De xenofobe toekomst van Zuid-Azië

‘We want anti-muslim polarisation. Why pretend otherwise?’ Aldus een openhartige bestuurder van de BJP, de Indiase Volkspartij, tegen Prashant Jha, auteur van het boek How the BJP wins. Moslimhaat dreigt een kenmerk te worden van het nieuwe India. Myanmar en Sri Lanka zijn dezelfde weg ingeslagen. Wie protesteert, is een vijand van het volk. De ‘volkspartij’ BJP van Narendra Modi heeft zijn enorme succes te danken aan een uitgekiende strategie. Ten eerste zet ze de lagere kasten van India op tegen de hoogste kasten. Die laatsten worden door de BJP weggezet als de steunpilaren van de oude Congrespartij, die de bevolking eronder hield. De BJP beweert op de komen voor de vergeten lagere kasten. Niet álle lagere kasten, overigens. De partij kan de algemene afkeer van de laagste kaste, de dalits, moeilijk negeren. Voor hen is er dus nog steeds geen plaats in de BJP. Maar de onvrede die de BJP benut en aanwakkert leeft natuurlijk óók onder de dalits en die komen de laatste tijd steeds vaker in actie, onder leiding van Jignesh Mevani. Hij wil de BJP uit de macht stoten, en wil daarvoor een coalitie opbouwen met de Congrespartij en met die andere onderliggende partij: de Indiase moslims. De moslims dreigen de komende jaren hun toch al zwaar aangetaste maatschappelijke positie definitief te verkiezen. De oude Congrespartij, die de Indiase politiek decennialang domineerde, stond nog voor het inclusieve ideaal van Mahatma Gandhi: het subcontinent was groot genoeg voor vele religies. In de praktijk werden de Indiase moslims systematisch gediscrimineerd, maar moslims voelden zich beschermd door het grondwettelijk fundament van de staat. Totdat de BJP aan de macht kwam. Die partij maakte een einde aan dat ideaal. De BJP beschouwt het India van de Congrespartij als een samenzwering van krachten gericht tegen het ‘ware’ Indiase volk. En ze vindt dat de moslims de afgelopen decennia veel te veel rechten hebben verworven. Zij dienen een toontje lager te zingen of beter, ze moesten maar eens vertrekken naar Pakistan.

Foto: Verloren Oudheid

De Indische Oceaan (4) – De Opkomst van Zuidoost-Azië

ACHTERGROND - In de derde eeuw v. Chr. had de Maurya-dynastie vrijwel het gehele Indische subcontinent onderworpen. Met de Hellenistische koninkrijken in het westen kwam een levendige handel op gang, maar ook in oostelijke richting breidde het Indische handelsnetwerk zich uit. Langs de kusten van Zuidoost-Azië ontstonden verschillende handelskoninkrijken die cultureel sterk door India werden beïnvloed. Niet veel later werd ook China door de Qin-dynastie tot een politieke eenheid gemaakt. Onder de daaropvolgende Han-dynastie breidde het Chinese handelsnetwerk zich in rap tempo uit. Het duurde niet lang voordat India en China zich bewust werden van elkaars bestaan en de langeafstandshandel langs de kusten van Zuidoost-Azië tot bloei kwam.

Het Indische handelsnetwerk in Zuidoost-Azië

In de loop van de derde eeuw v. Chr. onderwierpen de Bindusara (r. 297-268 v. Chr.) en Ashoka (268-242 v. Chr.) van de Maurya-dynastie de oostkust van het Indische subcontinent. Dit was nog niet zo eenvoudig. Het koninkrijk Kalinga bood fel verzet en moest met bruut geweld worden gepacificeerd. De inwoners van Kalinga waren waarschijnlijk pioniers op het gebied van de overzeese handel met Zuidoost-Azië, die onder de Maurya’s tot bloei kwam. Indische zeevaarders maakten doorgaans gebruik van twee handelsroutes: één die langs de kusten van Myanmar en Thailand liep en één waarbij men met de moessonwinden mee de Golf van Bengalen overstak naar Sumatra en het Maleisisch Schiereiland.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Jose Javier Martin Espartosa (cc)

Myanmar: investeringsverdrag met EU bedreigt democratiseringsproces

OPINIE - Deze week zal in Yangon, Myanmar de eerste ronde plaatsvinden van de onderhandelingen tussen de EU en Myanmar over een bilaterale investeringsverdrag. Pietje Vervest en Saskia Kunst zijn weliswaar voorstander van meer investeringen in Myanmar, maar vragen zich ook af om onder welke condities deze investeringen plaats gaan vinden. En daar staan ze niet alleen in.

Ruim 223 maatschappelijke organisaties uit Myanmar hebben reeds hun grote zorgen uitgesproken over dit voorgenomen akkoord en aangegeven dat ze tegen vergaande investeringsbescherming zonder plichten voor investeerders zijn.

Er bestaan grote zorgen rond de vergaande bescherming die investeerders genieten door middel van het Investor-State Dispute Settlement (ISDS)-geschillenbeslechtingsmechanisme dat standaard in een investeringsakkoord wordt opgenomen. Dit mechanisme staat buitenlandse investeerders toe om staten voor een internationaal tribunaal te dagen indien de staat regelgeving invoert die de winst negatief beïnvloedt. Bij het tribunaal doen commerciële arbiters een uitspraak waar de staat geen beroep tegen kan aantekenen. Claims lopen regelmatig in de miljarden en moeten worden betaald uit de staatskas. Geld dat ook ten gunste had kunnen komen aan onderwijs of gezondheidszorg.

Overheden, lokale gemeenschappen en burgers hebben geen toegang tot hetzelfde middel als hun mensenrechten of leefomgeving worden aangetast door de handelwijze van buitenlandse investeerders. Het aantal ISDS zaken neemt de laatste jaren hand over hand toe. Overheidsbeleid op het gebied van milieubescherming, volksgezondheid, arbeidsrechten, belastingheffing en de exploitatie van grondstoffen is wereldwijd al veelvuldig onderwerp geweest van investeringsgeschillen. Bij uitstek terreinen waarop ook Myanmar de komende jaren stappen zal willen zetten. Dit mechanisme vormt dus een ernstige bedreiging voor het politieke en economische hervormingsproces in Myanmar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe Myanmar de Rohingya doelbewust laat sterven

ACHTERGROND - De Rohingya in Myanmar zijn slachtoffer van een grotendeels genegeerde etnische zuivering, schrijft Nourdeen Wildeman.

Myanmar, een Aziatisch land met 3,5 keer zoveel inwoners als Nederland, verspreid over een gebied 16 keer zo groot als Nederland. Ruim 80% van de bevolking is aanhanger van het boeddhisme. Het land heeft een geschiedenis waarin de militaire junta een grote rol speelde, maar is de afgelopen paar jaar zich aan het omvormen tot een democratie, tot vreugde van Amerika en Europa.

Oppositieleidster Aung San Suu Kyi, die in 1990 de Nobelprijs voor de Vrede won, verbleef tot 2010 afwisselend in gevangenschap of huisarrest maar is nu vrij. De buitenlandse sancties op het land worden stap voor stap opgeheven, de hervormingen bejubeld. De bevolking geniet van steeds meer vrijheid.

De ontwikkelingen van de laatste jaren klinken te mooi om waar te zijn. Dat zijn ze ook.

Binnen de grenzen van Myanmar vindt een etnische zuivering plaats op een bevolkingsgroep van ruim een miljoen mensen: de Rohingya.

Volgens de Verenigde Naties behoren de Rohingya tot de meest vervolgde volkeren op aarde. Eeuwenoude documenten bevestigen de aanwezigheid van de Rohingya in de westelijke provincie Rakhine en tot eind 20ste eeuw werden ze nog erkend als staatsburgers. Tegenwoordig ontkent de overheid simpelweg hun bestaan. Politici nemen het woord ‘Rohingya’ niet in de mond, maar spreken publiekelijk over ‘illegale Bengalezen’ of ‘kalar’ (in gebruik gelijk aan ‘nigger’).

Oppositie Myanmar wint verkiezingen

NIEUWS - De NLD, de oppositiepartij van Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi, heeft de Myanmarese verkiezingen gewonnen.

De officiële uitslag wordt morgen pas verwacht, maar de zittende partij van het leger (USDP) heeft de nederlaag alvast erkend en zegt deze ook te zullen respecteren.

Een woordvoerder van NLD claimt dat de partij zo’n 80% van de stemmen heeft binnengehaald. Bij de vorige vrij verkiezingen, in 1990, behaalde de partij een soortgelijk resultaat; toen legde het leger 1) zich daar niet bij neer, en 2) Aung San Suu Kyi huisarrest op.

Artsen zonder Grenzen verbannen uit fors deel Myanmar

Afgelopen vrijdag berichtte Artsen zonder Grenzen dat de organisatie door de autoriteiten in voormalig Birma was gelast al haar activiteiten te staken.

Inmiddels bericht de organisatie de regering na gesprekken heeft toegestaan dat de organisatie haar werk in delen van het land weer hervat, maar niet in Rakhine, het deel waar de overheid al sinds 2012 een campagne van etnische zuivering voert tegen de moslimbevolking, de zogeheten Rohingya.

Het meest vergeten volk ter wereld

In Birma vindt een stille genocide plaats. Op moslims. Door de boeddhistische bevolking. Al zestig jaar lang.

Afgelopen zomer kwam het weer tot etnisch geweld waarbij honderden Rohingya’s (moslims) werden vermoord, en tachtigduizend mensen op de vlucht sloegen. Naar buurlanden als Bangladesj, waar ze worden geweigerd.

Gruwelverhalen van vrouwen die werden verkracht, mannen die met kapmessen werden afgeslacht en kinderen die levend werden verbrand, lekken langzaam het land uit en vinden nu hun weg naar de Westerse media.

Zie ook deze indringende reportage van Al Jazeera.

Boeddhisme ies vrede..?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende