Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
‘Romney Hood’: klem in één-tweetje Reid en Obama
Het is een politieke meesterzet, de opzet en afronding van de politiek aanval die de Democratische Partij vorige week inzette. Harry Reid en Barack Obama hebben Mitt Romney vastgezet op een gevoelig punt, zijn belastingaangiftes. Wat de Republikeinse kandidaat ook doet, hij komt er niet zonder kleerscheuren vanaf.
Democratisch meerderheidsleider in de Amerikaanse Senaat, Harry Reid, liet vorige week als eerste van zich horen. De ervaren Democraat uitte de opvallende beschuldiging dat Mitt Romney tien jaar lang geen cent belasting heeft afgedragen. Reid stelt dat hij dit van iemand heeft vernomen die nauw verbonden is aan Bain Capital, de investeringsmaatschappij die Romney oprichtte. Uiteraard geeft Reid zijn bron niet prijs. Op z’n zachtst gezegd een opmerkelijke beschuldiging, haast ongeloofwaardig.
Het is toch niet mogelijk dat een intelligent persoon met zoveel ervaring in zowel het zakenleven als de politieke arena geen belasting afdraagt. Dit zou toch een keer moeten uitkomen? Al helemaal tijdens een presidentiële campagne waar het wroeten in het verleden van een kandidaat eerder regel dan uitzondering is. Toch?
Het maakt niet uit, deze vragen doen er namelijk niet toe. De beschuldiging is een voorzet van Reid aan Obama. De inhoud is ondergeschikt aan de vorm. De vorm is extreem, de verpakking van een boodschap bedoeld om de interesse van de landelijke media te wekken en de kiezer te bereiken. Het gaat om de impact, niet om wat er eigenlijk wordt gezegd. Reid zijn voorzet bleek op maat.
Verkiezingen VS: Romney kiest running mate
De beoogde Republikeinse vicepresident is een radicale class warrior – aan de kant van de rijken.
De keuze van een (mogelijke) vicepresident, een zogenaamde running mate, is een belangrijk moment in de campagne voor het Amerikaanse presidentschap. Mitt Romney maakt vandaag bekend dat zijn keuze is gevallen op Paul Ryan, een Republikeins lid van het Huis van Afgevaardigden namens de staat Wisconsin.
Een running mate is doorgaans bedoeld om de vermeende tekortkomingen van de presidentskandidaat te compenseren. Zo kan een presidentskandidaat uit een noordoostelijke staat, een zogenaamde Yankee, zijn algemene aantrekkelijkheid vergroten door bijvoorbeeld een running mate uit een zuidelijke staat te kiezen.
Mitt Romney is maar weinig populair bij de base, de meest fanatieke aanhangers, van de Republikeinse Partij. Hij is mormoons, was ooit gouverneur van een liberal (lees: linkse) staat en, tot overmaat van ramp, was hij in zijn tijd als gouverneur verantwoordelijk voor de invoering van een algemene ziektekostenverzekering voor de inwoners van Massachusetts. Paul Ryan, lieveling van de Tea Party, is bedoeld om iets aan deze tekortkomingen te doen.
Paul Ryans claim to fame berust op zijn radicale begrotingsvoorstellen, welke – net als Ryan zelf – zijn geïnspireerd door de libertarische sociopathie van de schrijfster Ayn Rand (die op haar beurt haar bewondering voor de amorele zelfzuchtigheid van een verkrachter en seriemoordenaar bepaald niet onder stoelen of banken stak).
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Mitt Romney kiest Paul Ryan als running mate
“Mitt Romney, A Hero In My Mind”
WTF – Dit is William Tapley, hij noemt zichzelf de “Third Eagle of the Apocalypse and the co-prophet of the End Times”. Hij zingt een liedje voor Mitt Romney. Tapley treedt ook op bij redactieborrels van de Dagelijkse Standaard. FILMPJE!
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.