Donner naar Raad van State
, door
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 24-10-2022
Denen ruimhartiger voor immigranten dan Nederland
, door
DATA - De Deense rechts-conservatieve regering heeft afgelopen jaren relatief meer immigranten toegelaten dan Nederland. Dat blijkt uit een analyse van ANP en Sargasso van recent gepubliceerde cijfers van het Europees Statistisch Bureau Eurostat. Dit is opmerkelijk omdat het kabinet-Rutte en zijn gedoogpartner PVV het strenge immigratiebeleid van Denemarken als voorbeeld stelden. Het Nederlandse immigratiecijfer voor 2010 is met 32,9 immigranten per 10.000 inwoners flink lager dan het Deense cijfer: 51,6. De cijfers betreffen immigranten uit derde landen, dus landen buiten de EU.
In Nederland nam de immigratie de afgelopen jaren af. In 2008 waren er nog ruim 38 immigranten per 10.000 inwoners, in 2009 waren dat er ruim 34. Alle drie de jaren blijft Nederland ver onder het Europees gemiddelde, dat rond de 48 immigranten per 10.000 inwoners schommelt. Het aantal Deense immigranten daalde in 2009 tot ongeveer het Europese gemiddelde, om vorig jaar weer te stijgen.
Drie jaar geleden kwam de grootste groep mensen Denemarken binnen om te studeren. In de afgelopen twee jaar is dit beeld verschoven, de meeste immigranten komen nu naar het land om te werken. Volgens Jeroen Doomernik, migratieonderzoeker van de Universiteit van Amsterdam, blijkt hieruit dat een overheid maar een beperkte invloed op immigratie kan uitvoeren. ,,In de realiteit is het de economie die dicteert. Mensen gaan naar Denemarken omdat de economie ze trekt, om te werken of te studeren.”
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Hypotheekrente is óók eurocrisis
, door
Njet, luidt het korte antwoord van de Nederlandse regering, nu ook DNB-president Klaas Knot nog maar eens de noodklok luidt dat de hypotheekrente-aftrek de kapitaalmarkt doet dichtslibben. Verdere argumentatie niet nodig. En dat terwijl iedereen met enig economisch verstand al heel lang weet dat het subsidiëren van de huizenmarkt een onverantwoorde bubbel aan het creëren is.
Of wacht, er is wel argumentatie. Als we stoppen met subsidiëren, zakt de huizenmarkt in. Ja, dat klopt, net zoals de subsidiekorting op de cultuur tot een sanering van die sector leidt. De enige reden om de hypotheekrente-aftrek niet te beknotten is van populistische aard: het biedt mensen een direct voordeel waar je als politicus lekker mee scoort, terwijl de grotere nadelen zich aan het zicht van het electoraat onttrekken.
Als in Nederland, dat er bepaald niet slecht voor staat, al zoveel irrationeel misbaar gemaakt kan worden over een fiscale regeling die een bubbel aanwakkert, hoe voorstelbaar is het dan niet dat de Grieken (en straks ook Italianen en Spanjaarden) te hoop lopen tegen bezuinigingen die hen direct treffen, tegenover een reddingsplan dat ze niet snappen? Nederlanders mogen dan monkelen over de Griekse tegenzin tot bezuinigen (en – the horror! – daar draagvlak onder de bevolking voor zoeken), ze hebben precies dezelfde reflexen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tweede ‘Borssele’ is duur en onveilig
, door
Foto:
copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Broodje pindakaas, duurder?
, door
DATA - De prijs van een pot pindakaas schiet binnenkort omhoog als gevolg van een mislukte pindaoogst in het Zuiden van de Verenigde Staten. Extreme droogte in de pindaproducerende staten van Amerika zorgt dat de prijs op de wereldmarkt omhoog schiet (monthly groundnuts price 1981-2011). Voor een 1 ton pinda’s wordt nu 1200 euro neergeteld, terwijl dat vorig jaar nog 450 euro was. Voedselgigant Kraft verhoogde onlangs de prijs voor een potje pindakaas met 40%, Unilever volgt waarschijnlijk snel.
Na de Verenigde Staten consumeren Nederlanders de grootste hoeveelheid pindakaas. Het is immers het perfecte poldercompromis onder het broodbeleg in de strijd die opvoeden heet: gezond en tóch lekker. Pindakaas is daarom zonder meer bepalend voor de Nederlandse identiteit. Zonder pindakaas had dit land minstens de helft van haar Olympische medailles niet gehaald. Zonder pindakaas geen Deltawerken. Zonder pindakaas waren alle fietspaden leeg. Zonder pindakaas werd er niemand groot. Enwel daarom wat achtergrondcijfers omtrent deze cruciale aardnoot na de doorklik
Maar waar worden nu eigenlijk de meeste pinda’s geproduceerd? Niet in de Verenigde Staten, data van de Wereldvoedselorganisatie FAO leert ons dat China verreweg de meeste pinda’s produceert.
Toch is China niet de grootste exporteur van pinda’s. Waarschijnlijk eten de Chinezen een groot deel van hun eigen pinda’s op. Plus dat de ene pinda de ander nog niet is: in het Westen is men enkel geïnteresseerd in kwaliteitspinda’s. De grootste exporteurs van pinda’s zijn: India en Argentinië, daarna volgt China en de Verenigde Staten stond in 2009 -voor de droogte- pas op de vierde plaats. Nederland valt ook op in onderstaand figuur, als notenverwerkend land exporteert het waarschijnlijk dure (gebrande en gezouten) kwaliteitspinda’s naar landen met behoefte aan ‘wat te snaaien tijdens het televisiekijken’.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
KSTn | Herziening grondwet
, door
Treurig stukje vandaag. Vorig najaar presenteerde, na 2 jaar broeden, de staatscommissie Grondwet aanbevelingen voor de modernisering van die Grondwet. De regering heeft daar een jaar over mogen nadenken. Uitkomst: bijna alles in de prullenbak.
De volgende veranderingen worden dus niet doorgezet als het aan de regering ligt:
Toevoegen van een algemene bepaling (preambule). Dat zou een aansprekende inleiding moeten zijn over wat Nederland is en waar de grondwet voor staat. Naar de prullenbak (blz 7).
Aanpassen beperkingssystematiek. In NL mogen bij wet uitzonderingen op de grondwet gemaakt worden, mits gemotiveerd. Voorstel was om dit wat verder in te perken door bijvoorbeeld vast te leggen dat die wetten niet tegen de basis van de grondwet mogen ingaan. Naar de prullenbak (blz 8).
Verder waren er een reeks voorstellen om zaken uit internationale verdragen ook te verankeren in de grondwet. De belangrijkste daarbij waren opneming recht op eerlijk proces en algemeen recht op toegang tot de rechter. Naar de prullenbak (blz 9).
En tot slot adviseerde de staatscommissie om de artikelen 7 (vrijheid van drukpers), 10 (eerbiediging van de persoonlijke levensfeer en de bescherming van persoonsgegevens) en 13 van de Grondwet (brief-, telefoon-, en telegraafgeheim) aan het digitale tijdperk aan te passen. 7 en 10 naar de prullenbak, alleen 13 is een optie (blz 10).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.