Dooie meisjes en virtueel ramptoerisme

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

GeenCommentaar heeft plaats voor gastlogs. Vandaag is dat een stuk van Martin Swinkels, die het per mail instuurde.

Symbool van het ramptoerisme (foto:flickr/Lionoche)

Erg he, van dat dooie meisje en die politieman? Ja, inderdaad heel erg. Voor de ouders, om precies te zijn. En natuurlijk voor broers of zussen. En voor opa en oma. En ook wel schokkend voor de klasgenootjes. Nou goed dan, voor de buren is het ook niet leuk. Maar verder valt het toch wel mee? Het feit dat het verlies van een kind het allerergste is want een ouder kan overkomen, schijnt vandaag de dag te betekenen dat half Nederland een paar dagen over moeten mee-jammeren over hoe zielig het is.

Je kunt dat positief zien. We zijn blijkbaar een volkje van vriendelijke gevoelige en meelevende mensen (op een enkele geschifte politieman na). Het hele land wordt één grote rouwende familie als er iets ergs gebeurt.

Hartverwarmend toch?

Of helemaal niet hartverwarmend, wat mij betreft. Wat is eigenlijk het verschil tussen de ramptoerist die met zijn auto naar de smeulende resten van een vuurwerkfabriek rijdt, en de ramptoerist die aan de buis gekluisterd zit om elk detail op te zuigen over een bizarre moord, ergens in het land. Het oppervlakkige verschil is dat de TV-ramptoerist niemand last valt. Op het eerste gezicht althans. Dat lastig vallen is namelijk gedelegeerd aan de mensen van de pers. Maar het mooie van het verhaal is, dat de pers er ook niks aan kan doen. Want de perst doet dit alleen maar omdat er vraag naar is. Als er al een schuld is, dan legt de journalist die probleemloos terug bij de rampkijker. De journalisten zijn namelijk helden voor wie geen moeite te veel is om de onstilbare, maar o zo gerechtvaardigde sensatiehonger van de de rampkijker te stillen. U vraagt, wij draaien. En de schoorsteen moet ook roken.

En wat hebben ze het er moeilijk mee, die rampkijkers. Ze lopen over van het inlevingsvermogen en steken dat niet onder stoelen of banken. Rampkijkers houden lange gesprekken met elkaar waarin ze over en weer getuigenis afleggen van het feit dat ze zo goed kunnen invoelen wat de ouders van het slachtoffertje nu meemaken.

Maar als we even afzien van de morele verontwaardiging over het schijnheilige en opzichtige medeleven en over de rattige houding van het journaille, hoe erg is het dan helemaal dat de halve bevolking plaatsvervangend verdrietig is over een meisje dat ze niet gekend hebben.

Het is erg, omdat het een onderdeel is van een hijgerige incidentencultuur. Het is erg, omdat het bevestigt dat alleen datgene telt waar het zoeklicht van de media op gericht is. Het is erg, omdat het leidt tot een samenleving waarin steeds meer energie en geld gestoken wordt in het krampachtig voorkomen van bizarre en uiterst zeldzame incidenten. Het is erg, omdat het bijdraagt aan het knechten van vakmensen door steeds meer regels en
protocollen. En het is ook erg, omdat het de aandacht afleidt van zoveel ander leed dat niet incidenteel, maar structureel is. Het is erg, omdat de media steeds meer dicteren waar politici hun tijd aan moeten besteden.

Een maatschappij waarin burgemeesters en ministers voor de camera zo authentiek mogelijk moeten meeleven met het “leed van de dag” wordt steeds meer een mediacratie. Het biedt ruimte aan de Berlusconi’s van deze wereld die meester zijn in spelen met de emoties van het volk en ondertussen lak hebben aan al het leed dat buiten beeld blijft.

Maak Nederland een beter land. Negeer eens een dood meisje.

Reacties (9)

#1 Dimitri Tokmetzis

hear hear!

  • Volgende discussie
#2 Tim Ewald

hear hear indeed!
Ik zie nog een reden om dit media-fenomeen zeer te betreuren. Het feit dat de enorme aandacht voor het geval, met naam en toenaam, de directe nabestaanden veel meer in de spotlight zet dan ze aankunnen. Ik ben bekend met iemand in een sterk vergelijkbare situatie. De vloed aan aandachttrekkers die hij over zich gehad heeft, was hem bijna te veel. Verder is het dan zo, dat deze directe nabestaanden tot in lengte van dagen te pas en te onpas aan hun “publieke treurpaalfunctie” worden herinnerd. Ook niet gezond.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Kropotkin

voorkomen van bizarre en uiterst zeldzame incidenten

Ach ja, een 12-jarig meisje vermoord. WTF & who cares. Oninteressant incidentje, meer niet. Eigenlijk is die moord de schuld van die onderbuik-hoernalisten. Teveel aandacht, je weet tog. Het wordt godverdomme tijd voor de echte problemen: WINDMOLENS!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Martijn

En het is ook erg, omdat het de aandacht afleidt van zoveel ander leed dat niet incidenteel, maar structureel is.

Het vermoorden van jonge vrouwen door mannen is toch een vrij structureel probleem dunkt me. Het is eerder daarom oninteressant – het is onderdeel van de structurele achtergrondruis van geweld en waanzin die in elke samenleving zit – dan omdat het incidenteel is. Het heeft verder ook geen invloed op het leven van niet-direct betrokkenen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Cerridwen

Eens.

Een van de frustrerende punten vind ik dat de media niet genoegen neemt met het drama an sich, maar actief op zoek gaat naar een zondebok. Vindt u ook dat de politie wel heel erg laat in actie kwam? dat soort vragen. Het slachtoffer is overleden, dus moeten er fouten gemaakt zijn.
Je kan nu eenmaal niet alles voorkomen.

@martijn: wellicht is het een structureel probleem, maar dat kom je niet te weten uit de berichtgeving.

@Kropotkin: Jij vindt dat deze tragedie wel boven het niveau van de direct betrokkenen uitsteekt? Hoe dan? (de enige reden waarom dit het geval is, is omdat iedereen wist van de verdwijning en voortdurend op de hoogte gehouden werd van de ontwikkelingen. Dan gaat iedereen meeleven, ja. Net als met de aardbeving in Haïti)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Rob

Het is natuurlijk ook een beetje vreemd dat we hier massaal een trauma aan overhouden en niks doen met de aanhoudende burgeroorlog in Congo.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 pedro

@3: vind je het ook tijd worden om een nieuwe inquisitie in te stellen, zodat de heksenvervolgingen nieuw leven in kunnen worden geblazen? Hoe dat genoemd moet worden, moet dan nog wel bedacht worden, want de term heksenvervolgingen heeft een negatieve bijklank, maar het principe, dat we op basis van krantenberichten mensen op de virtuele brandstapel zetten, nadat de schuldigen door een volksgericht aan zijn gewezen, is sinds een paar jaar weer wel de nieuwe trend.

Maar daar ging het artikel al over. Jij lijkt het echter belangrijk te vinden, dat dat moet kunnen, al was het alleen maar, doordat je volledig off-topic met de vinger naar andere problemen wijst en die allemaal als windmolens betiteld. En natuurlijk is de dood van een 12 jarig meisje voor sommige mensen belangrijker dan al die ‘windmolens’, zoals de honger in de wereld, de financiële crisis, de opwarming van de aarde, de oorlogen in het Midden Oosten, enzovoorts.

Overigens is het meeleven van de meeste mensen met dit incident (zo vaak gebeurt het niet, dat 12 jarige meisjes door politieagenten vermoord worden) geheel oprecht. De enigen, die we wat te verwijten hebben, is de pers, die dit soort incidenten maar al te graag opblaast tot onwerkelijke proporties. In het kader van de verkoopcijfers is alles geoorloofd…

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Bismarck

@3: Tja, er worden dagelijks meisjes vermoord door agenten, maar omdat deze toevallig “in de buurt” (relatief dan) was, mag het een week het nieuws beheersen (toch iig. bij SBS). Als het 500km verderop gebeurt (bv. in Polen) hoor je er helemaal niets van.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Frank

Mooi geschreven.

Wordt erg moe van die misplaatste verontwaardiging!

  • Vorige discussie