Het is een tegenwoordig weinig populair standpunt, maar ook zedendelinquenten en moordenaars hebben rechten. Ook zij moeten kunnen rekenen op rechtsbescherming, net als ieder ander. De huidige verharde houding ten opzichte van vooral pedofielen, zedendelinquenten en (kinder-)moordenaars is wellicht terecht, dat neemt niet weg dat ook zij beschermd worden door de wet. Er gaan steeds meer stemmen op in het maatschappelijke debat dat je als je bepaalde delicten hebt gepleegd je ook je burgerrechten verspeeld hebt. Afgelopen weekend nog zond Peter R. de Vries beelden uit van de veroordeelde kindermoordenaar Koos H. hiermee lapte hij een rechterlijke uitspraak in kort geding aan zijn laars. Volgens de Vries dient hij hiermee een groter maatschappelijk belang en heeft hij daarom het recht om burgerlijk ongehoorzaam te zijn. Ik heb de uitzending gezien en ik weet niet precies welk maatschappelijk belang er nu zo gebaat was bij deze uitzending. Ik vond het voornamelijk sensationeel en vrij onsmakelijk, maar dat is ook maar een mening. De rechter zal zich ongetwijfeld nog gaan buigen over de kwestie, ook al had hij de uitzending op verboden omdat hij het maatschappelijk belang niet zwaarwegend genoeg vond.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
GeenCommentaar heeft plaats voor gastlogs. Vandaag is dat een stuk van Martin Swinkels, die het per mail instuurde.
Erg he, van dat dooie meisje en die politieman? Ja, inderdaad heel erg. Voor de ouders, om precies te zijn. En natuurlijk voor broers of zussen. En voor opa en oma. En ook wel schokkend voor de klasgenootjes. Nou goed dan, voor de buren is het ook niet leuk. Maar verder valt het toch wel mee? Het feit dat het verlies van een kind het allerergste is want een ouder kan overkomen, schijnt vandaag de dag te betekenen dat half Nederland een paar dagen over moeten mee-jammeren over hoe zielig het is.
Je kunt dat positief zien. We zijn blijkbaar een volkje van vriendelijke gevoelige en meelevende mensen (op een enkele geschifte politieman na). Het hele land wordt één grote rouwende familie als er iets ergs gebeurt.
Hartverwarmend toch?
Of helemaal niet hartverwarmend, wat mij betreft. Wat is eigenlijk het verschil tussen de ramptoerist die met zijn auto naar de smeulende resten van een vuurwerkfabriek rijdt, en de ramptoerist die aan de buis gekluisterd zit om elk detail op te zuigen over een bizarre moord, ergens in het land. Het oppervlakkige verschil is dat de TV-ramptoerist niemand last valt. Op het eerste gezicht althans. Dat lastig vallen is namelijk gedelegeerd aan de mensen van de pers. Maar het mooie van het verhaal is, dat de pers er ook niks aan kan doen. Want de perst doet dit alleen maar omdat er vraag naar is. Als er al een schuld is, dan legt de journalist die probleemloos terug bij de rampkijker. De journalisten zijn namelijk helden voor wie geen moeite te veel is om de onstilbare, maar o zo gerechtvaardigde sensatiehonger van de de rampkijker te stillen. U vraagt, wij draaien. En de schoorsteen moet ook roken.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
een ouwerwetsche klikplaat, ter leering ende vermaeck.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
There were so many deaths, it was not even possible to count them. I felt faint, honestly, I felt faint. There were 160, 180 deads… I cannot even tell you how many corpses. (Global Voices)
Een anonieme Guineese soldaat vertelt over de moordpartij die hij en andere soldaten twee weken terug onder demonstranten aanrichtte. Er werd met scherp geschoten en vrouwen werden met houten stokken verkracht. In een stadion gingen de soldaten te keer. Een politieman probeerde ze tegen te houden, tevergeefs, een soldaat snauwde hem toe: “She’s not my sister; not my cousin. I’ll do as I please!” (France24). “Om ze een lesje te leren en te laten zien wie er in Guinee de baas is”. Als je niet meedeed als soldaat riskeerde je zelf vermoord te worden. Maar wie gaf de orders? “Honestly, there is no hierarchy right now in the army. You can receive orders from everyone” meldt de onbekende soldaat.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.