (zie bijvoorbeeld hier en hier). En nu kregen we er zelf mee te maken. We ontvingen namelijk een keurig mailtje van Google: Vanwege een verzoek op basis van de Europese wetgeving over gegevensbescherming kunnen we een of meer pagina's van uw site niet langer weergeven in onze zoekresultaten voor bepaalde zoekopdrachten naar namen of andere termen die specifieke personen identificeren. Dit geldt alleen voor resultaten in Europese versies van Google. U hoeft verder niets te doen. Deze pagina's zijn niet volledig uit onze zoekresultaten geblokkeerd. Ze worden nog steeds weergegeven voor andere zoekopdrachten dan de zoekopdrachten zoals opgegeven door individuele personen in de verzoeken om Europese gegevensbeschermingswetgeving die we hebben gehonoreerd. Uit individuele privacyoverwegingen kunnen we niet bekendmaken om welke zoekopdrachten het gaat. Het hoeft niet altijd zo te zijn dat iemands naam prominent op de pagina wordt genoemd voor de betreffende zoekresultaten. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de naam alleen in het gedeelte met reacties wordt genoemd. Deze actie heeft effect op de volgende URL's: https://sargasso.nl/martijn-bevelander-spamt-zich-weer-het-apelazarus/ Een simpel testje liet zien dat ene Martijn Bevelander liever niet aan zijn verleden als grootschalige spammer wordt herinnerd. Vergelijk immers de resultaten van deze zoekopdracht (screenshot) met deze (screenshot).

Door: Foto: AJ Cann (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Google spreekt recht

, door

ACHTERGROND - Een discutabel vonnis van het Europese Hof in uitvoering.

Ze hebben er zelf niet om gevraagd bij Google. Maar een uitspraak van het Europese Hof van Justitie dwingt hen alle verzoeken van mensen die een een zwarte bladzijde uit hun verleden willen wegmoffelen individueel af te handelen. Meer dan 90.000 verzoeken zijn inmiddels ingediend, waarvan 5.500 uit Nederland. Tot nu toe heeft Google meer dan de helft van de verzoeken ingewilligd. Dat betekent overigens niet dat de gewraakte in informatie is verwijderd. Het Hof heeft alleen bepaald dat bij een zoekactie op de naam van iemand resultaten met achterhaalde en voor de persoon schadelijke informatie onzichtbaar moeten worden gemaakt. Het gaat dus om delisting en niet om deleting. De oorspronkelijke informatie, bijvoorbeeld een krantenpagina, blijft via andere wegen nog wel toegankelijk. Verder gaat het alleen om zoekacties met Google naar pagina’s binnen het domein van EU-lidstaten (inclusief de EFTA-landen die de betreffende richtlijnen ook hebben aanvaard).

Google heeft aan de Article 29 Working Party, een adviesgroep van de Europese Commissie over de uitvoering van de Europese privacyrichtlijn inzicht gegeven in de stand van zaken en hun werkwijze bij de uitvoering van het vonnis van het Europese Hof. In september is op basis van de verstrekte informatie een advies van WP29 te verwachten.

Waan van de dag

Europees Hof: zoekmachines soms verplicht privacyschendende zoekresultaten te verwijderen

, door

Aldus nu.nl:

Op Google was een krantenartikel uit 1998 te vinden, waaruit bleek dat de man destijds in de schulden zat. Volgens de man is deze informatie nu niet meer relevant en schaadt dit zijn reputatie.

Het Hof oordeelt dinsdag (pdf) dat de krantenpublicatie op zich rechtmatig is, maar dat Google toch kan worden gedwongen de informatie uit zijn zoekresultaten te schrappen. Volgens de rechtbank brengen zoekmachines informatie in kaart die normaal gesproken zeer lastig met elkaar in verband te brengen valt. […]

Het is voor het eerst dat een Europese rechtbank een principieel ‘recht om vergeten te worden’ erkent. Het Hof stelt ook dat zelfs een aanvankelijk rechtmatige verwerking door zoekmachines na verloop van tijd niet meer rechtmatig kan zijn, als de informatie niet meer relevant is.

Het is wel mogelijk dat informatie vindbaar moet blijven als dit in het publieke belang is. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als het gaat om personen met een belangrijke rol in het openbare leven, zoals politici.

Foto: Carlos Luna (cc)

Google en het recht om vergeten te worden

, door

ACHTERGROND - Er bestaan veel misverstanden over wat ‘het recht om vergeten te worden’ in de praktijk inhoudt.

Afgelopen mei oordeelde het Europees Hof van Justitie dat dataverwerkers, zoals Google en andere zoekmachines, onjuiste, irrelevante of achterhaalde informatie over privépersonen niet langer in hun zoekresultaten mogen opnemen indien de betreffende persoon daar om verzoekt.

Naar aanleiding van deze beslissing ontving Google tienduizenden verzoeken om zoekresultaten op te schonen. Afgelopen week werden de eerste gevolgen daarvan merkbaar.

BBC-redacteur Robert Peston schreef in een veel ophef veroorzakende blogpost dat een eerder artikel van hem over Merrill Lynch-topman Stan O’Neal daardoor effectief uit het collectieve geheugen was gewist:

[…] a blog I wrote in 2007 will no longer be findable when searching on Google in Europe.

Which means that to all intents and purposes the article has been removed from the public record, given that Google is the route to information and stories for most people.

So why has Google killed this example of my journalism?

De reacties op dit nieuws waren voorspelbaar: er werd moord en brand geschreeuwd dat een publiek figuur – Stan O’Neal – er klaarblijkelijk in was geslaagd achteraf zijn online reputatie wit te wassen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.