Hoe waardeer je een politiek weblog?

Ergens een week of twee geleden waren de uitreikingen van de Dutch Bloggies. Omdat ik ietwat afgeleid was, heb ik het dit keer niet zo direct gevolgd. Maar in mijn poging de leesachterstand in te halen, merk ik dat ook dit jaar de DB's weer voor de nodige ophef hebben gezorgd. En dan specifiek in de categorie politiek. Wij waren één van de genomineerden in de eindronde, net als vorig jaar toen het ook een zootje werd. Nu is dit stukje er niet om alsnog te proberen de eer naar ons toe te trekken. Als iemand het namelijk verdient, is het wel David Rietveld. Zoveel originele initiatieven verdienen een grote pluim. En dat David nauwelijks buiten zijn eigen partij kijkt (duh) is ten eerste niet waar en ten tweede niet relevant. Sterker nog, het politieke landschap zou veel leuker worden als er meer partijbloggers waren van zijn kaliber. Maar ik wil alle ophef wel gebruiken voor twee andere zaken. Ten eerste een constructieve benadering van hoe het jureren van die specifieke categorie in de toekomst beter zou kunnen gaan. En ten tweede gelijk even wat navelstaren naar Sargasso als politiek weblog.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sex met Alessandra

, door

Hanedop is een nieuwe blogger op Sargasso. Hij is leraar Engels en journalist en reisde door Peru, Bolivia, Brazilie, Chili en Uruquay en woonde en werkte in Argentinie. Sinds begin 2008 verblijft hij in Medellin, Colombia. In zijn artikelen geeft hij een beeld van allerlei aspecten van Zuid-Amerikaanse samenlevingen, met name de Argentijnse en Colombiaanse. Hanedop heeft zelf ook een blog: Latin America Live

Alessandra Rampolla Ze maakt tv-programma’s, schrijft boeken en columns en houdt via internet spreekuur. Ze is Puerto Ricaanse maar woont in Buenos Aires, Argentinie. Ze is getrouwd. Ze is niet onaantrekkelijk, maar is, zeker naar Zuid-Amerikaanse normen, stevig gebouwd. Alessandra Rampolla is de Goedele Liekens van Zuid-Amerika. Wie iets over seks wil weten of erover wil praten, kan niet om Alessandra heen.

Haar belangrijkste show is het praatprogramma Alessandra a tu manera (Alessandra op jouw manier), zie: trailer. Het wordt twee maal per week uitgezonden op Fox life, het kanaal van mediagigant Fox dat zich expliciet richt op vrouwen van 18 tot 49 jaar. Zo hebben ze naast de show van Alessandra ook Sex and the City, Nip/Tuck en Ally mcBeal in de programmering, evenals de serie Footballer’s wives.

Alessandra’s sex talkshow Fox dat ooit begon met de serie ’Married with children’ is zich sinds midden jaren negentig nadrukkelijk aan het profileren op de Latijns-Amerikaanse markt en heeft voor iedere doelgroep wat. Naast Fox life is er bijvoorbeeld de documentairekanaal National Graphic, de sportzender Fox sports en voor films het Universal Channel. Ook het kanaal FX, ‘para grandes hombres’ oftewel de zender voor mannen tussen de 18 en 49, maakt deel uit van het pallet. Het kanaal zendt ‘Prison break’ uit, maar ook ‘The ultimate fighter’ een soort Idols waarin het niet gaat om een zangprestatie, maar waarin aan het einde van de afvalrace de beste vechter over blijft.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De wereld door de ogen van…

, door

Waar besteed je als (burger)journalist aandacht aan? Het is een heet hangijzer dat als een zwaard van Damocles boven het hoofd van iedere redactie hangt, want verwijten van lezers over vermeende fixaties liggen altijd op de loer. To Wilders or not to Wilders, that’s one of the many questions. In een mondiaal medialandschap dat gedomineerd wordt door Amerikaans nieuws blijkt het lastig om als Europees blog het nieuws uit Europa op 1 te krijgen, zie de tagcloud in de rechterkolom. Om vergeten nieuws uit het Zuiden naar boven te brengen check ik zelf regelmatig Global Voices en werkt Sargasso o.a. samen Lokaalmondiaal dat internationale issues vanuit het lokale en regionale perspectief bekijkt, zie bijvoorbeeld het Afrikaanse voetbalblog Road to 2010.

Onderzoek naar de geografische spreiding van de aandacht van verschillende (kranten)redacties is nu in kaart gebracht (middels aangename flase). Onderstaand kaartje is de aandacht van het tijdschrift The Economist voor de wereld, een nog redelijk gebalanceerd beeld. Maar bekijk nu eens de Daily Mail of Slate? Of neem nu eens die vermaledijde blogosfeer?!
Klikken en vergelijken doet u hier: Le monde dans les yeux d’un rédac chef

Foto: Enric Borràs (cc)

Onderzoek berichtgeving Midden-Oosten (Poll)

, door

Politicologe/communicatiewetenschapper Jacqueline de Bruijn deed in 2002 onderzoek naar de berichtgeving over het Midden-Oosten, in het bijzonder over het conflict Israël-Palestina. Destijds was haar conclusie dat de berichtgeving van het NOS en RTL journaal en die van actualiteitenrubrieken als Twee Vandaag, Netwerk en Nova overhelde naar het Israëlische standpunt. In oktober/november vorig jaar herhaalde ze haar onderzoek, de resultaten werden gisteravond in Felix Meritis te Amsterdam gepresenteerd. In een korte film werden de verschillende items over het conflict Israël-Palestina besproken. Er werden door haar kanttekeningen geplaatst bij suggestieve montage van beelden (met de bedoeling Palestijnen als raketten-afschietende-agressors neer te zetten) en het ontbreken van verwijzingen naar VN-resoluties en uitspraken van het Internationaal Gerechtshof. Maar ook de keuze van de verschillende redacties om de ene keer Palestijnse doden te negeren en de andere keer de verslaggeving over een aanslag op een joodse school ruim baan te geven. Er werd minitieus ingezoomd op de vermeend bevooroordeelde keuze van een journaal redactie om een Israëlische woordvoerder inhoudelijk te laten reageren en daarna een veel minder inhoudelijkere emotionele uitspraak van de Palestijnse president Abbas te monteren. Haar conclusie: de Nederlandse journaals en actualiteitenrubrieken tonen de Palestijnen als agressor en Israël als de partij die aangevallen wordt.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gebruik “omstreden” splijt de samenleving

, door

“De omstreden vliegtax gaat gewoon in per 1 juli.”

Het is een fijn woord, dat “omstreden”. Bekt lekker en zorgt voor goede nieuwskoppen. Maar is dat terecht?
Van Dale zegt:
1 om wie of wat de meningen sterk verdeeld zijn

Als een belangenpartij het niet eens is met een besluit (in dit geval de vliegtax), is het dan omstreden? Of is er dan sprake van een minderheidsopinie ergens in de marge? Als dat laatste zo is, en daar lijkt het in het voorbeeld wel op, dan is het bewuste gebruik van het woord “omstreden” slechts bedoeld om iets dat geen thema is, alsnog tot thema in het nieuws te verheffen.
Oftewel, een poging van de media nieuwe, sappige voorpagina berichten te krijgen in een tijd van nieuwsschaarste.
Maar daarmee creeër je wel terloops een gevoel onder de lezers dat er sprake is van GROTE verdeeldheid, terwijl daar geen aanleiding toe is. Ophitsen dus, om centjes te kunnen blijven verdienen. Onzorgvuldig en onverwantwoordelijk. Deze omstreden rol van de de media moet eigenlijk onderwerp zijn van een spoeddebat!

Overigens is die vliegtax natuurlijk een stupide manier van milieumaatregelen nemen. Natuurlijk zal de belasting een rem zijn op het vliegen en daarmee een klein positief effect hebben op de CO2 uitstoot. Maar als je dat geld vervolgens rechtstreeks in de schatkist stopt en dus niet direct gebruikt voor bijvoorbeeld stimulering van CO2 besparende zaken, ben je gewoon eigenlijk ongegeneerd de belasting aan het verhogen met een smoes.
Daar had best meer debat over gevoerd mogen worden zodat het alsnog een omstreden maatregel was geworden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dear Oprah, please see this

, door

Het is wel een vreemde gewaarwording om het serieuze HollandDoc te zien vissen naar wat aandacht van Oprah Winfrey. Toch is dat wat er gisteravond gebeurde in de documentaire “Dear Oprah: Non-Voting America’s Wildest Dream” van Kaspar Verkaik (VPRO).
De documentaire probeert inzicht te geven waarom zo weinig mensen stemmen in een land waar de democratie toch zo levendig is. Kaspar slaagt er goed in het gevoel van teleurstelling neer te zetten dat breed leeft. Gebrek aan geloof dat hun stem iets uit zal maken. De komst van Obama, die door Oprah gesteund wordt, zorgt al voor meer motivatie. In de documentaire wordt een klein beetje duidelijk waarom het zo’n aansprekende man is.
Maar de intentie van de documentaire is om Oprah zover te krijgen mensen op te roepen toch vooral te gaan stemmen. Dit lukt niet. De uitzending sluit echter wel af met de hoop dat de documentaire uiteindelijk toch via via onder ogen van Oprah zal komen en tot aandacht van haar zal leiden.
En dat is een interessante uitdaging. Dit gaat namelijk niet vanzelf. Dus moeten mensen helpen met de verspreiding, net zo lang tot het door Oprah of haar crew gezien wordt. Kortom “spread the word” en doe gelijk even gokken hoe snel het lukt.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende