Quote du Jour | Ik ben een racist!

Ik heb mezelf altijd als ruimdenkend beschouwd, verheven boven het onverholen racisme van veel Belgen. Tot mijn scha en schande moet ik bekennen dat ik almaar minder voldoe aan dat hooggestemde zelfbeeld. Het zit in de kleine dingen, zo merk ik. Zoals mijn misplaatste vraag aan een zwarte serveuse in een Brussels café of zij misschien geen dancing kent waar ze hip-hop draaien. Alsof haar huidskleur betekent dat zij kennis heeft van het uit Afro-Amerika overgewaaide muziekgenre. Natuurlijk zal u mij een lans horen breken voor gelijkberechtiging. Ik ben toch Afrika-journalist! Bij MO* dan nog! Wijd ik me niet professioneel aan een zo divers continent? Mijn racisme zit echter veel dieper, het is onbestemder, ligt onderhuids. Stefaan Anrys verkent op het MO-blog zijn eigen racistische reflexen. Volgens hem valt racisme echt niet alleen aan te wijzen bij schuimbekkende PVV'ers, neonazi's of mannen met puntmutsen en brandende kruisen. Racisme zit hem vooral in de subtiele wijzen waarop je kleurlingen anders benadert dan blanken; in het uitgangspunt dat blank de norm is. In duizend-en-een-dingen waar je je niet bewust van bent. Een voorschot op een achterstallige discussie over de dominante witte blik op de wereld en haar effecten, of een aanzet tot moralistische navelstaarderij en zelfkastijding? Het laat zich licht voorspellen hoe de kampen verdeeld zijn. h/t Seada Nourhussen

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.