Veronica de integratiezender

De titel van het artikel in de Volkskrant vandaag klinkt hoopgevend:
“Verrassing: het gaat beter in Irak”

En het verhaal erbij lijkt de kop te ondersteunen. Een deskundige aan het woord waarvan de reputatie in het artikel ondersteund wordt. Je kan bijna niets anders dan denken dat het hier dus om een gefundeerd positief geluid gaat.
Helaas blijkt de werkelijkheid toch wat weerbarstiger.

Laten we even wat tekstfragmenten uit het artikel vergelijken met recente uitspraken van diezelfde O’Hanlon en bekende feitjes.

VK: “Onafhankelijke experts die Irak doorkruisen, zoals hijzelf.”
GG: “O’Hanlon admitted that they spent approximately ‘between 2-4 hours’ in every area they visited outside Baghdad, ‘and much of that was taken up meeting U.S. military commanders, not inspecting the proverbial ‘conditions on the ground.” ‘They spent every night ensconced in the Green Zone in Baghdad,’ adds Greenwald.”

VK: “Dat zou zonde zijn, want hij werkt bij de progressieve Brookings Institution, en is zodoende een verrassende verkondiger van het nieuws”
Hiermee wordt de suggestie gewekt dat hij ooit tegen de oorlog in Irak was (progressief = tegen die oorlog), maar…
GG: “I was not a critic of this war. In the final analysis, I was a supporter.”

VK: “Die omstandigheden veranderen snel, heeft O’Hanlon tijdens zijn recente bezoeken aan Irak gezien.”
GG: “In the op-ed, the analysts boast, ‘We just spent eight days meeting with American and Iraqi military and civilian personnel.’ But O’Hanlon admitted: ‘The predominant majority were people who we came into contact with through the itinerary the D.O.D. developed. … For the most part, the conversations were ones arranged by D.O.D’”