Bedrijfsleven verantwoordelijk maken voor naleven mensenrechten

In september worden de Sustainable Development Goals gelanceerd in New York. Maar wie gaat de nieuwe ontwikkelingsdoelen betalen, en hoe gaan we dat doen? Op die cruciale vraag proberen de wereldleiders in juli een antwoord te vinden tijdens de Finance for Development conferentie in Addis Abeba, Ethiopië. In de Nederlandse beeldvorming over hulp en handel worden belangentegenstellingen gladgestreken, volgens Suzan van der Meij, senior coördinator van MVO Platform. Een groeiende rol voor de private sector in ontwikkelingssamenwerking lijkt een vaststaand gegeven in de discussies over de Sustainable Development Goals. De vraag die daarbij nog te weinig wordt gesteld is: wat voor ondernemerschap hebben we nodig? En wat kunnen staten doen om te garanderen dat het ondernemen fatsoenlijk gebeurt en niet leidt tot schendingen van mensenrechten? Laten we de realiteit niet uit het oog verliezen; veel bedrijvigheid gaat gepaard met negatieve effecten die vooral gevoeld worden door de armsten in deze wereld. Voorbeelden zijn er te over: milieuschade of conflicten rond grondstofwinning, landroof, waterschaarste. Bedrijvigheid genereert weliswaar werkgelegenheid, maar de arbeidsomstandigheden zijn vaak slecht; onveilig, onzeker en onderbetaald. Ook kinderarbeid en andere vormen van uitbuiting maken deel uit van veel ketens.

Door: Foto: foto: Jos van Dijk copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Politiek compromis belangrijker dan mensenrechten.

NIEUWS - Het College voor de Rechten van de Mens (voorheen Commissie Gelijke Behandeling) rapporteert dat de politiek compromissen boven mensenrechten stelt.  Ook is de overheid te weinig actief om discriminatie aan de kaak te stellen. In haar rapport (pdf) benoemt het College een aantal zaken uit het afgelopen jaar, waarbij de overheid te weinig prioriteit aan mensenrechten heeft gegeven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Uitgezet uit Israël, afgeslacht door ISIS…

ELDERS - De Israëlische ‘Hotline voor Vluchtelingen en Migranten’ heeft gemeld dat er onder de ongeveer 30 meest Ethiopische mannen die door ISIS in Libië zijn geëxecuteerd, drie Eritrese asielzoekers waren die tevergeefs hebben geprobeerd asiel te krijgen in Israël. ISIS in Libië verspreidde zondag een video waarop een groep van 18 en een andere groep van 12 mannen waren te zien die respectievelijk werden doodgeschoten en onthoofd. De drie Eritreeërs werden daarop herkend door hun familieleden en vrienden.

Volgens de krant Haaretz (die lof verdient dat zij dit meldt) zat één van de drie gevangenen in de ”open” gevangenis Holot voor hij – op aandringen van het Israëlische ministerie van Binnenlandse Zaken – besloot een papier te tekenen dat hij Israël vrijwillig verliet.

Een familielid vertelde dat Israël hem vervolgens had gedumpt in Rwanda, waar hij niet werd geaccepteerd. Daarna ging hij naar Soedan waar hij ook illegaal was en vandaar naar Libië in de hoop met een boot naar naar Europa te kunnen gaan. Volgens zijn familielid was die boot tegengehouden en teruggestuurd naar Libië. Hij zou daarop zijn gearresteerd. Hoe hij in handen van ISIS was gekomen was onduidelijk. Volgens het familielid deed een verhaal de ronde dat de gevangenis door ISIS was overvallen.

Foto: Yossi Gurvitz (cc)

Zes maanden administratieve detentie voor Palestijnse parlementariër Khalid Jarrar

NIEUWS - De commandant van de Israelische bezettingstroepen heeft zondag een order uitgevaardigd voor zes maanden administratieve detentie voor de Palestijnse parlementariër Khalida Jarrar. De Palestijnse mensensrechtenorganisatie Addameer heeft dat  meegedeeld. Jarrar is behalve lid van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina; ook voorzitter van het bestuur van Addameer.

Woensdag wordt Jarrar voorgeleid voor een militaire rechter,om de order te bekrachtigen. Dat is een formaliteit. Administratieve detentie wordt opgelegd zonder dat er een formeel proces wordt gevoerd en zonder dat de verdachte het bewijsmateriaal tegen hem of haar, als dat er al is, te zien of te horen krijgt.

Jarrar werd woensdag in het holst van de nacht van haar bed gelicht in de wijk al-Irsal van El-Bireh, vlakbij Ramallah. Daarbij werd de voordeur vernield, het huis overhoop gehaald en werden computers een laptop en een mobile telefoon in beslag genomen.

Tegen Jarrar werd in augustus een order uitgevaardigd waarbij ze zes maanden haar huis zou moeten verlaten en in Jericho gaan wonen. Ze weigerde dat, en na uitgebreide protesten brachten de bezettingsautoriteiten de termijn terug tot één maand.

Ma’an News bericht dat een Israelische militaire woordvoerster nu heeft gezegd dat haar arrestatie te maken had met het feit dat ze in augustus deze order niet heeft opgevolgd, die haar was opgelegd omdat ze zich schuldig zou hebben gemaakt aan oproepen tot niet nader omschreven ” teroristische activiteiten”. (Opmerking terzijde voor wie niet weet wat Israel bedoelt met ”terroristische activiteiten”: dat zijn alle uitingen van verzet, al of niet vreedzaam, tegen de Israelische bezetting)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour | Luisteren naar de rechter

We proberen eruit te komen. We hebben het over een heel belangrijk punt voor de VVD: een streng asielbeleid voor mensen die weigeren om uitspraken van Nederlandse rechters uit te voeren. (…) Als Willem Holleeder net zo naar de rechter zou luisteren als deze mensen, zou hij nog geen dag in de gevangenis hebben gezeten.

In een halfbakken poging hier illegaal verblijvende asielzoekers te criminaliseren, verslikt Halbe Zijlstra zich in het eigen frame: want of Holleeder nu een voorbeeld zou moeten nemen aan de asielzoekers (die kennelijk heel goed naar de rechter luisteren), of die asielzoekers juist zouden moeten kijken naar Holleeder om te zien hoe het moet, in beide gevallen slaat de vergelijking dood als een glas slecht geschonken bier.

Foto: doctress neutopia (cc)

Mensenrechten optioneel

OPINIE - Het Westen staat voor vrijheid en mensenrechten. Althans dat vertellen we de islamitische wereld al een paar decennia lang. Waarom geloven ze ons maar niet?

Hoezeer vrijheid en mensenrechten principiële punten zijn voor westerse landen, bleek uit de nasleep van de dood van Koning Abdullah van Saoedi-Arabië. Het staatshoofd van één van de meest onvrije landen ter wereld werd door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry, omschreven als ‘a man of wisdom and vision’.

David Cameron vond dat Abdullah was toegewijd aan vrede (ahum) en ‘het bevorderen van het begrip tussen religies’. Nog bonter werd het gemaakt door Christine Lagarde, directeur van het IMF, die Abdullah ‘a strong advocate of women’ noemde.

Ook in Nederland moesten bezwaren tegen het brute Saoedische bewind wijken voor praktische, economische overwegingen.

De westerse houding ten opzichte van Egypte laat al een even treurig beeld zien. Zo prees Hans van Baalen ooit de militaire staatsgreep van legerleider (en huidig president) Sisi omdat deze stabiliteit bracht ‘voor handel en toerisme’. Bij Elsevier vonden ze onlangs nog dat de facto dictator Sisi de Nobelprijs voor de Vrede verdiende.

De hotemetoten in Davos, zo meldde Carolien Roelants vandaag, vergastten deelnemer Sisi op een ‘kruiperig applaus’. Dat werd gevolgd door de minstens zo kruiperige opmerking dat ‘de Davos-gemeenschap op uw leiderschap rekent’. Resultaat: nog meer applaus.

Foto: janwillemsen (cc)

Chimpansee Tommy krijgt geen mensenrechten

COLUMN - Het hoge woord is eruit. Een aap heeft niet dezelfde rechten en plichten als een persoon. Dit was de uitkomst van een rechtszaak die dierenactivisten van Nonhuman Rights Project hadden aangespannen tegen de eigenaar van chimpansee Tommy. De aap zou volgens hen in een te klein en een te bedompt hok worden vastgehouden. Volgens de activisten is Tommy een voorbeeld van een veel groter probleem. Elke chimpansee heeft complexe cognitieve vaardigheden en is een rechtspersoon met het fundamentele recht om niet te worden opgesloten.

De drie rechters van het hooggerechtshof in New York waren unaniem in hun besluit. Tommy kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor zijn daden of juridische verplichtingen aangaan en daarom is het ongepast om mensenrechten toe te kennen aan een dier. Geen enkel dier. Nonhuman Rights Project deelt deze mening niet en gaat in hoger beroep. Zij blijven erbij dat chimpansees bepaalde eigenschappen hebben, die lijken op die van echte mensen. De eigenaar van Tommy, Patrick Lavery, is blij met de uitspraak. ‘If it works for one animal, it works for all animals. It would open a can of worms.’ Figuurlijk dan, want voor je het weet hebben wormen ook rechten.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Anti-Rusland propaganda

COLUMN - De kritiek van sommige linkse activisten op de houding van het westen ten opzichte van Rusland streeft zijn doel totaal voorbij.

De rechtse Trojka van EC, ECB en IMF breidt haar macht uit, doordat zij landen door middel van leningen en het opleggen van bezuinigingen steeds dieper in de schulden dwingt.

Door de uitbreiding van de EU met de voormalige Oost-Europese staten en het steunen van de recente revolutie in Oekraïne heeft het Westen echter Rusland uitgelokt. Het is volkomen logisch dat Poetin terugslaat. De westerse media worden ondertussen beheerst door een anti-Russische lobby.

Kent u die lezing? Dit is wat ik de laatste maanden regelmatig heb gelezen van zogenaamde linkse kritische geesten op internet.

En ik vraag me af of die mensen wel goed bij hun hoofd zijn.

Ze gaan soms nog verder. Volgens sommigen komt de aanslag op de MH17 de eventuele westerse oorlogsretoriek zo goed uit, dat zelfs gespeculeerd wordt dat de CIA of welk ander westers orgaan dan ook het ongeluk zelf zou hebben veroorzaakt.

Mocht dat laatste zo zijn, dan heeft die strategie in ieder geval niet echt geholpen.

Militair ingrijpen wordt door ieder westers land nog steeds als optie afgedaan. Zelfs economische sancties komen maar moeizaam van de grond. De EU praat erover, maar Frankrijk wil nog een uitzondering maken voor het sturen van een oorlogsschip, de Duitsers en Italianen weifelen, London uit stoere taal maar vind uiteindelijk de economische belangen van de City óók belangrijk, terwijl Nederland graag wil blijven profiteren van goedkoop Russisch gas.

Foto: Kees de Vos (cc)

Drogreden: mensenrechten zijn westers

COLUMN - ‘Mensenrechten zijn westers’ is een veelgehoord argument. Integendeel, meent Jan Pronk: ‘De universele erkenning van mensenrechten is het resultaat van een wereldwijde strijd.’

Mensenrechten zijn een eenzijdig westers concept. Dat geluid klinkt nog steeds, en zelfs luid. Weliswaar gelden mensenrechten voor iedereen, waar ook ter wereld, maar het waren vooral westerse landen die na de Tweede Wereldoorlog het begrip afbakenden in een Declaratie van de Verenigde Naties. De meeste andere landen waren nog koloniën. Toen zij, onafhankelijk geworden, toetraden tot de VN, onderschreven zij een al bestaande tekst. Daarom, zo luidt de kritiek, ademde de Declaratie van het begin af aan een geest van westerse vooringenomenheid. Westerse landen hebben daar nooit afstand van genomen, getuige hun kruistocht voor democratie overzee, hun kritiek op de behandeling van homo’s in Oeganda of de besnijdenis van vrouwen in Afrikaanse en islamitische landen. Westerse landen tonen geen respect voor andere culturen. Hun ijver voor mensenrechten is daarvan het beste voorbeeld.

Mensenrechten vormen de kern van een aloude ideologische polarisatie rond de verhouding tussen het individu en de staat en andere sociale verbanden. Die polarisatie is met het einde van de Koude Oorlog niet verdwenen. Sindsdien zijn religieuze tegenstellingen verscherpt. Overal nam het nationalisme toe, ondanks, of juist ten gevolge van de globalisering. Nationale emancipatie leidde tot groeiend cultureel zelfbewustzijn. Opiniemakers in het Westen vreesden cultuurrelativisme. Westerse politici predikten dat verhoudingen binnen de samenleving marktbeginselen moesten respecteren, ongeacht sociale ongelijkheid.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende