Onlangs hield de Eerste Kamer een hoorzitting over het Elektronisch Patiëntendossier (EPD). De zitting was besloten voor pers en publiek opdat de deskundigen vrijuit konden spreken. Blijkbaar kunnen sommigen dat niet in het openbaar. We moeten het als simpel volk maar doen met het verslag, dat binnenkort verschijnt. Een van de sprekers die wel zijn mening laat horen, is hoogleraar Vincent Icke. Hij is zo aardig geweest zijn bijdrage alvast beschikbaar te stellen. Die was al eerder in klad te lezen. Nu exclusief het eindresultaat. En dat is om van te smullen. Icke houdt een hartstochtelijk pleidooi tegen het EPD, dat hij een Elektronisch Persoons Dossier noemt, want ,,wie denkt dat die P tot Patiënten beperkt zal blijven maakt een vreselijke vergissing.’’ Enkele fragmenten: ,,Ik zal betogen dat grootschalige digitale persoonsdossiers een nieuw, nauwelijks begrepen en immens maatschappelijk gevaar vormen. De problemen rondom alle digitale bestanden zijn ongeveer dezelfde. Het EPD is: systematisch en alomvattend; kwadratisch-exponentieel groeiend van inhoud en correlatie; aangelegd buiten de geregistreerde mensen om; verplicht; oncorrigeerbaar; onherroepelijk; en dus van meet af aan intrinsiek onbeheersbaar.’’
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Er ligt een wetsvoorstel in de Kamer waarmee ambtenaren zich toegang kunnen verschaffen tot het huis van een ieder die een vorm van uitkering krijgt, van AOW, WAO, studiefinanciering, kinderbijslag, etc. Het voorstel is overbodig, want handhaven achter de voordeur is populair en gebeurt al lang, vooral door gemeenten.
In Den Haag is sinds 2005 de Haagse Pandbrigade actief. De brigades zijn ’tijdelijke integrale handhavingteams’ die huisbezoeken afleggen op zoek naar, nou ja, iets. Maar hoe effectief zijn dit soort teams? Uit de cijfers blijkt dat de huisbezoeken een schot hagel zijn, waarbij af en toe daadwerkelijk iets wordt geraakt.
Wie in de Haagse wijken Rustenburg/Oostbroek, Regentesse-/Valkenboskwartier of in het Laakkwartier woont, staat in een apart systeem, het zogenoemde Gegevens Verwerkingssysteem Handhavingsteams. Dit systeem koppelt allerlei gemeentelijke databanken op adresniveau en poept risicoscores uit per adres. Inmiddels gaat dit geheel geautomatiseerd, tenminste als het goed is, want de gemeente heeft uiteraard de nodige problemen gehad om de ICT goed werkend te krijgen.
In de eerste lichting werden bijna 24.000 adressen aan zo’n ‘digitale schouw’ onderworpen’ waarbij 8000 adressen als verdacht uit de bus kwamen. In de tweede lichting (12.000 adressen in het Laakkwartier) werden eveneens 8000 adressen tot verdacht bestempeld. Kortom, op 2/3 van de adressen zou iets mis zijn. Wat, dat wist men niet echt. Daarvoor moest de Pandbrigade uitrukken, die achter de voordeur op zoek ging naar dat ‘iets’. Op dat moment bestond de brigade overigens grotendeels uit tijdelijke krachten en uitzendkrachten (en kostte 3,6 miljoen euro per jaar).
,,Ik zal het over drie weken zonder identiteitsbewijs moeten stellen omdat ik weiger mijn vingerafdrukken af te geven voor een centrale database’’. Daniël, een 20-jarige student, stuurde me eind november een e-mail waarin hij zijn verzet aankondigde. Er is echter maar zoveel dat je kunt doen. Dan maar klein verzet.
Daniël staat voor een moeilijke keuze, schrijft hij. ,,Ik word gedwongen ofwel mijn lichamelijke integriteit en het recht op privacy te laten schenden op onduidelijke en wellicht onrechtmatige gronden. Of ik kan niet voldoen aan de officieuze identificatieplicht in Nederland. Want waar kan de burger terecht zonder ID? Ik kan dan bijvoorbeeld mijn studie niet voortzetten, geen verzekeringen en/of leningen afsluiten en niet de grens over. Of ik moet mijn lichaam te verminken door mij te ontdoen van mijn vingerafdrukken.’’
Daniël besluit om die laatste stap maar niet te nemen en een bezwaarschrift in te dienen. ,,Gisterochtend ben ik bij het gemeentehuis langs geweest. Men had dit nog niet eerder meegemaakt. Bij de receptie werd mij gevraagd waarom ik toch geen pasfoto had meegenomen (alsof ik die nu nodig had), en bij de betreffende balie moest er iemand bijgehaald worden om de procedure te bevestigen.
,,Ze worden nu nog niet landelijk opgeslagen hoor, alleen in de gemeente.’’
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dat het huidige kabinet graag een kijkje achter de voordeur neemt is weinig nieuws. Dat het miljoenen Nederlanders aan controlebezoeken wil onderschikken is dat wel. Volgens een wetsvoorstel dat in behandeling is bij de Tweede Kamer moeten uitkeringstrekkers ambtenaren voortaan de woning binnenlaten, zelfs wanneer zij niet van fraude of enig misdrijf worden verdacht.
De regeling gaat niet slechts op voor bijstandsgerechtigden; ook weduwen en weduwnaren, wezen, arbeidsongeschikten en gepensioneerden vallen onder de wet alsmede de kinderbijslag. Wordt de ambtenaar toegang geweigerd dan mag de kinderbijslag zonder slag of stoot worden ingehouden. De overige uitkeringen worden in zo een geval nog slechts voor de helft uitgekeerd. Gemeenten, de Sociale Verzekeringsbank en het UWV mogen zelf bepalen wanneer zij toegang tot iemands woning wensen. Er komt geen gerechtelijke instantie aan te pas.
Het kabinet acht de wet noodzakelijk om “het draagvlak van sociale voorzieningen” onder de samenleving te behouden. Er moet een “preventieve werking” van uitgaan. De regering verwacht dan ook niet meer fraudeurs op te sporen. Immers, in geval van verdenking mogen ambtenaren reeds over de vloer komen.
Vanzelfsprekend zou een wet als deze een grove inbreuk betekenen op het huisrecht en de privacy van burgers om maar te zwijgen van het totalitaire karakter van enige regelgeving die burgers bij voorbaat als verdachten behandeld.
Iedereen die wel eens een krant leest of naar een serieus programma kijkt, weet dat beleid niet alleen rust op Dat Wat Juist Is. Beleid wordt gevormd door beïnvloeding van verschillende belanghebbenden. Politieke partijen kijken ook naar politieke winst. Maatschappelijke organisaties behartigen de belangen van hun achterban. Burgers, die van zichzelf. En het bedrijfsleven probeert natuurlijk ook goed voor zichzelf te zorgen. Dit proces van beïnvloeding noemen we lobbyen en daar is op zich niet zo heel veel mis mee, zolang het maar transparant gebeurt.
Daarom is het jammer dat de media zo tekortschieten in de berichtgeving over Brussel, de lobbyhoofdstad van de wereld. Onder de publieke radar wordt daar namelijk hard gewerkt aan het uitvouwen van een security industrial complex. En dat zijn niet mijn woorden, maar die van de industrie zelf.
Onlangs werd een rapport vrijgegeven door de European Organisation for Security, waar alle grote techniek-, defensie-, ICT- en securitybedrijven lid van zijn (vertegenwoordigen bedrijven met in totaal 2 miljoen werknemers). Het is een position paper, waarmee de lobby het Europese beleid op het gebied van veiligheid wil beïnvloeden.
Enkele hoofdpunten zijn:
“Security is a relatively new market sector which needs stronger support through the definition and development of a comprehensive and sustainable European model for security with a specific industrial policy which will help to make security a strategic sector for Europe. A ‘security industrial policy’ would differ from a ‘defence industrial policy’ on several aspects, including different market structure and dynamics, different market maturity, customer fragmentation, acceptability of industries addressing only the civilian market etc. Yet, these two policies also have several elements in common, like dual technologies, confidentiality issues etc.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.