"Port Gentil, le mal nommé" kopt Afrique en ligne, vrij vertaald: "Vriendelijke Haven, een verkeerde naam". Alhoewel het vanochtend rustig was in de tweede stad van Gabon waren er de afgelopen drie dagen geweldadige rellen. De Gabonezen zijn in opstand gekomen tegen de omstreden verkiezing van Ali Bongo, de zoon van de in juni overleden president Omar Bongo die bijna 42 jaar aan de macht was. Ali Bongo wordt gezien als een marionet van de Franse regering: coup de force françafricain. De demonstranten keerden zich dan ook tegen alles wat Frans is: het consultaat, de Total bezinestations en de tienduizend Franse expats in het land. Inmiddels heeft de minister van Binnenlandse Zaken gedreigd de noodtoestand af te kondigen en 'speciale krachten' in te roepen als de protesten niet zouden stoppen. Als hij met deze speciale krachten Franse troepen bedoelt zou dat nog wel eens meer olie op het vuur kunnen gooien. Woedende demonstranten dreigden er al mee: "If Sarkozy intervenes, we’ll kill French people right here".
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“Foreigners pay better. Plus you don’t have to worry about losing your life. Sometimes we fight over foreign clients. Around 60% are from abroad. In the best cases they’ll be German or French and in the worst, Arab or Turkish. Clients from Western Europe are the nicest. Clients from Poland and other former Soviet countries, they’re similar to Ukrainians – are often bastards”. (Observers France24)
Iryna: prostituee in Kiev legt uit dat buitenlandse klanten in veel gevallen juist gewild zijn vanwege hun betere manieren en forsere liquiditeit. Dit is in tegenspraak met de teksten van de FEMEN activisten die zich juist keren tégen het seks-toerisme in Oekraïne. FEMEN ziet deze illegale beroepsgroep en haar buitenlandse klanten liever vertrekken en laat dit merken via opvallende straatacties (klik & scroll). Los van de discussie of prostitutie verboden zou moeten worden lijkt er uit de woorden van Iryna een verband op te maken tussen het emancipatieniveau van de klant en het gevoel van onbehagen bij de prostituee. Klanten uit moslimlanden worden als ‘de ergste’ ervaren, maar ook de klanten uit Oosteuropese landen -waar na de val van het communisme emancipatie door de kerk is teruggedraaid- zijn niet geliefd. De FEMEN actie waarbij een lokale vrouwenhater werd getaart (foto) is op de lange termijn misschien dus wel effectiever dan het op straat aanspreken van buitenlandse mannen (foto)?
In de Iraanse blogosfeer heerst een “We got him!” stemming nu de identiteitskaart van de vermeende moordernaar van Neda Soltan online staat (check: hier en hier). Abas Kargar Javid is lid van de gevreesde Basij militie en loste (naar alle waarschijnlijkheid) op 20 juni jl. het fatale schot op de studente Neda die vervolgens het icoon van de Iraanse protesten werd. De menigte ging achter Abas aan en ontfutselde zijn ID, nu staat een kopie online. De arts Arash Hejazi die Neda bijstond in haar laatste minuut bevestigt op zijn blogspot (farsi) dat dit inderdaad de dader is, maar dat hij stelt ook dat deze man een eerlijk proces moet krijgen, als ie ooit gepakt wordt… [met dank aan MT voor vertaling farsi]
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
