Boos op de politiek (2)

[caption id="attachment_32964" align="alignleft" width="200" caption="foto Marie-II Flickr.com"][/caption] De Tilburgse universiteit publiceerde een onderzoek dat mooi aansluit op mijn QvdD. Het gaat allemaal over het vertrouwen in de politiek . In de Tilburgse Legitimiteitsmonitor Democratisch Bestuur wordt  een groot aantal onderzoeksstatistieken van de afgelopen decennia geordend en samengevat over het vertrouwen in, de aanvaarding van en de tevredenheid met het democratisch bestuur in Nederland. De resultaten wijzen uit dat er een redelijk vertrouwen bestaat in de Nederlandse democratie en in het bestuur. Maar met het vertrouwen in de politici en de politieke partijen is het zorgelijk gesteld. Enkele citaten uit het persbericht: Ten aanzien van politici en politieke partijen verklaart een redelijk stabiel smaldeel van rond de 50% dat politici arrogant zijn en dat ze net als de politieke partijen waarvan ze deel uitmaken alleen in de stem van burgers geïnteresseerd zijn en niet in hun mening. Het totaal aantal formele leden van politieke partijen is door de jaren heen fors gedaald. Een ruime meerderheid heeft niet het gevoel dat men aanhanger is van een politieke partij. Het vertrouwen in politieke partijen beweegt zich op een structureel lager niveau dan het vertrouwen in regering en parlement. In een toelichting op Radio 1 zei onderzoeksleider Prof. Frank Hendriks dat het grootste probleem zit bij de politieke partijen. Slechts 2% van de kiezers is lid van een politieke partij, er zijn er in totaal niet meer dan 300.000 actief en 70% van de bevolking voelt geen binding met een van de partijen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Xenofoben van links, xenofoben van rechts

De gevaarlijkste vreemdelingen (Foto: Flickr/Darren Hester)

De Nederlandse politieke cultuur zoals die op dit moment bestaat wordt overheerst door één emotie: xenofobie. Alle Nederlanders zijn het erover eens dat ons land ooit idyllisch was, een arcadia van sociale saamhorigheid, met een eigen cultuur waar we gerust trots op mogen zijn. En alle Nederlanders zijn het er ook over eens dat invloeden van buiten de idylle dreigen te verstoren. De onenigheid draait om de bron van de kwaadaardige invloeden.

Rita Verdonk is een politica die op komt voor de bedreigde Nederlandse identiteit, en de Nederlanders oproept trots op Nederland te zijn. In haar ogen is de voornaamste bedreiging van de Nederlandse identiteit de komst van immigranten, met name moslims, die zich weigeren aan de Nederlandse cultuur aan te passen. In mindere mate is ook de toenemende invloed van de Europese Unie een bedreiging. De buitenlandse invloed waar de xenofoben van links het meest voor beducht zijn, is voor haar minder een probleem. Het is merkwaardig. Hoewel ze zegt trots op de Nederlandse cultuur te zijn, vertoont ze bij voortduring een diepe minachting voor de Nederlandse parlementaire traditie, die zeer karakteristiek is voor het land, en bovendien tot de oudste democratische stelsels ter wereld behoort. In plaats daarvan voert ze politiek op Amerikaanse grondslag.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.