Het is weer verschrikkelijk lang geleden dat u van mij heeft mogen vernemen hoe abject G.W. Bush en zijn henchmen zijn. U moet daar verder niets achter zoeken. Ik ben niet plotseling van mening veranderd of zo. Nee, het punt is dat ik de laatste tijd bijna geen tijd heb om te loggen. Ik heb vorig weekend, of was het het weekend daarvoor, wel wat aan sargasso gepound en gepummeld, dit om het dikke sargassoeske trage diarreespook te bestrijden. Aangezien ik immer den strijd met het kwaad ben aangebonden, soms voor, en soms achter de schermen, is het des te tragischer dat ik al dagen rondloop met een of andere wazige Radio 10 Gold-achtige melodie in mijn hoofd zonder dat ik weet wat voor iets het is. Dahahaha-gen. Vandaar dat ik toch even de vrijheid neem om de overjarigen hier ter zijde om raad te vragen. Welk lied is dit ? Ik heb de gratis midi sequencer JAZZ ++ gedownload en met mijn muis de eerste zin van het liedje getekend, alhier te beluisteren: whatsthis.mid. Het enige wat ik verder nog weet van het liedje; het is volgens mij iets uit de 60s of 70s, er komt volgens mij een zin in voor die lijkt op "what are we supposed to do now" waarbij dat "now" heel lang wordt aangehouden. En het refreintje is iets als "goodbye jack huppetee, I can see you, I can dee doo". Vage omschrijving en het midi filetje rammelt behoorlijk qua timing maar de kenners weten nu wat ik bedoel. Mooi moment voor al die wijsneuzen die hier altijd komen om te laten zien wat ze werkelijk aan kennis in huis hebben. Bij voorbaat dank. En gaan over tot de orde van de dag.
Madonna’s muscle-bound figure prompted show host Borat, aka comedian Sacha Baron Cohen, to say: It was very brave of MTV to start the show with a transvestite. (Drudge Report)
Een dergelijke grap:
(a) satirisch pareltje (b) zuiver seksisme (c) iets ertussen in
(d) “druist in tegen alles dat ons in Nederland dierbaar is”.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Ray Cokes is het symbool van de tijd toen MTV nog leuk was. Eind jaren ’80 kwam hij bij de muziekzender en al in zijn eerste show Ray’s Request brak hij gelijk met het MTV-motto “Better safe than sorry”. Ray’s rebelse aanpak maakte hem enorm populair bij miljoenen Europese jongeren. Zijn tweede show: Most Wanted is de best bekeken pan-Europese show ooit geweest en stond bekend om zijn anarchistische lachwekkende puinzooi. Inmiddels is Ray Cokes alweer 10 jaar weg bij MTV en is de muziekzender verworden tot een nationaal georiënteerde commercieel gelikte voorspelbare saaie sleur.
Afgelopen maand liep Sladjana (voor de oude garde bekend van nepnagels.com) in Amsterdam Ray Cokes tegen het lijf en maakte een boeiend interview met de ex-VJ. Ray Cokes is na een conflict met MTV letterlijk Groot-Brittannië uitgepest, hij zou er nooit meer een baan kunnen vinden. Inmiddels werkt hij voor de Franse televisie maar hij zou ook graag in Nederland willen werken. Ik denk dat ik namens honderdduizenden dertigers (en laat-twintigers) spreek als ik zeg: “TV-bonzen van de Lage Landen: red Ray Cokes, geef hem een plek op de Nederlandse televee !!!”.
Ik dacht dat ik snel weer in Engeland aan de bak zou komen, maar er werden roddels over me verspreid. Ik zou onhandelbaar zijn, aan de coke zijn en seks hebben met alle medewerksters. In het begin hechtte ik er geen waarde aan, totdat een baan bij de BBC op het laatste moment niet doorging, omdat de hoogste baas op de hoogte was van de roddels en niet met mij in zee wilde. Later vernam ik van andere invloedrijke mensen dat ik in Engeland nooit meer aan de bak zou komen. En dat bleek waar.
(Niet langer Most Wanted) [met dank aan Sladjana]
“De opvolger van de cd en dvd is een intelligente geheugenchip [Gruvi] die compleet beveiligd is tegen illegaal kopiëren.” ”De Gruvi is geen dom geheugenkaartje, maar een nieuw distributieplatform voor muziek” En zo probeert Sandisk haar nieuwste produkt van wat broodnodige aandacht te voorzien…(bron).
Het kreng is voornamelijk bedoeld voor in mobiele telefoons en zou niet te kraken zijn. Nou weet zelfs een kind dat onkraakbare technologie niet bestaat, maar als ik dan ook nog de prijs zie: 50 euro voor een 64 MB geheugenkaartje met wat liedjes er op, dan vraag ik me af wie zoiets zal kopen. Alhoewel: meer geld, lagere geluidskwaliteit en beperktere afspeelmogelijkheden zijn natuurlijk wel goede verkoopargumenten.
Geruchten dat het postzegel-grote kaartje bij tegenvallende verkoopresultaten achterop een briefkaart kan worden geplakt en worden teruggestuurd zijn niet bevestigd. Zou u zoiets kopen? Hoe gadget-minded is de gemiddelde Sargasso lezer trouwens?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Platenmaatschappijen zijn nog altijd zoekende naar een goed model om online muziek aan de man te brengen en piraterij tegen te gaan. Dat zij zich verzetten tegen p2p software en andere uitwisseldiensten is begrijpelijk, afgezien van hun nogal botte methodes. (Sommige rechters gaan daar overigens niet in mee)
5 jaar geleden was Napster de voornaamste mogelijkheid om online aan muziek te komen, tegenwoordig zijn er zat alternatieven waarvan iTunes de voornaamste is. Het concept is simpel: 1 dollar voor een liedje. Het concept werkt, de platenmaatschappijen besparen fors op distributiekosten en de klant kan kiezen uit uitgebreide archieven. Iedereen wint.
Niet volgens de platenmaatschappijen, zij gaven al eerder aan de prijzen van nieuwe songs te willen verhogen en nu wordt bekend dat topman van Time Warner heeft gezegd dat zijn bedrijf ‘recht’ heeft op een aandeel in de iPod verkoop. Ik kan geen bewijzen vinden voor het feit dat er een deel van de omzet van CD spelers of pick-ups naar de platenmaatschappijen gaat, dus waarom dat met een iPod wel zo zou zijn ontgaat me. Bij de oude techniek is de ‘oer’ geluidsdrager een andere dan die waarop je de kopie opnam, en daar zit een heffing op, maar bij mp3’s heb je nou eenmaal een opslagmedium nodig.
Muziek speelt al jaren een belangrijke rol in mijn leven. Zelf maak ik het niet, maar ik geniet des te meer van wat anderen maken. Vaak omdat het mooi is of een snaar raakt. Soms omdat de boodschap me aanspreekt.
Mijn muzieksmaak is erg breed. Maar een van de stromingen die me de laatste jaren nauwelijks kon boeien was die van de Rap en Hiphop (en alles daaraan verwant).
Waarschijnlijk komt dat door de in en in treurige presentatie van een eindeloze reeks zeer materialistisch zaken (grote auto’s, grote huizen, bling bling) en de genante behandeling van vrouwen (alleen geschikt om in minimale kledij schuddend met het lichaam in beeld te verschijnen).
Ik sloeg deze artiesten (hun clips en optredens), op mijn zeldzame zap-avonden en bij mijn festivalbezoeken, dan ook steevast over.
Daardoor had ik toch bijna een niet mis te verstane ontwikkeling gemist.
Terloops had ik namelijk daarmee ook alles wat er in de Nederlandse scene gebeurde terzijde geschoven.
Gelukkig heb ik recent ingezien dat er binnen de Nederlandse rap en hiphop scene hele andere dingen gebeuren. Hele mooie dingen zelfs.
Geen vrouwen die als koeien behandeld worden, geen onbereikbare maar verheerlijkte materialistische symbolen en geen eindeloze reeks van obscene woorden.
Nee, protestliederen! Jawel, ouderwetse protestliederen. Welliswaar met een hele nieuwe toon- en woordkeuze, maar nog steeds gewoon protestliederen.
Neem “Het land van..” en “Zinloos” van Lange Frans en Baas B of “Waar gaat dit heen” van Ali B of “Omgekeerde wereld” van Brainpower.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Wat ooit begon als een barbecue voor vrienden is inmiddels uitgegroeid tot een alleraardigst en bescheiden festivalletje en dat moet vooral zo blijven ook. Afgelopen zaterdag vond het zesde Sleazefest plaats op het ADM terrein dat deze keer haar poorten wagewijd had opengezet voor duizend man. Oprichters van dit festival zijn de inmiddels steeds populairder wordende leden van zZz die nog niet zo lang geleden een succesvolle tour door de Verenigde Staten maakten. Ook dit jaar stond het Sleazefest weer borg voor uitgebalanceerd programma van oude en nieuwe invloeden binnen de garagarock. Dit jaar zelfs alweer met meer bands uit het buitenland. Nu is het zo dat uw verslaggever niet alle optredens even intensief heeft gevolgd, maar het is aardig om de links op de sleaze website eens goed af te struinen.
Het festival kwam eigenlijk pas echt op gang toen the Babies hun opwachting maakten op het podium. Dit drietal uit Kroatië is bezig met een bescheiden Europese tournee om het tweede album Not coming Home te promoten en deed dit op geslaagde wijze. Opgezweept door eenvoudige maar strakke drumritmes wisten ze een overtuigende show neer te zetten die hun komst naar de lage landen zeker wist te rechtvaardigen.
(Weer even een lichte noot na het diepgaande artikel hiervoor)
Lowlands wordt wel steeds commercieler. Ik ben er nog niet uit of dit nou heel ernstig is. Al die commercie houdt het immers voor veel mensen betaalbaar. En zolang je er niet door laat beinvloeden, komt het vast wel goed.
Een greep uit de heel erg aanwezige commerciele partijen: Orange (oplaadpunt voor telefoons), Douwe Egberts, Grolsch (er moet toch iemand bier leveren), Essent (zie foto onder), Red Bull, MTV, Bill (SNS bank), Doritos, OLA (mobiele disco) en Nokia (stand en silence booths).
Ter compensatie hebben ze ook twee non-profit partijen toegelaten, Novib en ControlArms. Beetje schamele score.
Gelukkig was er tussen al het commerciele geweld ook nog wat mooie muziek.
Apocalyptica met vier cello’s en dit keer een drummer zinderde.
Arcade Fire (met een brommerhelm) verraste.
Coheed and Cambria gaf ouderwets gitaarvuurwerk in de traditie van bands als Deep Purple.
Vive La Fete gaven met veel geweld nieuw inhoud aan breakbeat.
Motion Trio presteerde het om met drie trekharmonica’s fantastische ambient en dance muziek te maken.
Beste T-shirt tekst so far: “Carpathian Forest wants you dead!!!!”
Motion Trio, drie mannen met een trekharmonica
De Lima tent (alternatieve kleine bands)
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Terwijl een groot deel van de Sargasso redactie ergens in de Ardennen zich zit te bezatten met Belgisch Bier (let op de hoofdletter), is uwer verslaggever toch maar weer naar Lowlands getogen om zijn jaarlijkse shot live muziek te halen.
Het hele terrein is overhoop gehaald. Door veel meer visuele breuken lijkt het al een stuk minder massaal. Komt de sfeer ten goede.
Programmering tot nu toe is uitstekend. Schitterende act van Roisin Murphy (ex Moloko), heerlijk geweld van The Prodigy en nostalgische herrie van de new new wave band The Bravery.
Opvallend:
Minder tieners dan tijdens recente voorgaande edities.
Nog meer telefoons (5% staat permanent te bellen midden in de herrie).
Heel gemoedelijke sfeer (nog geen enkele dissonant mee gemaakt).
Ruud Lubbers die college geeft over Duurzaamheid en iedereen die klapt (het moet niet gekker worden).
Alleen geen idee wat die cijfers boven de ingang betekenen? Is Mojo dan toch en soort crypto-music organisatie???
Morgen meer, nu terug naar de herrie.
Je hebt van die debuutsingles die je volledig voor zich weten te winnen en waarbij je zonder lang dralen naar de platenzaak rent om meteen het debuutalbum te kopen. Dit overkwam mij zo’n drie jaar gelden met Attack of the Ghost Riders van de debuut-ep Whip it On van the Raveonettes. Een gruizige rock & roll single die je meenam naar de tijd van de bokkenrijders en die dankzij de bezwerende vocalen van het Deense duo Sune Rose Wagner (zanger/gitarist) en Sharin Foo (zangeres/bassiste). Met singles als Veronica Fever, Chains en Beat City werd duidelijk dat er hier een unieke band het levenslicht had gezien. Alle songs waren geschreven in Bes mineur, hetgeen een donker geluid teweegbracht dat je op zijn minst een ‘unheimisch’ gevoel bezorgde. Niet langer dan drie minuten en niet meer dan drie akkoorden was het credo van de band die daarmee een eerbetoon gaf aan the Ramones. Reikhalzend keek ik uit naar het eerste volwaardige album.
Rose Wagner en Foo begrepen dat hun verblijf in Kopenhagen weinig zoden aan de dijk zou zetten en het duo verkaste naar Londen om zich volledig aan het eerste album te wijden. Dat verscheen enkele maanden later in de vorm van Chain Gang of Love, wederom een album waarbij men zich hield aan hetzelfde credo en dat dit keer was geschreven in Bes majeur, een toonzetting die lichter van aard is en minder mysterieus klinkt dan die in mineur. Het album was ook een stuk rustiger dan de Ep; Rose Wagner’s voorliefde voor beatpop en jaren ’50 rythym & blues kwam bovendrijven. Het resultaat was enigszins teleurstellend, de liedjes vervielen meer in zwijmelarij en ook de magie van de samenzang leek te zijn uitgewerkt. Wel toonde de band aan over een grote veelzijdigheid te beschikken. Deze werd echter niet door iedereen gewaardeerd.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.