'Ministeries stoppen met sponsoring televisieprogramma’s’ , dat is het resultaat van de ministerraad van vrijdag 27 juni. Een heldere maatregel, die moet breken met de ongewenste beïnvloeding van omroepen. Het feit dat de overheid buiten het kader van de mediawet omroepen ondersteunt, lag al langere tijd onder vuur. Logisch, want de publieke omroepen ontvangen jaarlijks miljarden aan financiering van het ministerie van Onderwijs, Cultuur & Media.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Het lijkt erop dat Wilders’ film niet vertoond gaat worden op de Nederlandse televisie. Wilders zal wel gaan roepen dat de omroepen een stelletje dhimmi’s zijn, te laf om zijn film uit te zenden. Maar zoals Van Gelderen van Netwerk al zegt: “Ik ben dol op kijkcijfers, maar niet tot elke prijs”.
Want Wilders stelt vreemde eisen, waarvan de belangrijkste is dat de film integraal, dus in zijn geheel wordt uitgezonden. Nu is dat voor een politieke film al hoogst ongebruikelijk, maar daar viel vast nog wel een mouw aan te passen, ware het niet dat er nog een aanvullende eis ligt: de omroepen mogen de film slechts vooraf bekijken als ze beloven hem ook daadwerkelijk uit te zenden.
Hoofdredacteur Kuyl van NOVA noemt deze eis terecht “tamelijk bizar”. En al zeker als je je realiseert dat dit vooral een politiek document is, dat zal worden ingezet om stemmen te trekken. Een programma in de zendtijd voor politieke partijen eigenlijk, maar dan ‘on steroids’.
Eén lichtpuntje voor Wilders: hij mag zijn film presenteren in Nieuwspoort, en het internet staat al weken te popelen om te doen wat de Nederlandse omroepen nooit zullen kunnen: Fitna honderden miljoenen kijkers bezorgen.
‘De scheiding tussen kerk en staat betekent dat de overheid zich niet bemoeit met de kerk. Het betekent dus niet dat het in de politiek of de publieke ruimte niet over geloof mag gaan. Voor wie dat wel denkt en dus meent dat je je geloof voordat je naar je werk gaat samen met de hond moet thuislaten, worden het zware tijden.’
De raad van bestuur van de publieke omroep heeft een nieuwe voorzitter: God Henk Hagoort. Oud voorzitter van de EO. Wim de Bie maakt zich zorgen, wat denkt u? Bedreiging voor de scheiding van kerk en staat of storm in een glas water?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.