Popcultuur? Later wordt het beter

Gisteren publiceerde generatiegenoot en cultuurwetenschapper Thimon de Jong in NRC een opmerkelijk opiniestuk met de titel Wo sind denn die Superhits? Wo sind sie geblieben? Kern van het verhaal is dat het vroeger allemaal beter was. 'Onze muziekcultuur is sterk gefragmenteerd – iedereen luistert naar zijn eigen muziek. Er zijn geen superhits meer die iedereen kent. En dat is een verlies,' betoogt De Jong. Hij deelt met zijn opiniestuk een pluim uit aan de heersers van louter commercieel gewin en omzet in de muziekindustrie. En heeft De Jong zich afgevraagd hoe men vóór de komst van de jeugdcultuur van de jaren vijftig en zestig muziek consumeerde?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De luie netwerkgeneratie

Mei Li Vos (PvdA) reageert met een lezenswaardig artikel in Trouw op een net zo lezenswaardig artikel van Joop Hazenberg in diezelfde krant eerder.
Joop Hazenberg zet de twintigers en dertigers neer als de netwerkgeneratie die niet langer langs collectivistische weg de wereld wil veranderen. Ze doen dat met losse verbanden en snelle uitwisseling van ideeën. Mei Li Vos reageert door te stellen dat je voor invloed je wel degelijk in de bestaande organisaties moet zitten. Anders word je simpelweg genegeerd.

Beide hebben een punt, dat kunt u zelf lezen. Maar beiden missen ook een punt, welke ik u hier wil meegeven.
Wat namelijk echt nodig is, voor (het streven naar) welke invloed dan ook, is een gevoel van urgentie, van onrecht, van pijn. En dat heeft die generatie niet. Waar zou dat immers vandaan moeten komen? Ze zijn opgegroeid met alles wat hun hartje maar kon wensen. Ze zijn opgegroeid zonder de dagelijkse druk van een koude oorlog of milieuvervuiling. Ze hadden geen zwaar religieuze ouders die ze in een keurslijf probeerden te drukken. Kortom, ze hebben geen reden om zich heel erg boos te maken. En zonder een reden om je boos te maken, stranden alle initiatieven in goede bedoelingen en gezellige tweets. Natuurlijk zitten er altijd wel een paar verdwaalde zielen tussen die wel echt boos zijn. Maar niet de hele generatie en al zeker niet de mensen die al een tijd aan het netwerken zijn. Want als die namelijk echt boos waren geweest, hadden ze daar geen tijd of energie voor gehad.
Dus beste Mei Li en Joop, jullie goedbedoelde oproep valt in het water.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote | PowNed wordt een metaomroep

zomerquotes3“PowNed wordt een metaomroep. We verstrekken informatie over de informatie. Dat sluit aan bij de vaardigheid van onze achterban om grote hoeveelheden informatie parallel te processeren en al onderzoekend een betekenisvol geheel te construeren uit onsamenhangende brokken informatie.” (Uit het beleidsplan van PowNed)

Het uitgelekte beleidsplan van PowNed doet ons hier en daar denken aan de tekst van een poep pratende mediadeskundige, annex leraar massacommunicatie, annex gesjeesde internetondernemer. En zou Dominique Weesie het ook allemaal echt geloven? Reaguurders die grote hoeveelheden informatie parallel weten te processeren?? Hahaha!

Voor de rest is het een zeer leesbaar beleidsplan. Op het sociologische stuk over de generatiekloof na dan, want daar schreef Weesie zichzelf toch echt in slaap. Maar is GeenStijl nou echt zo origineel met dat eigen internettaaltje (afgekeken van Alt0169.com)? En is de achterban van PowNed echt in staat om in drie muisklikken geoliede pr-machines onderuit te halen? En werd Nico Dijkshoorn echt ontdekt door GeenStijl? En is die Kouwes eigenlijk wel zo’n goede dichter?

Vragen, vragen, vragen….

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.