WW: Anthony Atala’s organenprinter

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland. Dat er een tekort is aan organen voor transplantatie, dat zouden we ondertussen toch wel allemaal moeten weten. Maar zelfs na de recente stijging van het aantal geregistreerde orgaandonoren is de trieste werkelijkheid dat er nog steeds vele zieke patienten op de wachtlijst voor orgaandonatie staan. Zelfs als er iemand met een gezonde nier of lever sterft is de kans dat deze op tijd in goede staat bij een patient komt niet groot. En vervolgens is het maar de vraag of je lichaam de vreemde cellen accepteert en niet afstoot of tot tumorvorming overgaat. Met de vergrijzing in het vooruitzicht zullen we in de toekomst eerder meer dan minder orgaanpatienten hebben, dus het is geen wonder dat medici wereldwijd naar oplossingen zoeken. Anthony Atala is hoofd van zo'n groep onderzoekers. Aan het Wake Forest Institute for Regenerative Medicine zoekt hij naar alternatieve methoden om aan nieuwe (delen van) organen te komen. Tot voor kort waren stamcellen de aangewezen (hoewel controversiele) manier om nieuw orgaanweefsel te laten groeien. Maar in zijn TEDMED presentatie introduceert hij spectaculaire nieuwe methoden om aan dit weefsel te komen. Zijn uitgangspunt: het regeneratieve vermogen van het menselijk lichaam te gebruiken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | “Artsen gaan niet dood…”

“Als artsen rekenen we erop dat we nooit doodgaan. Net zoals we nooit ziek worden” (Christine Groeninx van Zoelen, longarts op de ic van het Erasmus MC)

Nederlandse artsen denken dat ze niet doodgaan. En dat bemoeilijkt de discussie tussen artsen over orgaandonatie. Wie staat geregistreerd als orgaandonor en wie niet? De moeilijkheid is dat iemand die niet doodgaat, ook geen organen kan doneren. In werkelijkheid is ruim een kwart van alle artsen geen orgaandonor, omdat ze a) de beslissing om organen te doneren na hun dood door familie laten nemen b) te laks zijn om zichzelf als orgaandonor te registreren, c) twijfels hebben rond de status van ‘het klinisch dood zijn’ en d) in het verleden dusdanig negatieve ervaringen hebben opgedaan met orgaandonatie, dat ze er vanaf zien.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nier krijgt donorlichaam

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.

“Een revolutie in de medische wetenschap, welke de ontdekking van penicilline naar de kroon steekt.” Aldus betitelen verschillende artsen en onderzoekers de eerste succesvolle lichaamstransplantatie die vorige week donderdag plaatsvond in het Westlandziekenhuis te Rotterdam. Gelukkige ontvanger is een volledig gezonde nier, wiens vorige lichaam door een zeer tragisch ongeval onherstelbaar beschadigd is geraakt. Ruim een week na de operatie is de nier in staat tot het geven van commentaar.

“Natuurlijk, niets dan roem voor de medische wetenschap,” aldus het orgaan, dat zijn gezonde rode kleur weer begint terug te krijgen. “Toch moeten we de factor geluk in deze niet onderschatten. De donor overleed precies op het juiste moment en op de juiste manier. Zo?n koolmonoxidevergiftiging laat een puntgaaf lichaam achter. Precies wat ik nodig had!” De nier verklaart zijn nieuwe lichaam te ervaren als een ’thuiskomst’. “Mijn leven lang heb ik het gevoel gehad in het verkeerde lijf te zijn geboren. Daar heb ik nooit over kunnen spreken, ik kom uit een tijd waarin over zulke zaken niet gesproken werd. Mijn vorige lichaam, een teakhouten meubelverkoper uit Spijkenisse, deed voor de volle 100% zijn best om mij een nierwaardig bestaan te bieden. Toch ontbrak het aan iets wat ik niet kan omschrijven. Mijn nieuwe lijf, een veganistische directiesecretaresse, biedt me datgene wel.”

Uitvoerend chirurg David Krooskoper toont zich zeer verheugd over de geslaagde operatie, maar maant tevens aan niet te vroeg te juichen. “Als het lichaam na een week nog niet is afgestoten is er reden tot bijzonder optimisme. Toch is nog niet geheel uitgesloten dat afstoting alsnog plaatsvindt. Het bekende tragische geval van de Uruguayaanse lever in oktober 2004 is hiervan een sprekend voorbeeld.” Krooskoper roemt de wilskracht en de strijdvaardigheid van de nier. “Als je zo in het leven staat is de strijd eigenlijk al voor 90% gewonnen.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Bellen met je nier

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Een ander soort intelligente pil (Foto: Flickr/Divine Harvester?)

Wie zich de films Inner Space of The Fantastic Voyage herinnert, moet de nabije toekomst van de medische wetenschap voor zich zien: geen gedoe meer met chemische medicijnen waarvan niemand precies weet waarom ze werken. Een House-achtig deductief meesterbrein om diagnoses te stellen is ook niet meer nodig: nee, in de toekomst sturen we gewoon piepkleine voertuigjes het menselijk lichaam in en laten we de piloten rustig van binnenuit bekijken wat er met de patienten aan de hand is.

Omdat de technologie om menselijke medisch piloten tot de benodigde grootte te verkleinen nog wel even op zich laat wachten, wordt er hard gewerkt aan intelligente pillen, die zelfstandig informatie kunnen leveren over de staat van ons lichaam. Het Amerikaanse bedrijf Proteus is nu een eind op weg met de eetbare chip. Deze ‘intelligente pil’ kan worden voorgeschreven aan patienten op dezelfde manier als dat bij een normaal medicijn gaat. Naast de benodigde werkzame chemische stoffen bevatten de pillen ook eetbare sensoren die geactiveerd worden door het maagzuur.

Vanaf dat moment kunnen de sensoren allerlei lichamelijke functies meten en deze informatie als een digitaal signaal doorsturen naar een ontvanger die als een pleister op het lichaam geplakt zit. Het draadloze netwerkbedrijf Qualcomm ontwikkelt technologie die deze informatie vervolgens weer kan doorsturen naar je 3G mobieltje. In de nabije toekomst kunnen we dus vrolijk bellen met onze inwendige organen hoe het met ze gaat. Op die manier kunnen we met de nieuwste technologie de vinger beter aan de pols houden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige