Ontvlambaar betoog vrijheid van meningsuiting

Dit is een gastbijdrage van Jay Achterberg.

Met de vindingrijkheid die het krachtige Germaanse herenvolk als sinds de oertijd kenmerkt laten velen Duitsers zich na het ondraaglijke gezichtsverlies tegen de Spaanse conquistadores zich massaal omdopen tot Niederlander om zo alsnog Wereldmeester te kunnen worden. Omdat zij daarin voorgegaan werden door prominente, aan het koningshuis gelieerde, gelukszoekers valt hier juridisch gezien natuurlijk weinig tegen in te brengen. Het ‘Oranje’ koningshuis is al eeuwen, genealogisch gezien, meer van Duitse dan van Nederlandse bloede zodat de Germaanse reïmmigratie an sich geen verwondering zou moeten wekken bij de Bataafse bevolking, er zijn zelfs zo veel precedenten dat deze volksbeweging historisch gezien als gans normaal aangemerkt moet worden. Al eeuwen zoekt de Germaanse bevolking aansluiting met de Bataafse bevolking op een wijze die sterke gelijkenis vertoont met het platonisch verlangen naar hereniging en aansluiting met de verloren eigen wederhelft. Dat verlangen is wederzijds, zoals ook pragmant blijkt uit het Nederduitse nationale volkslied dat beklemtoont dat de zanger ‘van Duitse bloed’* is.
Het verdrag van Maastricht, toch al de meest onhollandse stad van de Nederlanden, en de Schengenbepalingen hadden sowieso al van iedere Duitser een potentiële Hollander gemaakt. De identificatie met het ölftal zal geen verwondering wekken, zeker gezien het feit dat de beste Duitse voetballer bij interlands, Arian Robben, tot grote teleurstelling van het Germaanse volk, steevast voor de Nederlanden uitkomt. Prominente Duitse tv-sterren zoals Rudi Carell en Linda de Mol hebben hier meermalen hun teleurstelling over geuit, de Mol sprak zelfs van ‘landverraad’. De charmante spits zelf onthoudt zich met zijn kenmerkende zangerige Schwäbische tongval van elk commentaar.

Maar hiermee hebben we de huidige immigratiegolf nog niet verklaard. Want het bovengenoemde demografische verschijnsel laat zich niet louter op basis van wraak- en onlustgevoelens jegens een handvol vuige Spanjolen verklaren. Dat de olijvenslikkers een duchtige tuchting verdienen staat buiten kijf, per slot van rekening hebben velen van ons nog een appeltje te schillen met de genadeloze terroristen van de hertog van Alva c.s. die, zoals elke Nederlander weet, persoonlijk de barensweeën van de Republiek der Nederlanden met 79 jaar vertraagd zou hebben. Maar onderzoekers menen dat hier toch meer aan de hand is. Het is inderdaad de sterkste invasie van Duitse patriotten die we de laatste 65 jaar gezien hebben, maar daarmee moeten we niet de kleine immigratiegolf van 32 jaar geleden vergeten, een menigmaal miskende groep speculerende nationalisten, en de vaak met voetbaltoeristen met permanente verblijfsvergunning verwarde Duitse vloedgolf van 1988. Het kan de huidige stormvloed immigranten, die door kamerlid Wilders steevast smalend met ‘gelukszoekers’ en ‘vijanden van ons Joodse volk’, wordt aangeduid niet deren.
‘Wij worden Wereldmeester’ scanderen zij luid na het achteroverslaan van reusachtige pullen Karlsberger. Inderdaad waren het Duitse en Nederduitse volk destijds onder Karel de Grote één volk, zoals de voorlaatste bondskanselier zo scherp wist te verwoorden bij de hereniging met de andere helft van zijn volk. Eén volk met één Kaiser.