Zes maanden administratieve detentie voor Palestijnse parlementariër Khalid Jarrar

De commandant van de Israelische bezettingstroepen heeft zondag een order uitgevaardigd voor zes maanden administratieve detentie voor de Palestijnse parlementariër Khalida Jarrar. De Palestijnse mensensrechtenorganisatie Addameer heeft dat  meegedeeld. Jarrar is behalve lid van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina; ook voorzitter van het bestuur van Addameer. Woensdag wordt Jarrar voorgeleid voor een militaire rechter,om de order te bekrachtigen. Dat is een formaliteit. Administratieve detentie wordt opgelegd zonder dat er een formeel proces wordt gevoerd en zonder dat de verdachte het bewijsmateriaal tegen hem of haar, als dat er al is, te zien of te horen krijgt. Jarrar werd woensdag in het holst van de nacht van haar bed gelicht in de wijk al-Irsal van El-Bireh, vlakbij Ramallah. Daarbij werd de voordeur vernield, het huis overhoop gehaald en werden computers een laptop en een mobile telefoon in beslag genomen.

Foto: doctress neutopia (cc)

Mensenrechten optioneel

OPINIE - Het Westen staat voor vrijheid en mensenrechten. Althans dat vertellen we de islamitische wereld al een paar decennia lang. Waarom geloven ze ons maar niet?

Hoezeer vrijheid en mensenrechten principiële punten zijn voor westerse landen, bleek uit de nasleep van de dood van Koning Abdullah van Saoedi-Arabië. Het staatshoofd van één van de meest onvrije landen ter wereld werd door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry, omschreven als ‘a man of wisdom and vision’.

David Cameron vond dat Abdullah was toegewijd aan vrede (ahum) en ‘het bevorderen van het begrip tussen religies’. Nog bonter werd het gemaakt door Christine Lagarde, directeur van het IMF, die Abdullah ‘a strong advocate of women’ noemde.

Ook in Nederland moesten bezwaren tegen het brute Saoedische bewind wijken voor praktische, economische overwegingen.

De westerse houding ten opzichte van Egypte laat al een even treurig beeld zien. Zo prees Hans van Baalen ooit de militaire staatsgreep van legerleider (en huidig president) Sisi omdat deze stabiliteit bracht ‘voor handel en toerisme’. Bij Elsevier vonden ze onlangs nog dat de facto dictator Sisi de Nobelprijs voor de Vrede verdiende.

De hotemetoten in Davos, zo meldde Carolien Roelants vandaag, vergastten deelnemer Sisi op een ‘kruiperig applaus’. Dat werd gevolgd door de minstens zo kruiperige opmerking dat ‘de Davos-gemeenschap op uw leiderschap rekent’. Resultaat: nog meer applaus.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: janwillemsen (cc)

Chimpansee Tommy krijgt geen mensenrechten

COLUMN - Het hoge woord is eruit. Een aap heeft niet dezelfde rechten en plichten als een persoon. Dit was de uitkomst van een rechtszaak die dierenactivisten van Nonhuman Rights Project hadden aangespannen tegen de eigenaar van chimpansee Tommy. De aap zou volgens hen in een te klein en een te bedompt hok worden vastgehouden. Volgens de activisten is Tommy een voorbeeld van een veel groter probleem. Elke chimpansee heeft complexe cognitieve vaardigheden en is een rechtspersoon met het fundamentele recht om niet te worden opgesloten.

De drie rechters van het hooggerechtshof in New York waren unaniem in hun besluit. Tommy kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor zijn daden of juridische verplichtingen aangaan en daarom is het ongepast om mensenrechten toe te kennen aan een dier. Geen enkel dier. Nonhuman Rights Project deelt deze mening niet en gaat in hoger beroep. Zij blijven erbij dat chimpansees bepaalde eigenschappen hebben, die lijken op die van echte mensen. De eigenaar van Tommy, Patrick Lavery, is blij met de uitspraak. ‘If it works for one animal, it works for all animals. It would open a can of worms.’ Figuurlijk dan, want voor je het weet hebben wormen ook rechten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Anti-Rusland propaganda

COLUMN - De kritiek van sommige linkse activisten op de houding van het westen ten opzichte van Rusland streeft zijn doel totaal voorbij.

De rechtse Trojka van EC, ECB en IMF breidt haar macht uit, doordat zij landen door middel van leningen en het opleggen van bezuinigingen steeds dieper in de schulden dwingt.

Door de uitbreiding van de EU met de voormalige Oost-Europese staten en het steunen van de recente revolutie in Oekraïne heeft het Westen echter Rusland uitgelokt. Het is volkomen logisch dat Poetin terugslaat. De westerse media worden ondertussen beheerst door een anti-Russische lobby.

Kent u die lezing? Dit is wat ik de laatste maanden regelmatig heb gelezen van zogenaamde linkse kritische geesten op internet.

En ik vraag me af of die mensen wel goed bij hun hoofd zijn.

Ze gaan soms nog verder. Volgens sommigen komt de aanslag op de MH17 de eventuele westerse oorlogsretoriek zo goed uit, dat zelfs gespeculeerd wordt dat de CIA of welk ander westers orgaan dan ook het ongeluk zelf zou hebben veroorzaakt.

Mocht dat laatste zo zijn, dan heeft die strategie in ieder geval niet echt geholpen.

Militair ingrijpen wordt door ieder westers land nog steeds als optie afgedaan. Zelfs economische sancties komen maar moeizaam van de grond. De EU praat erover, maar Frankrijk wil nog een uitzondering maken voor het sturen van een oorlogsschip, de Duitsers en Italianen weifelen, London uit stoere taal maar vind uiteindelijk de economische belangen van de City óók belangrijk, terwijl Nederland graag wil blijven profiteren van goedkoop Russisch gas.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du jour | Mensenrechten

The biggest difference is that here they respect human rights. You can sell whatever you want and go to foreign countries and do whatever you want; everything is free here. There is no control.

Een illegale Noord-Koreaanse immigrante over de relatieve vrijheid in buurland China.

Foto: Kees de Vos (cc)

Drogreden: mensenrechten zijn westers

COLUMN - ‘Mensenrechten zijn westers’ is een veelgehoord argument. Integendeel, meent Jan Pronk: ‘De universele erkenning van mensenrechten is het resultaat van een wereldwijde strijd.’

Mensenrechten zijn een eenzijdig westers concept. Dat geluid klinkt nog steeds, en zelfs luid. Weliswaar gelden mensenrechten voor iedereen, waar ook ter wereld, maar het waren vooral westerse landen die na de Tweede Wereldoorlog het begrip afbakenden in een Declaratie van de Verenigde Naties. De meeste andere landen waren nog koloniën. Toen zij, onafhankelijk geworden, toetraden tot de VN, onderschreven zij een al bestaande tekst. Daarom, zo luidt de kritiek, ademde de Declaratie van het begin af aan een geest van westerse vooringenomenheid. Westerse landen hebben daar nooit afstand van genomen, getuige hun kruistocht voor democratie overzee, hun kritiek op de behandeling van homo’s in Oeganda of de besnijdenis van vrouwen in Afrikaanse en islamitische landen. Westerse landen tonen geen respect voor andere culturen. Hun ijver voor mensenrechten is daarvan het beste voorbeeld.

Mensenrechten vormen de kern van een aloude ideologische polarisatie rond de verhouding tussen het individu en de staat en andere sociale verbanden. Die polarisatie is met het einde van de Koude Oorlog niet verdwenen. Sindsdien zijn religieuze tegenstellingen verscherpt. Overal nam het nationalisme toe, ondanks, of juist ten gevolge van de globalisering. Nationale emancipatie leidde tot groeiend cultureel zelfbewustzijn. Opiniemakers in het Westen vreesden cultuurrelativisme. Westerse politici predikten dat verhoudingen binnen de samenleving marktbeginselen moesten respecteren, ongeacht sociale ongelijkheid.

Quote du jour | Homofobie en de vrije markt

“It’s entirely conceivable,” [Tony Kushner ] wrote, “that we will one day live miserably in a thoroughly ravaged world in which lesbians and gay men can marry and serve openly in the Army and that’s it.” Kushner went on to observe that things like poverty, militarism, environmental destruction, commodity fetishism and violence are “key to the successful functioning of the free market. Homophobia is not; the system could certainly accommodate demands for equal rights for homosexuals without danger to itself.” […]

And so, what now for the movement? If the recent shape of mainstream gay activism is any indication, then I’m all for winding it down. In 2012, the Human Rights Campaign honored Goldman Sachs with an award at its annual dinner, while naming Lloyd Blankfein as its national corporate spokesman for same-sex marriage. In an obscene form of pink-washing in which every banker, sweatshop overlord and oil baron gets a gay star, HRC’s most recent report on “corporate equality” proudly concludes that a record 304 of the nation’s largest businesses—including Chevron, Bank of America, Citigroup, JPMorgan Chase, Comcast, Google, Monsanto, Nike, Raytheon, Boeing, Target and General Electric—have a perfect rating on LGBT issues. […]

Will the gay movement spend its last days running a series of pop-up outrage campaigns whose relation to any improvement in gay people’s actual lives becomes increasingly notional? Or will it find, deep in the recesses of its political memory, some way to talk about inequality, commodification, police surveillance, gender, sex, health, love and desire writ large? “Gay rights may be obtainable,” Kushner wrote a political age ago, “but liberation depends on a politics that goes beyond, not an antipolitics…. Our suffering teaches us solidarity; or it should.”

Krimtataren weer eens het haasje

Na dit bericht van gisteren, kunnen we nu dit lezen op nu.nl:

De Tataren op de Krim zal gevraagd worden een deel van het grondgebied waar ze wonen te verlaten, in ruil voor een plek elders op de Krim. Dat heeft de vicepremier van het schiereiland, Roestam Temirgalijev, gezegd in een interview met het Russische persbureau RIA Novosti. De regering heeft volgens de vicepremier andere plannen voor het grondgebied.

De plannen zullen bij veel Krimtataren herinneringen oproepen. Toen Josef Stalin aan de macht was in de Sovjet-Unie werden de Krimtataren massaal gedeporteerd naar Centraal-Azië. Na de val van de Sovjet-Unie trokken velen terug naar de Krim, maar het lukte ze niet land dat ooit hun bezit was terug te krijgen. […]

“We hebben de Krimtataren gevraagd een deel van hun grond te verlaten, omdat dat nodig is voor sociale doeleinden”, aldus Temirgalijev. “Maar we zijn er klaar voor om ze andere grond toe te kennen zodat de Krimtataren een normaal leven kunnen leiden.”

Temirgalijev benadrukte dat Tataren mogelijk hoge functies krijgen in een nieuwe regering.

Dat duurde niet lang…

De nieuwe realiteit op De Krim:

Een Tataarse activist is dood gevonden op het Oekraïense schiereiland de Krim. De 39-jarige Reshat Ametov verdween begin maart tijdens een demonstratie in het centrum van de regionale hoofdstad Simferopol. Hij is daar meegenomen door drie onbekende mannen in militaire uniformen, stelde de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW), die spreekt van “een klimaat van wetteloosheid” op de Krim.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende