Closing Time | Intergalactic

https://www.youtube.com/watch?v=qORYO0atB6g Hoe lang Sargasso ook bestaat, je blijft bands en nummers tegenkomen waarvan je je afvraagt hoe het in vredesnaam mogelijk is dat ze nooit eerder zijn langsgekomen. Maar goed ook eigenlijk, want anders zouden we deze rubriek alleen maar kunnen vullen met heel obscure dingen, en een feestje der herkenning is op zijn tijd ook wel eens leuk. Soit, de Beasty boys dus, met Intergalactic. Met de groeten uit de jaren 90 enzo.

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Electric Callboy

, door

Electro, samen met metalcore en Duitse rap en… eh… ja, whatever. Maakt allemaal niet uit mensen, de liedjes zijn heerlijk catchy, het clipje ziet er gelikt uit en zowel beeld als geluid lopen over van de referenties naar Sci-fi klassiekers. Gewoon luisteren en kijken dus RAAAAAVE ON!!!!!!

Wellicht kenden mensen dit gezelschap vroeger nog onder hun oude naam, want Electric Callboy heette vroeger Eskimo Callboy, maar ja, dat doen we dus niet meer, stigmatiserende namen. Mocht je je trouwens afvragen wat Elizabeth er van vindt (en je een diepgaande professionele analyse van de vocalen wil), bij deze:

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Jaar van de boemerang

, door

Al die crisissen, iemand al op de gedachte gekomen dat we zo langzamerhand in het jaar van de boemerang terecht zijn gekomen? Het ene rapport na het andere bewijzen het. De ‘resultaten’ van jarenlang neoliberale kapitalisme komen hard aan.

‘Year of tha Boomerang’ van Rage Against the Machine verwijst naar Jean-Paul Sartre. In een voorwoord van boek ‘De verworpenen der aarde’(Les Damnés de la Terre; The Wretched of the Earth) van Frantz Fanon.

Closing Time | Coolio

, door

Ach, rapper Coolio is op 59-jarige leeftijd overleden. Vijf weken van 1995 stond hij in Nederland op 1 met zijn ‘Gangsta’s Paradise’, waardoor hele hordes dertigers en veertigers nog altijd mee kunnen rappen: “As I walk through the valley of the shadow of death, I take a look at my life and realize there’s nothing left”. Laten we hopen dat het hem aan zijn einde beter verging. Voor deze hit had Coolio in de VS trouwens al een hit(je) gehad met het nummer ‘Fantastic Voyage’.

Closing Time | No Hard Feelings

, door

No Hard Feelings is een nummer zonder percussie, een rap zonder beats, een spoken word zonder drum. Maar er zijn wel blazers, die voor een onheilspellende sfeer zorgen. Alle ruimte voor de haast dicterende stijl van rappen van Billy Woods.

No Hard Feelings komt van het album Aethiopes, wat vroeger in Europa de benaming was voor Afrikanen. En op de hoes van de plaat staat een Rembrandt, dat zie je niet vaak in de hiphop. Het origineel is te zien in het Mauritshuis.

Closing Time | Fresku | Studiosessie 272 |101 Barz

, door

Rap en hiphop, wat weet ik ervan. Niet veel. Waar dat door komt? Te oud, te wit, niet meer bij de tijd, te weing straat, niet meer de op de hoogte, ongeïnformeerd? En als dat laatste het geval is, dan komt er natuurlijk ook geen verandering in die situatie. Als alle hiphop zich buiten mijn favoriete radiostations en websites bevindt, en vrienden of collega’s er ook niet over beginnen, of iets doorsturen of tippen, dan blijft er een boel onopgemerkt. En dan mis ik wel wat. Ik hou wel van songs, liedjes met lappen tekst. Dan ben ik altijd wel benieuwd waar het over gaat, welk verhaal er verteld wordt.

Closing Time | Television, The Drug Of The Nation

, door

De rap, de song als geheel is mij iets te pamflettistisch en te activistisch, en ook iets te veel eer (of blaam) voor de televisie, maar ik moet altijd wel lachen om het fragment: .. why most people think, Central America, means Kansas.

De rap/song van The Disposable Heroes is uit 1991. En er is sindsdien wel wat veranderd. Naast de televisie is nu internet, de smartphone, sociale media etc. Maar of dat de kennis nu vergroot bij de Amerikanen (en burgers in andere landen natuurlijk), of dat het eenvoudigweg nog meer drugs voor de Nation zijn?

Closing Time | Stonefruit

, door

Ik word nooit zo door hiphop gegrepen. Het komt wel ‘ns op mijn pad, maar dan valt het mij meestal niet zo op. Op een enkele keer na. Dat ik dan denk, hé, dat klinkt best lekker, de tekst, en de muziek. En dat had ik met Stonefruit van Armand Hammer & The Alchemist. Nee, ik had geen idee wie dat waren, dus zocht ik ze op. Armand Hammer is een hiphopduo bestaande uit rappers Elucid en Billy Woods. En die Alchemist is dus de producer.

Closing Time | Sterrenstof

, door

Laatst grasduinde ik door het onvolprezen blog tirade. En nu kwam ik uit bij de blogs die Alfred Schaffer daar had geschreven toen hij doceerde aan de universiteit van Stellenbosch Zuid-Afrika: Moderne Nederlandse Letterkunde. In het blog beschrijft hij hoe hij de studenten kennis probeert te laten maken met de Nederlandse poëzie. Dus wordt er Rutger Kopland gelezen in de collegezaal, en Ingmar Heytze en K. Michel. Leuk, interessant, maar meer aandacht kreeg hij van de studenten toen hij de clip van De Jeugd Van Tegenwoordig liet zien: Sterrenstof.

Volgende