Alle mensen, plaatsen en dingen die Donald Trump beledigd heeft
, door
Een mooie opsomming van de New York Times. 281 and counting
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 11-03-2022
Gaap | Het Stedelijk Museum te Amsterdam
, door
COLUMN - Minstens één keer per maand fiets ik langs het Stedelijk Museum te Amsterdam. En pas deze week viel de nieuwe vleugel mij op. Terwijl dat ding toch moeilijk te missen is. De kunstcriticus van The New York Times vindt het bagger. Een van de lelijkste gebouwen ooit. Kijken naar moderne meesterwerken in een gebouw dat er uit ziet als een badkuip, is als luisteren naar iemand die Bach speelt in een clownskostuum.
Ik kende de mening van de kunstcriticus. Desondanks vond ik het wel wat hebben, die badkuip. Toen ik er langs fietste, besloot ik om het even van alle kanten te bekijken. Het lijkt alsof het gebouw geen naden heeft en uit één strak wit stuk gegoten kunststof bestaat. Ik stelde me voor hoe de mensen dit over vierhonderd jaar zullen beoordelen. Ik denk positief. Als een soort teken des tijds. Het getuigt toch van lef. Zo’n gigantisch wit, organisch gevaarte met bovenin wat kleine, blauwe raampjes. Het leek elk moment op te kunnen stijgen. Zodra Han Solo ‘m aan de praat zou hebben gekregen.
In het restaurant op de begane grond zag ik twee tweelingzusjes van een jaar of zeventig zitten. Een kruising tussen Liesbeth List en de zusjes L.A. Raeven. Leuk was anders.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 10-03-2022
De journalistiek redden? Data!
, door
DATA - Kan datajournalistiek redacties redden? Misschien. Maar dan moeten redacties wel hun benadering van nieuws en data veranderen. Zoals het nu gaat wordt het niks. Het expert panel op de tweede ochtend van de School of Data Journalism op het International Journalism Festival 2012 is het opvallend met elkaar eens.
Mirko Lorenz vertelt snel en opgewonden, lijkt zelfs een beetje kwaad. Hij geeft vaak workshops op redacties en is teleurgesteld over de aanpak van datajournalistiek. Hij noemt een aantal tools op waarin je data kunt opslaan waaronder CKAN. “Ik kan heel veel tools opnoemen, maar dat heeft geen zin, niemand zal ze gaan gebruiken.”
Waarom vind hij dit zo jammer? De data gaan verloren nadat ze in een artikel zijn gebruikt. “En als er dan weer iets gebeurt waarvoor het gebruikt kan worden, blijkt het op de computer van de freelancer te staan die er deze week even niet is. Jammer dan.” Data moeten toegankelijk opgeslagen worden, zo mogelijk bijgewerkt en gedeeld. Niet alleen kan het dan het efficiëntst gebruikt worden door de redacteuren, maar ook kan het als een bron voor anderen dienen. Een medium moet investeren in betrouwbaarheid. Als men weet dat betrouwbare data bij jou te vinden is, gaat een medium steeds meer als ‘hub’ fungeren. Goede data zorgt voor veel siteverkeer. “Journalism will be a place where you can find trusted data. With that, you can make money. Not easily, but it can.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Ruzie tussen yoga-industrie en de New York Times
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
‘Tell data stories the public cares about’
, door
DATA - Data zijn hot, iedereen heeft het er over. In presentaties, interviews en animaties. De leukste, meest interessante video’s krijgen ook een plekje op het Sargasso Data. Hieronder vast twee filmpjes om eens goed voor te gaan zitten dit weekend. Suggesties voor video’s zijn welkom bij de linktips!
Clay Shirky claimt in een interview over datajournalistiek dat overheden (die op onze kosten data verzamelen en het daarom ook met ons zouden moeten delen) inmiddels in grote mate transparant zijn. “The campaign to transparency has succeeded.” Maar, zegt hij ook, journalisten doen amper iets met de data. Waarom? De grote verhalen van de afgelopen decennia komen vrijwel allemaal voort uit het bestuderen van data. Het mooie verhaal van Erin Brokovich bijvoorbeeld, ook datajournalistiek.
Ik ben het niet eens met wat hij zegt over transparantie. Er is nog een hele lange weg te gaan voordat alle overheidsdata daadwerkelijk open data zijn. Maar wat hij zegt is wel reuze interessant. Helaas kan ik het interview niet embedden, dus daarom HIER een link naar de korte versie en HIER de link naar het volledige interview.
En dan nog een korte filmpje, die misschien wel antwoord geeft op de vraag hoe je al die data kan presenteren zodat ’the public cares’. Over de grafische afdeling van de New York Times. Worth a Thousand Words: Inside the NYT Graphics Department.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Kleermaker van de keizer
, door
Er is een nieuw boek uit – ditmaal niet ván maar over – Thomas Friedman, het paradepaardje (drie Pulitzerprijzen) van The New York Times.
Het heet The Imperial Messenger (moeilijk vertaalbaar, de letterlijke vertaling is ‘Keizerlijke boodschapper’, maar het Engels bevat ook een woordspeling op ‘imperialistische boodschapper’) en de schrijfster is Belén Fernández. Ik heb het nog niet gelezen maar de site Jadaliyya geeft een voorproefje en een vraaggesprek met Fernández. En dat stemt blij.
Lees maar wat ze zegt:
“I was of course already familiar with the general characteristics of Friedman’s writing: hubris, clichéd jingoism, Orientalism, favoritism of Israel, self-contradiction, a severe handicap in the realm of metaphor construction, reduction of complex phenomena to simplistic and baseless theories. However, reviewing three decades of his work made it clear just how frightening, as opposed to simply laughable, it was that such a character had accrued three Pulitzer Prizes and risen to the position of journalistic icon at the US newspaper of record.”
Vertaling: »Ik was natuurlijk al bekend met de algemene kenmerken van Friedmans geschrijf – hoogmoed, chauvinistische clichés, Oriëntalisme, het voortrekken van Israël, zichzelf regelmatig tegensprekend, zwaar gehandicapt als het aankwam op vinden van metaforen, het reduceren van complexe zaken tot simplistische, ongefundeerde theorieën. Maar toen ik dertig jaar van zijn werk overzag werd duidelijk hoe eng het was, in plaats van simpelweg belachelijk, dat zo iemand drie Pulitzerprijzen heeft gekregen en tot een journalistiek icoon is geworden bij de meest prominente Amerikaanse krant.«
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Amish splintergroep scheert baarden af
, door