KSTn | Evaluatie Wet Uitbreiding Identificatieplicht

Ruim drie jaar geleden werd de Wet Uitbreiding Identificatieplicht van kracht. Vanaf dat moment moest iedereen boven de 14 jaar zich kunnen identificeren in de openbare ruimte als oom agent dat nodig vond. Bij het aannemen van de wet is gesteld dat na drie jaar er een evaluatie moest komen. Een eerste stap in de evaluatie is een rapport dat het ministerie van Justitie heeft laten maken. Dat verscheen afgelopen week (Big PDF alert!). Minister Hirsch Ballin lichtte het toe. Conclusie: De wet voldoet prima in het helpen bij de rechtshandhaving. Nu weet u inmiddels dat ik als een gek op alle privacy-gerelateerde onderwerpen duik. Dus u kunt vast voorspellen wat ik deed toen ik dat hoorde. Jawel, het rapport lezen. Alle 209 oersaaie pagina's. Hier mijn conclusie: vooral bij kleine vergrijpen is het middel uitgebreid ingezet. Dat leidt ertoe dat de overheid meer geld heeft verdiend omdat ze of nog een extra boete konden geven (geen ID aanwezig) of makkelijker de boete op de juiste plaats konden krijgen. Het heeft de administratie van de politie makkelijker gemaakt omdat er minder fouten in het bestand komen. Het grootste deel van de Nederlanders is inmiddels braaf een ID met zich gaan meesjouwen waardoor het aantal boetes weer daalt. En last but not least: er is geen aantoonbaar effect op de criminaliteit of de veiligheid op straat. De meeste media liepen gedwee achter Hirsch Ballin aan en penden over wat hij ze oplepelde. Alleen de Volkskrant was scherp. Dan wat details voor wie daar zin in heeft.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het antiprivacy paspoort

Van Dale: “pas·poort het; o -en identiteitsbewijs dat door de overheid aan een onderdaan wordt verstrekt met het oog op een reis naar het buitenland

Wikipedia: “Een paspoort is een officieel document dat de houder identificeert als burger van een bepaald land, en vraagt toestemming in de naam van de regering van het uitgevende land om de houder in het land toe te laten.

De definities kunnen de prullenbak in nu ook de Eerste Kamer heeft ingestemd met de nieuwe Paspoortwet. Niet langer is het een document dat de burger in staat stelt naar het buitenland te reizen. Het is een document geworden dat de overheid een excuus geeft om biometrische gegevens, bijvoorbeeld de vingerafdrukken, in een centrale database op te slaan.
Ik heb niet eens de puf meer om een betoog te beginnen waarom deze zoveelste inbreuk op de privacy onwenselijk is. U heeft nog tot eind september om een paspoort zonder opslag van vingerafdrukken te bemachtigen. Blijft u nog 5 jaar buiten het systeem. Maar daarna bent u ook de klos.
Laat ik u alleen nog even melden dat CDA, PvdA, VVD, PVV, Verdonk, SGP en de ChristenUnie voor deze inbreuk zijn. D66, GroenLinks, SP en PvdD zijn tegen. Maar dit zal niemand verder verbazen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het EPD: nuttig maar gevaarlijk

Bij de doktor (Foto: Flickr/j.reed)

Als zelfs artsen niet willen worden opgenomen in het elektronisch patiëntendossier, dan weet je dat er iets niet goed zit. Juist deze beroepsgroep zou het nut van het dossier immers in moeten zien. En dat nut, daar zijn de meeste artsen van overtuigd. Maar de veiligheid, daar maken ze zich zorgen over. De privacy is gewoon niet voldoende gewaarborgd. Het probleem zit hem vooral in het aantal mensen die de dossiers kan inzien: ruim 400.000 mensen die als arts of een aanverwant beroep zijn ingeschreven. Situaties in Engeland, waar patiëntgegevens op straat lagen door onvoorzichtigheid of hackpogingen voeden die terechte angst.

Daarnaast maken de artsen zich zorgen over de correctheid van de gegevens. Een menselijke fout is zo gemaakt, en er is nergens een centraal aanspreekpunt om zulk soort fouten te herstellen. Het kan zelfs dat door fout ingevoerde gegevens er meer fouten gemaakt gaan worden dan dat er worden voorkomen.

Het lijkt er dus een beetje op dat het elektronisch patiëntendossier ons door de strot geduwd wordt. Als je niet wil dat je informatie voor alle artsen in Nederland (en de ICT-diensten, en mensen die toevallig toegang hebben tot een ingelogde computer) toegankelijk is, moet je een uittreksel bij de burgerlijke stand halen en deze vervolgens opsturen. Verre van gemakkelijk, dus.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Einde artikel 4 van de grondwet

Artikel 4

Iedere Nederlander heeft gelijkelijk recht de leden van algemeen vertegenwoordigende organen te verkiezen alsmede tot lid van deze organen te worden verkozen, behoudens bij de wet gestelde beperkingen en uitzonderingen.

Er kwamen geen stemmingen van de Staten Generaal aan te pas, er was geen wet met een uitzondering, iedereen vond het gewoon prima, inclusief de Raad van State. Maar heden is artikel 4 van de grondwet afgeschaft.
Het woord “gelijkelijk” is namelijk niet meer van toepassing. Alleen Nederlanders die een geldig identiteitsbewijs hebben mogelijk namelijk stemmen. Het is niet langer voldoende om Nederlander te zijn. Je moet dokken om dat aan te tonen. En vervolgens moet je te pas en te onpas je Persoonsbewijs laten zien. Tot zover de grondrechten, de vrijheid en de democratie in dit land. En niemand die de straat op gaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Overal ogen

Yolanthe doet het met Wesley. Normaal zou het privé-leven van de zogenaamde beroemde Nederlanders me echt een rotzorg zijn. Maar dit keer is het anders. Dit keer “deden” ze het voor een camera in een parkeergarage. En een weinig integere medewerker verkocht de beelden. En dan komt het weer op het gebied van privacy.
De bewakingscamera is inmiddels doorgedrongen in alle winkels, parkeergarages, stadscentra en op alle plekken van de stad waarvan de gemeente vindt dat het “extra” aandacht verdient. We spreken niet meer van enkele camera’s per stad, we spreken van honderden camera’s. En voor winkels e.d. is het al helemaal niet meer bij te houden. Een willekeurige Albert Heijn heeft er minstens vier.
En heel Nederland vindt het heel normaal. Het zal wel de invloed zijn van reality-programma’s als Big Brother dat men er geen moeite meer mee heeft dat onbekenden de hele tijd mee kunnen kijken in hun “openbare” leven.
Maar persoonlijk hou ik daar dus helemaal niet van. Het gaat ze helemaal niets aan wat ik doe, ook niet op straat. Als ik niets verkeerd doe, hoef je het ook niet de hele tijd op te nemen. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat er nog steeds niet echt aangetoond is dat die camera’s ook daadwerkelijk helpen, anders dan voor het veiligheidsgevoel van al die mensen die toch denken dat er geen misbruik van gemaakt wordt.

Niemand die meet of het “onveiligheidsgevoel” m.b.t. de bewakingstaat ook toeneemt. Bij mij namelijk wel. Een staat die alle burgers de hele tijd met camera’s in de gaten moet houden is ziek. Hetzelfde geldt voor het bedrijfsleven overigens.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende