Duyvendak en de moraal

De passage in zijn te verschijnen boek waarin GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak toegeeft te hebben deelgenomen aan een inbraak in het Ministerie van Economische Zaken brengt GroenLinks schade toe, zo heeft Femke Halsema gezegd. Ja, dank je de koekkoek, maar wat betekent dit voor het functioneren van Duyvendak als Kamerlid? Kan iemand met een verleden als dit Kamerlid blijven? Natuurlijk, rechts Nederland omschrijft milieu-activisten per definitie het liefst als terrorist en vindt dat hij moet aftreden. De achterban van GroenLinks en SP schijnt - in een onderzoek van Maurice de Hond, dat wel - de inbraak te billijken vanwege de idealistische achtergrond en ziet blijkbaar geen bezwaar. Moet een Kamerlid per definitie van onbesproken gedrag zijn? En wat betekent dat dan? Geen strafbare feiten hebben begaan? Geen feiten hebben begaan die wellicht ooit tot een veroordeling hadden kunnen leiden? Niet op familiefeestjes met z'n aangeschoten klauwen aan z'n schoonzus hebben zitten? 

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour – Gestoorde parlementariërs

, door

“We look forward to the day when MPs from all political parties with experience of mental illness are able participate fully in our democracy.” (Paul Jenkins, BBC News, 15 juli 2008)

In het Britse parlement blijkt een kwart van de leden problemen te hebben met hun geestelijke gezondheid. Een aantal al van voor hun politieke carrière, een aantal juist door hun politieke carrière. Maar de wet zegt daar dat als je zes maanden “under the mental health act” uit de roulatie bent geweest, je uit het parlement moet. Dus houdt iedereen het angstvallig verborgen.
De parlementariërs vragen om meer openheid en aanpassing van de wet. Ze zijn immers ook maar mensen.
Maar bovenstaande quote zet wel aan tot nadenken. Is het niet juist voor volksvertegenwoordigers, die soms beslissingen nemen met verstrekkende gevolgen, van het grootste belang dat ze met hun volle verstand kunnen functioneren? En mag je daarom dan niet hogere eisen stellen aan een volksvertegenwoordiger dan aan iemand met een willekeurige kantoorbaan?

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Standpunt

, door

Het is mijn frustratie vanaf dag één in de Kamer: dat er geen plek is voor debat over wezenlijke zaken. Alleen als we een commissie instellen, zoals Dijsselbloem over onderwijs, zijn partijen bereid hun standpunt te veranderen. Bij gewone debatten komen partijen met exact dezelfde mening naar buiten als waarmee ze naar binnen kwamen. Alleen zijn we weer drie uur vergaderen verder.

Aldus scheidend fractievoorzitter van de SP, [url=http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1032317.ece/Ik_kreeg_weerzin_tegen_die_debatjes]Jan Marijnissen, in de Volkskrant[/url]. [i]En passant[/i] krijgt collega Verdonk ook nog een veeg uit de pan:

Kraait dat mens op tv dat haar beveiliging wordt opgeheven en hoppa, daar staan we weer in de Kamer voor een debat. Geen Kamerlid die het even uitzoekt en ziet dat er niks van klopt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verdonk baalt van Judas Sinke

, door
Logo Trots op NL

Beste vrienden, kunnen jullie even weer meelezen met een concept-mailtje om naar mijn supporters te sturen.

In de Elsevier van deze week staat een waargebeurd vervelend verhaal over een grote ruzie meningsverschil dat is ontstaan tussen mij en die klootzak van een Ed Sinke, oude lul adviseur en bestuurslid van de Stichting Vijanden Vrienden van Rita Verdonk. Om verdere vervelende media-aandacht die ik niet goed kan gebruiken voor nieuwe geldschieters misverstanden meteen in de kiem te smoren wil ik jullie langs deze weg een rookgordijn optrekken mijn kant van het verhaal vertellen.

Allereerst wil ik benadrukken dat ik het zeer betreur dat Kay van der Linden weer heeft zitten slapen deze affaire überhaupt in de publiciteit is gekomen, tenzij dit stemmen gaat opleveren. Je kunt altijd met iemand van mening verschillen, maar die moet je natuurlijk de kop indrukken voordat je over straat rolt verschillen moet je intern uitvechten. Zeker als je bezig bent met het opbouwen van een partij waar alleen ikzelf lid van mag zijn nieuwe beweging, waar je tegenstanders van iedere mug een olifant zullen maken om je zoveel mogelijk dwars te kunnen zitten. Aangezien er niks aan de hand is, hoef ik tenslotte deze mail niet te versturen. Wie geschoren wordt moet stilzitten, nietwaar?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opvolger Marijnissen: Wie van de drie?

, door
Jan Marijnissen (Foto: Arnoud Boer)

Met het vertrek van Jan Marijnissen, doemt de vraag op: wie zal hem opvolgen? Nu Harry van Bommel, vooral bekend van de NEE-campagne tegen de Europese Grondwet, heeft aangegeven geen interesse te hebben in het politiek leiderschap van de SP blijven er drie opties over. Optie 1 is Agnes Kant: woordvoerder Volksgezondheid. Optie 2 is Jan de Wit: hij is de woordvoerder Sociale Zaken en Justitie. Optie 3 is Ronald van Raak: woordvoerder Binnenlandse Zaken. Inhoudelijk gezien zullen zij weinig onderscheid maken. Persoonlijkheid zal vermoedelijk de doorslag gaan geven.

De keuze voor de partijleider ligt in de handen van de fractie. Het is voor de hand liggend dat zij iemand kiezen die enige ervaring heeft, zoals ook Marijnissen zelf leek aan te geven. Of wil hij toch een jonkie als leider van de SP? De meest charismatische mannelijke kandidaat Ronald van Raak is weliswaar de SP-filosoof bij uitstek om het gedachtengoed uit te kunnen dragen, maar hij legt het qua politieke ervaring in de Tweede Kamer af tegen de andere twee. Jan de Wit lijkt op zijn beurt een weinig wervende kandidaat voor het leiderschap. Vrijwel onzichtbaar voor het grote publiek lijkt hij vooral de trouwe volgeling van Jan Marijnissen, met weinig eigen geluid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Autistisch parlement vraagt om revolutie

, door

Als ik het in dit stuk heb over het parlement, bedoel ik eigenlijk de gehele landelijke politieke top, dus regering, eerste en tweede Kamer. Ze zijn allemaal direct danwel indirect product van een landelijk “democratisch” proces.
En het is nu juist het “democratische” aan het proces waar het begint te knellen. Alleen leeft het parlement in staat van ontkenning.

In 2002 was er de Fortuyn revolte. Het leek er even op dat het parlement daarna inzag dat hun houding en aanpak niet meer aansloot bij hoe een groot deel van Nederland het op dat moment wilde.
Maar na een paar obligate bestuurlijke vernieuwingsinitiatieven onder D66, werd het al heel snel stil. De adviezen van het burgerforum zijn nooit serieus besproken, laat staan de aanbevelingen van de Nationale Conventie.
Het referendum over de Europese Grondwet dat in 2005 voor behoorlijk wat reuring zorgde in de samenleving kreeg geen opvolging na herziening van die grondwet, zeer waarschijnlijk vanwege de ongewenste uitkomst van de eerste.
De Raad van Economisch Adviseurs is door het parlement terzijde geschoven omdat men er toch niet naar wilde luisteren.
En deze week krijgt de Nationale Ombudsman het zwaar te verduren in het parlement omdat hij kritiek heeft op het functioneren van de overheid.

Uit de eigen evaluatie van de Tweede Kamer door de Raad voor Openbaar Bestuur bleek dat ze allerlei oorzaken voor het wantrouwen in hun functioneren zagen, maar dat het altijd buiten henzelf lag.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rondom Fitna II: onrust in het parlement

, door
Tweede Kamer (Foto: Arnoud Boer)

Vandaag vindt er in de Tweede Kamer een spoeddebat plaats over de verklaring die minister-president Balkenende deed uitgaan nadat hij de film ‘Fitna’ had gezien. Tenminste, formeel is dat de reden, in werkelijkheid is het een truc om met de onvolprezen scenarist van de film in debat te kunnen gaan.

Eindelijk in debat met Wilders, hij had het beloofd, nu zal hij het moeten waarmaken. Maar gezien de grote moeite die de Tweede Kamerfracties altijd hebben gehad met het opstarten van een zinnige discussie met Wilders en zijn PVV, zal ook het debat van vanmiddag op niets anders uitlopen dan het uitwisselen van wat stelligheden, verwijten en pejoratieven. Wilders is een fenomeen dat de andere partijen verbijsterd, aangeslagen of quasi-onverschillig achterlaat, zonder dat ze weerwoord kunnen bieden. Het toont niet alleen aan dat de partijen nog geen strategisch antwoord hebben op Wilders, maar ook dat geen van de partijen een duidelijke en herkenbare visie heeft.

Spoeddebatcultuur
Hoezeer de Tweede Kamer in verwarring is, blijkt onder andere uit de keuze van de spoeddebatten. De afgelopen weken waren er spoeddebatten over de vliegtaks, de stijgende kosten van de kinderopvang en de sluiting van 250 postkantoren. Allemaal onderwerpen die al bekend waren, ruim van te voren voorspelbaar of waarvan de toegevoegde waarde van een spoeddebat boven een normaal debat nihil is. Worden de kosten van de kinderopvang na een spoeddebat bijvoorbeeld acuut omgebogen, en is dat anders dan na een normaal debat? De aandacht in de media voor een bepaald onderwerp lijkt een grotere rol te spelen dan noodzaak.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alle stemmen tellen?

, door

Met enige enige regelmaat is hier aandacht besteed aan de slechte
toegankelijkheid van de documentatie van ons parlement. Het verschijnt met vertraging, het is onoverzichtelijk, de verbanden tussen documenten zijn niet duidelijk en het is niet eens mogelijke permanente linkjes te maken.
Voor de (burger) journalist die niet in Den Haag zit, is het daardoor heel lastig te volgen wat er werkelijk besproken wordt onder die kaasstolp.
Maar er is één aspect nog lastiger: Uitvinden wat het stemgedrag van de Tweede Kamer is bij een wet, motie of amendement. En als je dan toch na veel zoeken met behulp van dossiernummers gevonden hebt waar de stemmingsuitslagen staan, kom je nog niet veel verder dan dat partijen A, B en C voor waren en de rest tegen. Je kan niet zien hoe een individueel kamerlid heeft gestemd tenzij er om een hoofdelijke stemming is gevraagd. Je kan ook niet zien of alle kamerleden wel aanwezig waren bij de stemming. De aanname is dat als er staat dat partij A voor was, alle fractieleden voor waren, maar individuele kamerleden kan je hier niet op aanspreken. In de praktijk komt dit er op neer dat in 99 procent van de gevallen iedereen met de fractie mee stemt. Daarom zouden eigenlijk twee Kamerleden volstaan, ieder met een bepaald stemgewicht. Spaart een hoop ruis.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige