PvdD: Meat the Truth te voorzichtig!
PvdD: Meat the Truth te voorzichtig!
Meat the Truth was te voorzichtig: aandeel broeikasgas veehouderij was geen 18% maar 51% volgens onderzoekers Worldbank! Twee onderzoekers van de…
De belangrijkste bijdrage van de PvdD bij het debat over de Algemene beschouwingen was de oproep voor een vleestax, een heffing op vleesproducten. Dit omdat vlees relatief schadelijk is voor milieu, vooral door de productie van methaangas. Voor de schade die dit in de vorm van klimaatsverandering oplevert moet betaald worden. Dus waarom niet via een directe belasting? Voor veel mensen mag dit een rare suggestie zijn - in de lijn van het verbod op goudvissenkommen - maar het kabinet heeft toegezegd de optie serieus te gaan bestuderen. Vleestax? Prima. Maar als we voedsel dan toch langs de 'de vervuiler betaalt'-meetlat gaan leggen weet ik er nog wel één. De grootste niet-natuurlijke uitstoot van methaangassen komt immers van rijst. En aangezien onze rijst grotendeels uit Italië komt, en die rijst nogal wat gas uitstoot, is het knap vervuilend. Belasten die hap dus! Is er dan niets meer dat we ongegeneerd kunnen eten? Natuurlijk wel: in plaats van de vegetarische rijst-met-groentenprut moet je gewoon een lekker stukje kip nemen. Helemaal klimaatvriendelijk.
PvdD: Meat the Truth te voorzichtig!
Meat the Truth was te voorzichtig: aandeel broeikasgas veehouderij was geen 18% maar 51% volgens onderzoekers Worldbank! Twee onderzoekers van de…
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
GeenCommentaar was niet te beroerd om de gewaardeerde oppositiepartijen in de enorm drukke dagen rondom Prinsjesdag te storen om te vragen of ze mee wilden doen aan de verkiezing van GC’s Oppositiepartij van het jaar. Net als vorig jaar zullen we vragen stellen aan de kamerfracties van de oppositiepartijen. Hun antwoorden zullen we hier presenteren, waarna onze gewaardeerde lezers aan het eind van de rit kunnen stemmen op de partij die volgens hen het best presteert.
Wat anders is dan vorig jaar, is dat we naast onze eigen standaardvragen ook één of twee vragen van lezers zullen meesturen. Dus, ga in uw elitaire leunstoel zitten, krabbel een beetje aan uw linker- of rechteronderbuik en deel uw vraag met ons.
Gisteren waren de SP en ToN aan de beurt.
Vandaag kunt u vragen opstellen voor de VVD en de Partij voor de Dieren.
Het is een beetje een soap, de zetelgate rond de laatste eventueel te verdelen Lissabon-restzetel. Eerder schreef ik al dat het nogal amateuristisch was om niet voor de verkiezingen netjes de regels met elkaar af te spreken. Daardoor is een situatie ontstaan waardoor de Tweede Kamer zal moeten bepalen wie de nieuwe restzetel krijgt, de PVV of de PvdD. Ik ben naar aanleiding van de discussie onder het eerdere artikel en een flink interview afgelopen vrijdag met Marianne Thieme op Radio 1 maar eens de achterliggende stukken ingedoken en de conclusie daarvan is erg helder: de Dierenpartij heeft wat betreft die restzetel geen poot om op te staan. Tegelijkertijd heeft staatssecretaris Bijleveld de Tweede Kamer wel erg onhandig geinformeerd.
Waar gaat het om?
Even terug naar het begin. Bij de Europese verkiezingen van vier juni is gestemd voor 25 zetels. Als het Verdrag van Lissabon geratificeerd wordt, krijgt Nederland er een zetel bij. Het conflict draait om de vraag wie die eventuele zetel krijgt. De uitslag voor de overige 25 zetels staat vast.
Behalve de zetel gaat het er ook om of staatsecretaris Bijleveld de Kamer goed voorgelicht heeft en of daardoor onduidelijkheid is ontstaan over de regels van de restzetelverdeling. Thieme liet op de radio weten even voor de verkiezingen een brief van Bijleveld te hebben ontvangen waarin zij, aldus Thieme, aangaf een eerder gevraagd advies van de Kiesraad te volgen. Thieme vond dat afdoende en hoefde daarom niet van te voren nog een debat over de restzetelverdeling. Ook liet ze weten dat, omdat het Kabinet het advies van de Kiesraad overnam, zij dit advies destijds ook niet meer gelezen had. Nu echter blijkt, volgens Thieme, dat Bijleveld niet het advies van de Kiesraad gevolgd heeft en volgens de regels in dat advies zou de PvdD wel de Lissabon-zetel kunnen krijgen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
PvdD: Drastische maatregelen nodig om bijensterfte tegen te gaan
De Partij voor de Dieren vindt dat er op korte termijn drastische maatregelen genomen moeten worden om de bijensterfte tegen te gaan. Economie is de…
We hadden het hier al voorspeld en de Kiesraad heeft het nu ook bevestigd: de PVV is de partij die in aanmerking komt voor de extra zetel die Nederland krijgt als het Verdrag van Lissabon uitgevoerd aangenomen wordt. Er is alleen een nogal belangrijke maar. Normaal gesproken kun je gewoon de Kieswet volgen, maar in dit soort eenmalige gevallen waarin de hoeveelheid zetels tijdens de zittingsperiode toeneemt voorziet de wet natuurlijk niet. Dus was het de bedoeling de Kiesraad om advies te vragen, het kabinet een voorstel te laten doen en de Tweede Kamer zich daar dan over te laten uitspreken. Als je dat allemaal netjes voor de verkiezingen doet is er niks aan de hand: iedereen weet wat de spelregels zijn en het is nog onbekend wie voordeel gaat hebben bij verschillende varianten.
Dat plan is helaas mislukt. Het kabinet heeft al wel een besluit genomen, maar de Tweede Kamer nog niet. Daar komt bij dat staatssecretaris Bijleveld is afgeweken van het advies van de Kiesraad. In plaats van alle partijen met meer dan 75% van de kiesdeler mee te laten doen, heeft ze ervoor gekozen om alleen partijen mee te laten doen die al minimaal een zetel gehaald hebben. En laat nu net de Partij voor de Dieren meer dan 75% gescoord hebben, maar niet genoeg voor een zetel. De regels van de Kiesraad volgend, zou de PvdD de zetel krijgen die nu aan de PVV zal toevallen.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor ZeitGeisty, die het opstuurde via de mail.
En voorts zijn we van mening dat er een einde moet komen aan de bio-industrie.
Aldus Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren gisteren aan het einde van haar betoog over Wilders in het debat over Fitna. Een grap? Ja inderdaad, hoewel sommigen daar anders over denken.
Wat blijkt: de Romeinse senator Cato de Oude haalde ongeveer dezelfde ‘grap’ uit door na elk betoog het volgende te oreren: ?Ceterum censeo Carthaginem delendam esse.? Dat is goed Latijn voor: ?En verder ben ik van mening dat Carthago vernietigd moet worden.?
De Partij voor de Dieren heeft deze historische anekdote inderdaad naar het heden vertaald, bevestigt een medewerker van de Tweede Kamerfractie. Elk betoog van de PvdD eindigt met de opmerking over het afschaffen van de bio-industrie. De opmerking van Thieme werd door de meeste Kamerleden begrepen en met luid geklop onthaald.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
PvdD: Kamervragen over wrede slachting van varkens in Egypte
De Partij voor de Dieren heeft Kamervragen gesteld over de wrede slachting van varkens in Egypte. De Egyptische overheid besloot uit voorzorg…
Bijna iedereen is het er wel over eens, dieren hebben rechten. Hoeveel en welke, daar verschillen de meningen nogal over. De Partij voor de Dieren gaat hierin het verst en wil deze rechten zelfs de grondwet in loodsen. Begrijpelijk gezien de doelstellingen, maar de partij blijft daarbij wel erg vaag over hoe zij dat ziet. Natuurlijk, men wijst graag naar de Universele Verklaring van de Rechten van Dieren, maar laat daarbij achterwege dat invoeren van die regels nogal problematisch kan worden. Want een boer die de plicht heeft zijn dieren goed te verzorgen is namelijk iets totaal anders dan een dier dat recht heeft op een goede verzorging.
Want op het moment dat zulke dingen worden vastgelegd in de grondwet verandert de morele plicht van mens ten opzichte van dier fundamenteel. Dieren kunnen hun rechten namelijk niet zelf opeisen, laat staan zich realiseren dat ze ze hebben. Daar zijn dus mensen voor nodig die dat voor hen doen. Daarbij begeef je je in een wespennest, want wat is dierenleed, en hoe toon je dat aan? Het vragen aan het dier is geen optie. We projecteren het leed op het dier, waarbij we zelf bepalen wat wel en niet wenselijk is. Daarbij maken we ons regelmatig schuldig aan personificatie van dieren: we dichten ze gevoelens toe alsof het mensen zouden zijn.
PvdD: Of je worst lust: Bescherm cultureel erfgoed tegen commercialisering
De culturele evenementen die Nederland rijk is moeten van het volk blijven. Commerciële partijen claimen echter de volksfeesten waardoor de…
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.