PvdA Nijmegen is de weg kwijt

Politieke reuring in de meest linkse stad van Nederland. Gisteren viel in Nijmegen, alias Havana aan de Waal, het college van PvdA, GroenLinks en de SP, doordat de PvdA maandag een motie had ingediend om de OZB-verhoging van 5% te beperken tot de inflatie. Volgens de fractievoorzitter Rutger Zwart is het onverstandig de OZB zoveel te laten stijgen. Klinkt sympathiek, zou je zeggen: een stelletje tax-and-spend socialisten wordt tot de orde geroepen, nog wel door de eigen kliek! Een paar van onze minder linksangehauchte reaguurders begonnen zelfs sympathie voor de PvdA te krijgen. Jammer alleen dat het een flauwekulverhaal is. Uiteindelijk draait het erom hoeveel geld je in totaal aan de gemeente moet afstaan. Het zal mij persoonlijk worst wezen of ik het in rioolrecht, OZB of afvalstoffenheffing moet betalen, als het geheel maar binnen de perken blijft. En als we dan naar het totaalplaatje (blz 421 e.v. (.pdf)) kijken, zie je dat er bij de PvdA in Nijmegen sprake is van een nogal selectieve verontwaardiging. De verhoging van de OZB is inderdaad 5%, maar daar tegenover staat een veel grotere verlaging van het rioolrecht van ongeveer 24%. Het derde element, de afvalstoffenheffing, gaat ook omhoog.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | De laatste keer

“Wij zijn akkoord, mits er harde afspraken komen over de terugbetalingsverplichtingen. En wat ons betreft is het: eens maar nooit weer. Het is de laatste keer dat wij met zo’n constructie instemmen.”

GroenLinks gaat, net als de rest van de Nijmeegse gemeenteraad, waarschijnlijk gewoon weer instemmen met alweer een financiële constructie om een voetbalclub (NEC) voor de ondergang te behoeden.
Hoeveel laatste keren komen er nog in Nederland? En sinds wanneer redden gemeenteraden bedrijven die slecht draaien van de ondergang? Waarom is een voetbalclub kennelijk maatschappelijk relevanter dan een willekeurig ander bedrijf? En sinds wanneer is het in tijden van bezuinigingen acceptabel om geld van burgers in bodemloze putten te storten?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

OV-chipkaart: gekraakt maar niet verloren

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

OV-poortjes (Foto: Flickr/P.L. Vaarkamp Photography)

NXP, de fabrikant van de Mifare Classic chip die het kloppende hart vormt van de OV-chipkaart, probeerde het nog via de rechter tegen te houden, maar die gaf het bedrijf ongelijk. Dus mochten de Nijmeegse onderzoekers in detail uit de doeken doen hoe hun kraak van de chip tot stand kwam ? en hoe die allicht te verhelpen is, want zo fideel zijn de academische hackers dan ook wel weer.

Waar twee Duitse hackers eerder dit jaar de hardware van de Mifare-chip ontmantelden om haar werking deels te analyseren, kozen de onderzoekers van de Radboud Universiteit een andere benadering: zij luisterden de communicatie af tussen de chip en een poortje met uitleesapparatuur en probeerden op basis daarvan de werking te achterhalen. Dat bleek verbazingwekkend goed te lukken (.pdf), blijkt uit het artikel (.pdf) dat zij onlangs op een conferentie presenteerden.

Eerst wierpen zij zich op het authenticatieprotocol, waarmee chip en lezer met elkaar kennis maken en besluiten hoe zij verder versleuteld zullen communiceren. Een zwakte in de authenticatie gaf hen een voet tussen de deur van het versleutelingsalgoritme, dat zij vervolgens minutieus uit elkaar peuterden. Met die kennis zijn daarna twee soorten aanvallen op een willekeurige Mifare-chip mogelijk, waarvan de snelste binnen een seconde de geheime sleutel oplevert. Wie die eenmaal in handen heeft, kan de chip uitlezen en manipuleren (.pdf). Daarmee is het mogelijk de chip te klonen of de gebruiksteller van een chip na gebruik weer terug te zetten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige