Ik is Daan Nieber en ik ben stout bij Pownews

"Ik is Daan Nieber en ik wil wel stout zijn bij Pownews en gemeen kijken enzo en ook heel leuk mensen belachelijk maken en dan de camera inkijken HAHAHA want ikke geleerd hebben van Robbie Muntz en een beetje Jakhahahahalzen enzo en wisten jullie dat je maar een keer hoeft te googlen en dan ontdek je dat uiteindelijk iedereen maar mens is en ook niet een lul als je dat soms dacht maar ja waag het niet en waag het niet he want weesie gewaarschuwd! okee! en trouwens iedereen bij Powned komt bij Oude Media vandaan Want Weesie was van de Telegraaf Rutger van een studentenomroep en Echte Jan Dijkgraaf HP/De Tijd maar jahaha. Wij zijn toch wel baanbrekend! POWNEWS KICKS ASS EN DEN HAAG IS BANG VOOR ONS maar kak in mijn broek tussen de hooligans op een terrein in Amsterdam West en ben ineens gefrustreerd bij Vitesse Nou groetjes Daan Nieber!!!!! Hier filmpje uit 2007!!!"

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jan Dijkgraaf *pwnd* PowNed

Titanic, ahoy! Hoofdredacteur van PowNed, Jan Dijkgraaf, verlaat als een rat het zinkende schip. Als echte kapitein zag Jan het natuurlijk binnen een week al. Kans-loos. PowNed, PowNews: veel te braaf. Bibberende shoothondjes op het Binnenhof. Wegrennen bij een bezemsteel van een Roma-gezin. Rutger is zijn mojo kwijt en die dwerg van een Jan Roos? Radiotalentje natuurlijk, maar om op tv niet aan te gluren.

Hard werken voor de belastingcenten, dat is iets voor mietjes. En wij maar denken dat de familie van @jndkgrf blij was dat hij zoveel van huis was. Eh. Nee. Dus. Jan mag dan op de radio het PowNed’-programma ‘Echte Jannen’ presenteren, wij weten wel wie in Huize Dijkgraaf de Echte Jan is: mevrouw Dijkgraaf! Guus kom naar huus, want de koeien staan op springen!

Dijkgraaf blijft wel radiomaken. Wij vinden ook dat hij daar het hoofd voor heeft. Ondertussen zitten de tv-jongetjes met een slechte presentator en zonder Grote Kale Leider. Balen natuurlijk. Voormalig GeenStijl-redacteur Dominique Weessie zal wel denken: krijg toch ongezien de tyfus, Jan!

De redactie van GeenCommentaar vond bovenstaand stukje ongebruikt in de redactiepanelen van de buren van GeenStijl. Waarschijnlijk uit piëteit met de slachtoffers niet geplaatst. U mag het ook vriendjespolitiek noemen uiteraard. Wij van de linkse kerk begrijpen Jan wel: een eerlijke verdeling van arbeid en zorg tussen mannen en vrouwen, ontspannen samenleven, u weet wel. Helemaal passend in de cultuur van GroenLinks die Jan Dijkgraaf. Daarom zij weggen: Boven Jan!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Balkenende krijgt kopjes

Michiel Wijnbergh is fotograaf. Meer van zijn werk vindt u op zijn eigen site.


Dit is nou de nieuwe journalistiek. Reporter Rutger Castricum interviewt demissionair premier Balkenende op het Plein in den Haag. Het wordt een soort afscheidsinterview, want Castricum denkt hem niet meer als premier te zullen zien, het rechtse kabinet Rutte aanstaande. Aan het einde van het interview wil Castricum toch nog even zijn genegenheid voor de premier laten blijken door even tegen hem aan te schurken en kopjes te geven. Balkenende kon niet uitwijken naar achteren en moest het gelaten over zich heen laten gaan.

Kopjes geven aan de premier. Ik zou haast zeggen: typisch soft gedrag van zuiver linkse geitenwollensokkenjournalisten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

VriMiBo | Uitgesproken PowNews


De nieuwe actualiteitenrubrieken bij de publieke omroep lieten zich deze week ervaren als een teletijdmachine. Decors uit de jaren tachtig, ideologische verzuiling uit de jaren zestig en dat allemaal in een beursklimaat dat veel weg heeft van de jaren dertig. Freaky, vond u niet? Hoogtijd om dit eens te bespreken onder het genot van een vrijdagmiddagborrel. Vanavond heeft u weer de kans om de illustere ankermannen Weesie en Tromp te aanschouwen, zorg ervoor dat u tegen die tijd voldoende op hebt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende