Fotograferen = afluisteren

Dit stuk is al een paar keer in de virtuele prullenmand gegooid. De belangrijkste oorzaak zijn de pedoseksuelen. Nu hebben zij zelf eigenlijk dit keer niet de schuld, maar de minister van Justitie die ze noemt.
Even naar het begin. Bij GeenCommentaar las ik dat minister van Justitie Hirsch Ballin middels daderprofielen digitale databases wil doorzoeken op zoek naar zware misdadigers. Een stevig “pre-crime” gevoel overviel me. Preventief mensen gaan oppakken omdat hun digitale spoor wel heel veel overeenkomsten vertoonde met het geijkte profiel van een “standaard” dader is heel erg eng. Dus woede aan mijn zijde! Slaat dit land nu toch echt helemaal door in de onbewezen aanpak van misdaad middels het massaal overtreden van de privacy van de burgers? Het mag toch niet zo zijn.

De volgende dag echter las ik het stuk nog een keer. Het hele verhaal draait vooral om pedoseksuelen zo te lezen. En als ik ergens moeite mee heb, is het met pedoseksuelen die het niet bij gedachten alleen houden. Dus ik kon met toch wel voorstellen dat speciale maatregelen daarvoor gewenst waren. Dus ging het stuk weer de prullenbak in.

Maar het bleef jeuken. En na de derde trashing kwam het. Die opmerking over pedofielen is eigenlijk alleen maar een rookgordijn en nog een foute ook.
Eerst maar even met de foute kant beginnen. In dit land was je vroeger onschuldig tot schuld was bewezen. En als je ergens schuldig voor was bevonden en je straf had uitgezeten, kon je daar niet opnieuw voor veroordeeld worden. Je startte na de gevangenis weer met een schone lei. Dat principe wordt nu losgelaten. Pedoseksuelen zijn kennelijk een aparte klasse burgers die ook na hun eventuele straf als schuldig gezien worden terwijl men de rest van hun leven op zoek gaat naar bewijs. Hoe ernstig veel moeite ik ook heb met pedoseksuelen, volgens mij wordt hiermee de wet met voeten getreden. Bovendien staat het in mijn ogen helemaal gelijk aan de mensen die websites opzetten met daarop de namen van (al dan niet veroordeelde) pedoseksuelen. Het is dubbel als de overheid die verbiedt maar zelf wel die mensen dag in dag uit gaat volgen langs elektronische weg.
En dan het rookgordijn. Ja, dat klinkt heel slim, zo’n daderprofiel. Eens kijken of een verdachte te vaak een bekende plaats in relatie tot zijn foute daden bezoekt. Dan weet je of hij de mist in gaat.
Maar het mechanisme van daderprofielen is niet beperkt tot de pedoseksuelen en het mooie voorbeeld. Alles en iedereen kan er mee gevolgd worden wanneer het instrument er eenmaal is. Ooit een bank overvallen? Eens kijken hoe vaak u in de buurt van eenzelfde bank komt, kunnen we u preventief oppakken want u was het vast weer van plan. Sterker nog, waarom alleen de reeds veroordeelde bankovervallers volgen? Waarom niet iedereen volgen en kijken of ze aan het profiel voldoen. Te vaak stilstaan voor een bank is nu eenmaal verdacht. U bent vast iets aan het voorbereiden. Het mechanisme van daderprofielen kan oneindig toegepast worden, bijvoorbeeld op het lezen van de foute boeken. En met een beetje geluk worden de databases aangepast om steeds meer mogelijk te maken.