‘De overheid moet zich niet terugtrekken. De overheid moet weer van ons worden’
, door
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Would the members of the precariat please stand up?
, door
This is another installment in a series of posts (here, here and here) I intend to write as I work my way through Guy Standing‘s The Precariat: The New Dangerous Class. In this section, the main topic is the composition of the precariat and the consequences of such categories for society as a whole, in terms of social integration and social solidarity (how very durkheimian).
So, who is in the precariat?
“One answer is ‘everybody, actually’. Falling into the precariat could happen to most of us, if accidents occurred or a shock wiped out the trappings of security many have come to rely on. That said, we must remember that the precariat does not just comprise victims; some members enter the precariat because they do not want the available alternatives, some because it suits their particular circumstances at the time. In short, there are varieties of precariat.
Some enter the precariat due to mishaps, some are driven in it, some enter hoping it will be a stepping stone to something else, even if it does not offer a direct route, some choose to be in it instrumentally – including old agers and students simply wishing to obtain a little money or experience – and some combine a precariat activity with something else, as is increasingly common in Japan. Others find that what they have been doing for years, or what they were training to do, becomes part of an insecure precariat existence.” (59)
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Nog geen Israelische Lente
, door
De Israelische protestbeweging voor sociale verandering J14 is zondag begonnen met de tentenkampen zoals op Rothschild Boulevard in Tel Aviv op te breken, maar de leiders zeiden dat de protesten zullen worden voortgezet. Dat gebeurde nadat de diverse optochten zaterdagavond naar schatting tussen de 300.000 en 500.000 mesnen hadden getrokken.Minder dan de gehoopte een miljoen, maar nog steeds indrukwekkend veel. De grootste mensenmenigte verscheen in Tel Aviv (foto), daarnaast waeren er optochten in Jeruzalem, Haifa, en een keur aan kleinere steden.
De protesten ontstonden in juli. Het begon met een protest tegen een te dure kaassoort en breidde zich snel uit naar protesten tegen de duurte in het algemeen, het gebrek aan betaalbare huizen en een (a)sociaal beleid dat de kloven tussen arm en rijk enorm heeft vergroot. De organisatoren weigerden echter het protest uit te breiden tot een beweging die ook in het geweer kwam tegen de achterstelling van de Arabisch bevolking van Israel, of om het geldverslindende nederzettingenbeleid als een van de oorzaken van de sociale crisis te zien. De rechtvaardiging voor deze weigering was dat als het protest ‘in de sfeer van de politiek’ was getrokken de hele beweging in elkaar zou zijn gestort.
Sommige mensen van links blijven hopen dat de beweging alsnog in zal zien dat deze zaken niet van het sociale beleid van d eregering kunnen worden gescheiden en alsnog bij deprotesten zullen worden betrokken. Ik behoor niet tot die school. Ik denk dat – helaas, helaas – ook deze protestbeweging alleen maar opnieuw aan heeft getoond dat de Israelische maatschappij niet in staat is om haar eigen kwalen onder ogen te zien en te genezen en dat alleen nog ingrijpen van buitenaf nog redding kan brengen. Dit was geen beweging zoals bijvoorbeeld in Egypte. Hoewel die vergelijking wel door de protestweging zelf is gemaakt, was dit geen Israelische lente. Nee, zelfs nog niet het begin ervan.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Het wilde kapitalisme
, door
Here:
“There will of course be the usual hysterical debate between those prone to view the riots as a matter of pure, unbridled and inexcusable criminality, and those anxious to contextualize events against a background of bad policing; continuing racism and unjustified persecution of youths and minorities; mass unemployment of the young; burgeoning social deprivation; and a mindless politics of austerity that has nothing to do with economics and everything to do with the perpetuation and consolidation of personal wealth and power. Some may even get around to condemning the meaningless and alienating qualities of so many jobs and so much of daily life in the midst of immense but unevenly distributed potentiality for human flourishing.
If we are lucky, we will have commissions and reports to say all over again what was said of Brixton and Toxteth in the Thatcher years. I say ‘lucky’ because the feral (wild, red.) instincts of the current Prime Minister seem more attuned to turn on the water cannons, to call in the tear gas brigade and use the rubber bullets while pontificating unctuously about the loss of moral compass, the decline of civility and the sad deterioration of family values and discipline among errant youths.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Legitimatiecrisis 2.0
, door
But let us not play clueless here. Things have been brewing for a while in England. Remember the Vodaphone protests? Or the anti-university fees protests?
So, whatever the initial reason for the uprising in Tottenham, it is clear that many of the countries where austerity policies are being imposed from above on the general population are facing socially explosive situations.
“About 250,000 Israelis have marched for lower living costs in an escalating protest that has catapulted the economy onto the political agenda and put pressure on the prime minister, Binyamin Netanyahu.
Netanyahu planned to name a cabinet-level team on Sunday to address demands by the demonstrators, who in under a month have swollen from a cluster of student tent-squatters into a diffuse, countrywide mobilisation of Israel’s burdened middle class.
Israel projects growth of 4.8% this year at a time of economic stagnation in many western countries, and has relatively low unemployment of 5.7%. But business cartels and wage disparities have kept many citizens from feeling the benefit.
“The People Demand Social Justice” read one of the march banners, which mostly eschewed partisan anti-government messages while confronting Netanyahu’s free-market doctrines.
Police said at least 250,000 people took part in Saturday’s march in Tel Aviv, Jerusalem and other cities, a greater turnout than at marches on the two previous weekends.
Demonstrations on such a scale in Israel – which has a population of 7.7 million – have usually been over issues of war and peace. In a Peace Index poll conducted by two Israeli academics, around half of respondents said wage disparities – among the widest of OECD countries – should be the government’s priority, while 18% cited the dearth of affordable housing.”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
We’re all crash-test dummies now
, door
Your must-read du jour: Mike Davis on the destruction of the three pillars of McWorld,
American consumption:
“Even if debt-limit doomsday is averted, Obama has already hocked the farm and sold the kids. With breathtaking contempt for the liberal wing of his own party, he’s offered to put the sacrosanct remnant of the New Deal safety net on the auction bloc to appease a hypothetical “center” and win reelection at any price. (Dick Nixon, old socialist, where are you now that we need you?)
As a result, like the Phoenicians in the Bible, we’ll sacrifice our children (and their schoolteachers) to Moloch, now called Deficit. The bloodbath in the public sector, together with an abrupt shutoff of unemployment benefits, will negatively multiply through the demand side of the economy.”
European stability:
“Across the Atlantic, the European Union is demonstrating that it is exclusively a union of big banks and mega-creditors, grimly determined to make the Greeks sell off the Parthenon and the Irish emigrate to Australia. One doesn’t have to be a Keynesian to know that, should this happen, the winds will only blow colder thereafter. (If German jobs have so far been saved, it is only because China and the other BRICs—Brazil, Russia, and India—have been buying so many machine tools and Mercedes.)”
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De toekomst kent vele voedselrellen
, door
I think if there is one thing that exposes the failure of neoliberal governance through global institutions such as the IMF and the World Bank is the food regime. the global food regime is based on massive production out of the US and the EU through huge subsidies which hurt the agricultural sector in the periphery and leaves a lot of countries food-dependent. And that is combined with the IMF and the World Bank pushing for export-based agriculture in the periphery. This is a form of neo-colonialism.
Add to that the emerging effects of climate disruption that are already devastating parts of Africa and you have disasters waiting to happen. Because, as recent cases have shown, if there is one thing that people won’t stand for, it’s the lack of food:
“When grain prices spiked in 2007-2008, Egypt’s bread prices rose 37%. With unemployment rising as well, more people depended on subsidised bread – but the government did not make any more available. Egypt’s annual food price inflation continued and had hit 18.9% before the fall of President Mubarak.
Fifty per cent of the calories consumed by Egyptians originate outside its borders. Egypt is the world’s largest wheat importer, and no country in the region (except for Syria) produces more than a small fraction of the wheat it consumes. Should the global markets be unable to provide a country’s need, or if there are not enough funds available to finance purchases and to offer price support, then the food of the poor will become inaccessible to them. Already, in Egypt and Yemen, more than 40% of the population live below the poverty line and suffer from some form of malnutrition. Most of the poor in these countries have no access to social safety nets. Images of bread became central to the Egyptian protests, from young boys selling kaik, a breakfast bread, to one protester’s improvised helmet made from bread loaves taped to his head. Although the Arab revolutions were united under the slogan “the people want to bring down the regime” not “the people want more bread”, food was a catalyst.
“Bread riots” have been occurring regularly since the mid 1980s, following policies brought to us by the World Bank and the International Monetary Fund. Among these were the reduction of agricultural subsidies and the encouragement of production of fruits and vegetables for export, at the expense of investing in local grain production. Export of value-added produce and the import of basic commodities such as wheat were monopolised by a small group of “entrepreneurs” protected by the security state who financially backed the ruling elite. The powerful countries provided encouragement and support. The US gave Egypt around $1.7bn last year, exceeded only by the $2.4bn it gave to Israel. Tunisia under President Ben Ali was viewed as the IMF model of “growth” and France offered to support him militarily through the uprising.”
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.