Jawel, u leest het goed, Nederland krijgt een Nationaal Instituut Mensenrechten. Niet vrijwillig natuurlijk. Daar komt wat lichte dwang bij van de VN en de raad van Europa. Want waarom zou een beschaafd land als Nederland zoiets nodig hebben? Waarom zou een willekeurig land überhaupt zoiets nodig hebben? Het bewaken van de mensenrechten moet toch een integraal onderdeel zijn van al het beleid? We hebben toch immers al die verdragen getekend? Dat zit toch helemaal in ons rechtssysteem verweven? Waarom dan nog een apart instituut? Heel veel vraagtekens dus. Niet dat ik er niet blij mee ben, want er schort steeds meer aan de mensenrechten in Nederland. Deze week nog stemt de Eerste Kamer waarschijnlijk in met twee wetten die wat basisrechten met voeten treden. De dataretentiewet (opslaan alle verkeersgegevens van internet en mobiel) en de wet die het mogelijk maakt van alle verdachten vingerafdrukken en nog wat meer af te nemen en op te slaan in een database (en die dan te bewaren, ook als blijkt dat de verdachte geen schuld had). Het principe onschuldig tenzij schuld bewezen wordt met die wetten onderuit gehaald. Ze slaan gewoon alles op, dan zien ze later wel of ze op basis daarvan iemand schuldig kunnen verklaren. En dat zijn dan alleen nog maar wetten waar ik me in verdiep. We zullen maar niet meer beginnen over het opsluiten en van het onderwijs weghouden van kinderen van illegale migranten.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Uw hulp is even nodig. Door de drukte lees ik de memorie van toelichting bij de aanpassing van de wet op de studiefinanciering voor het opnemen van de OV-chipknip misschien verkeerd.
Dus of u even wilt meelezen en kunt bevestigen danwel ontkrachten dat de IB-groep straks in staat is van alle studenten te zien waar en wanneer ze reizen.
Als ik het goed zie, wordt het OV-reisrecht van studenten namelijk via hun BurgerServiceNummer (BSN) gekoppeld aan de verstrekte OV-chipkaart.
“In de systemen van RSR kunnen nu het OV-chipkaartnummer en het BSN van de studerende aan elkaar gekoppeld worden.”
RSR = Regisseur Studenten Reisrecht (Reisbureau van de IB-groep)
De rest is een kwestie van techniek. Als het zo is, is het wel makkelijk. Kan je zien of een student een tijdje niet reist naar zijn/haar colleges. Stop je gewoon de bijlage.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Mocht u uw ei kwijt willen bij de politiek naar aanleiding van bovenstaand stuk, gebruik dan de site van Mail de politiek.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Ruim drie jaar geleden werd de Wet Uitbreiding Identificatieplicht van kracht. Vanaf dat moment moest iedereen boven de 14 jaar zich kunnen identificeren in de openbare ruimte als oom agent dat nodig vond. Bij het aannemen van de wet is gesteld dat na drie jaar er een evaluatie moest komen. Een eerste stap in de evaluatie is een rapport dat het ministerie van Justitie heeft laten maken. Dat verscheen afgelopen week (Big PDF alert!).
Minister Hirsch Ballin lichtte het toe. Conclusie: De wet voldoet prima in het helpen bij de rechtshandhaving.
Nu weet u inmiddels dat ik als een gek op alle privacy-gerelateerde onderwerpen duik. Dus u kunt vast voorspellen wat ik deed toen ik dat hoorde. Jawel, het rapport lezen. Alle 209 oersaaie pagina’s.
Hier mijn conclusie: vooral bij kleine vergrijpen is het middel uitgebreid ingezet. Dat leidt ertoe dat de overheid meer geld heeft verdiend omdat ze of nog een extra boete konden geven (geen ID aanwezig) of makkelijker de boete op de juiste plaats konden krijgen. Het heeft de administratie van de politie makkelijker gemaakt omdat er minder fouten in het bestand komen. Het grootste deel van de Nederlanders is inmiddels braaf een ID met zich gaan meesjouwen waardoor het aantal boetes weer daalt.
En last but not least: er is geen aantoonbaar effect op de criminaliteit of de veiligheid op straat.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Van Dale: “pas·poort het; o -en identiteitsbewijs dat door de overheid aan een onderdaan wordt verstrekt met het oog op een reis naar het buitenland”
Wikipedia: “Een paspoort is een officieel document dat de houder identificeert als burger van een bepaald land, en vraagt toestemming in de naam van de regering van het uitgevende land om de houder in het land toe te laten.”
De definities kunnen de prullenbak in nu ook de Eerste Kamer heeft ingestemd met de nieuwe Paspoortwet. Niet langer is het een document dat de burger in staat stelt naar het buitenland te reizen. Het is een document geworden dat de overheid een excuus geeft om biometrische gegevens, bijvoorbeeld de vingerafdrukken, in een centrale database op te slaan.
Ik heb niet eens de puf meer om een betoog te beginnen waarom deze zoveelste inbreuk op de privacy onwenselijk is. U heeft nog tot eind september om een paspoort zonder opslag van vingerafdrukken te bemachtigen. Blijft u nog 5 jaar buiten het systeem. Maar daarna bent u ook de klos.
Laat ik u alleen nog even melden dat CDA, PvdA, VVD, PVV, Verdonk, SGP en de ChristenUnie voor deze inbreuk zijn. D66, GroenLinks, SP en PvdD zijn tegen. Maar dit zal niemand verder verbazen.
Als zelfs artsen niet willen worden opgenomen in het elektronisch patiëntendossier, dan weet je dat er iets niet goed zit. Juist deze beroepsgroep zou het nut van het dossier immers in moeten zien. En dat nut, daar zijn de meeste artsen van overtuigd. Maar de veiligheid, daar maken ze zich zorgen over. De privacy is gewoon niet voldoende gewaarborgd. Het probleem zit hem vooral in het aantal mensen die de dossiers kan inzien: ruim 400.000 mensen die als arts of een aanverwant beroep zijn ingeschreven. Situaties in Engeland, waar patiëntgegevens op straat lagen door onvoorzichtigheid of hackpogingen voeden die terechte angst.
Daarnaast maken de artsen zich zorgen over de correctheid van de gegevens. Een menselijke fout is zo gemaakt, en er is nergens een centraal aanspreekpunt om zulk soort fouten te herstellen. Het kan zelfs dat door fout ingevoerde gegevens er meer fouten gemaakt gaan worden dan dat er worden voorkomen.
Het lijkt er dus een beetje op dat het elektronisch patiëntendossier ons door de strot geduwd wordt. Als je niet wil dat je informatie voor alle artsen in Nederland (en de ICT-diensten, en mensen die toevallig toegang hebben tot een ingelogde computer) toegankelijk is, moet je een uittreksel bij de burgerlijke stand halen en deze vervolgens opsturen. Verre van gemakkelijk, dus.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.