Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Closing Time | Heidevolk
Heidevolk kwam zijdelings al een keer langs in de Closing Time, bij dit nummer van Arkona. Maar ze verdienen zeker ook een eigen stukje. Zoveel goede, Nederlandse folkmetal hebben we immers niet. Zeker niet die ook in het buitenland graag geziene gasten zijn. En het past natuurlijk ook prima bij de aandacht die we hier op Sargasso momenteel hebben voor de Saksische cultuur. (Al had dit hier dan wellicht nog beter gepast).
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Closing Time | Pero Defformero
Normaal gesproken ben ik ten minste wel een béétje bekend met wat ik deel. Maar van deze extreem vage kruisbestuiving tussen Servische folk en heavy metal, had ik tot voor kort nog nooit gehoord. Tot een vriend me recent wat linkjes doorstuurde, met de mededeling dat ik dit wel tof zou vinden. Op mijn beurt deel ik dit graag weer met jullie. Ondanks dat ik geen idee waar het allemaal over gaat, maar aan de hoofden van de muzikanten te zien nemen ze zichzelf niet al te serieus. En dat is altijd een plus.
Closing Time | Jewel
Eén van de mooie dingen aan stukjes in de categorie Closing Time schrijven, is dat je af en toe de moeite neemt na te denken. Over welke toffe nummers je kent die, je al heel lang niet gehoord hebt. Waarna je, met dank aan de digitale revolutie, ze gewoon kan vinden via YouTube, ook al zijn ze oud en obscuur. Lang leve de moderne tijd!
Road to Katmandu, van Jewel, is ergens in mijn hoofd is blijven hangen nadat ik het gehoord had bij Vara’s Vuurwerk. Jewel was een Nederlandse metalband, die jaren tachtig / begin jaren negentig een tweetal cd’s heeft uitgebracht. En heel fijne muziek maakte, zoals blijkt uit dit nummer.
Closing Time | Yeah! Yeah! Die! Die!
Soms zijn titels misleidend. Wanneer u “Closing Time | Yeah! Yeah! Die! Die!” ziet staan, met “Death Metal Symphony in Deep C” op het plaatje, denkt u wellicht dat ik u weer kom lastigvallen met een enorme berg teringherrie. Op uw vrije zondagmiddag. Niets is minder waar! Want… eh… nou ja. Vooruit. Het is óók een hele berg teringherrie. Maar ook (vooral) veel klassiek. En wat rap. En nog veel meer.
Closing Time | Ministry
Lang leve de protestsong. De clip behoeft denk ik weinig toelichting, wat meneer Jourgensen van Ministry vindt is denk ik wel duidelijk.
Closing Time | Winter
Je hebt van die bands die één (in hun genre) klassiek album voortbrengen, om daarna weer te verdwijnen. Zo ook Winter. Als je van heeeele, zwaaaaare, laaaaaangzame death / doom houdt. Diegenen die een hekel aan langzame, instrumentale intro’s hebben kunnen de eerste zes minuten overslaan (maar het is wel sfeervol een passend bij de rest van het album, dus ik raad het niet aan).
Closing Time | Arkona
Na Moyey Zemle, oftewel “In my land”, in het Engels. Maar de oplettende lezer / luisteraar had wellicht al opgelet dat het Russisch betreft. Arkona is een Russische folkmetal band, die sinds 2002 actief is. Kenmerkend voor de band zijn onder andere het gebruik van traditionele, Russische folk-instrumenten; zangeres Maria Arkhipova, die moeiteloos heldere zang afwisselt met screams en een death grunt; en lange, epische nummers.
Het ruim een kwartier durende epos “In my land” is een samenwerkingsproject met een aantal andere folkmetalbands. Het concept is heel aardig. Het lied gaat over een Russische krijger, die zijn thuisland verlaat op zoek naar het geluk. Op zijn reis ontmoet hij allerlei lieden, die hem vertellen over hun vaderland en waarom zij daar gelukkig zijn. Dit wordt gedaan (gezongen) door bands uit Zweden, Letland, Litouwen, en Duitsland. Tot hij uiteindelijk aankomt in Nederland, ‘waar de zee het land verzwelgt’. Het Nederlandse Heidevolk speelt namens Nederland een deuntje mee.
Closing Time | Ziltoid the Omniscient
Ziltoid the Omniscient is een project van Devin Townsend, Het is een even absurd als hilarisch conceptalbum over een buitenaards wezen (Ziltoid) dat de aarde komt veroveren. En over koffie.
Dit is een alternatieve versie van één van de nummers op de eerste CD, waarbij de vocals in plaats van door Devin gedaan worden door Neerlands trots Anneke van Giersbergen. Minstens zo mooi, maar het origineel is ook zeker de moeite waard. Net als de rest van het album.
Closing Time | Strapping Young Lad
Na het succesvolle avontuur met Steve Vai, besloot Devin Townsend zijn eigen muziek te willen maken, in plaats die van anderen, hoe commercieel voordelig dan ook. Dat leidde tot Strapping Young Lad. Compromisloos, keihard, met een zware industrial ondertoon. Townsend bleek niet alleen een hele goede zanger, maar ook een geweldig componist.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.