Misschien moet de politiek zich óók eens met internet bezighouden

Het lijkt slim geformuleerd van VVD-kamerlid Anouchka van Miltenburg in het Nederlands Dagblad (PDF, pagina 4) ‘Het is de bedoeling dat de nieuwssites van de omroepen verdwijnen’, zegt Van Miltenburg. ‘Kranten moeten proberen op internet geld te verdienen, terwijl de omroepen dat soort beperkingen niet hebben. Het is oneigenlijke concurrentie.’ Ja, het malle internet toch. En dan nu een les media anno 2010 voor het kabinet. ‘Er wordt bezuinigd op de publieke omroep zonder de kwaliteit aan te tasten,’ zegt het regeerakkoord van VVD en CDA. ‘De Nederlandse Publieke Omroep (NPO) krijgt een taakstellende bezuiniging en reduceert bureaucratie, management en coördinatie in de verhouding met de omroepen en laat hen meer ruimte. De NPO beperkt zich tot audiovisuele taken.’ De term ‘audiovisueel’ is in eerste instantie al een sof; dat was de natuurkundeles uit 1981 met een overheadprojector en een bandrecorder ook. Anouchka van Miltenburg bevestigde tegen het Radio 1-journaal de lezing van de oplettende journalist van het Nederlands Dagblad dat daarmee bedoeld wordt dat de toenemende online rol van de omroepen moet worden ingeperkt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweespalt | Arabische zenders in de ban

, door
Marokko doet al-Jazeera in de ban Deense Volkspartij wil ban Arabische zenders De kritische verslaggeving door journalisten van al-Jazeera over politiek gevoelige zaken in Marokko is de regering in Rabat al jaren een doorn in het oog. Pia Kjaersgaard, beschuldigt de zenders van het zaaien van haat tegen de Westerse maatschappij in migrantengemeenschappen.

 
Te kritisch over Arabische overheden maar toch niet geschikt voor immigranten in het Westen: Al-Jazeera kan het nergens goed doen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het boek was beter

, door

Dit is een gastbijdrage van Erik Hofstra.

Af en toe mag een romanschrijver of filmmaker aanschuiven in een talkshow op tv. Na de uitzending weet de kijker niets of weinig over zijn oeuvre, zijn stijl, de verhaalstructuur of het schrijfproces. Laat staan dat hij een indruk heeft gekregen over de kwaliteit van het werk. Een onderhoudende film of een goed geschreven boek is al lang geen reden meer om hem uit te nodigen (of haar). Het wordt gezien als een kwestie van smaak en daar valt niet over te twisten. En dat is juist wat men graag wil op de redactie: twist, een maatschappelijk debat.

Het is leuk als je iets moois hebt gemaakt, maar er moet wel een ethisch dilemma aan ten grondslag liggen. De gast in de uitzending doet daar maar al te graag aan mee. Commotie stimuleert de verkoop. Zal ook wel egostrelend zijn om een mening te mogen verkondigen voor een groot publiek. De mening die anders alleen wordt aangehoord door gelijkgestemden aan de toog.

Zou er diep van binnen toch niet iets knagen bij schrijvers of filmmakers?

Robert Vuijsje mocht aanschuiven bij Pauw & Witteman omdat er ‘lezers’ gevonden werden die Alleen maar nette mensen als een racistische en vrouwonvriendelijke roman kwalificeerden. De hoofdpersoon was een slecht mens en daar moest de schrijver op aangesproken worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het cookiemonster beteugeld?

, door

cookiemonster wordt aangevallenVijfduizend Amerikaanse adverteerders hebben deze week een opmerkelijke stap genomen door een opt-out regeling aan te bieden voor behavioral targeting – waarbij adverteerders alles bijhouden wat een internetgebruiker doet. Is dit genoeg?

Onlangs keek ik even bij onze roze rechterburen van Geenstijl. In de rechterbovenhoek, onder de filmpjes, is een groot reclameblok. Wat werd mij aangeboden? Een kam, een borstel, een speelgoedgitaartje en een speelgoedpianootje van diapers.com. Waar had ik gisteren naar gezocht bij diapers.com, maar niet gekocht? Een kam, een borstel, een speelgoedgitaartje en een speelgoedpianootje. Het advertentiebedrijf dat diapers.com gebruikt, werkt blijkbaar ook samen met Geenstijl. De algoritmen schrijven blijkbaar voor dat de kans groot is dat ik die prullen alsnog ga kopen (nee).

Veel bedrijven en zowat alle online adverteerders doen aan behavioral targeting. Ze plaatsen een cookie op je computer die precies bijhoudt waar je naar kijkt, wat je koopt, wat je doet online en soms zelfs waar je muisaanwijzer zich bevindt. Die informatie wordt steeds vaker gekoppeld aan offline informatie over inkomen en andere demografische indicatoren. De Wall Street Journal ontdekte afgelopen zomer (2010) in een zeer onthullende serie (ga die lezen!) dat de vijftig grootste websites in de Verenigde Staten elk gemiddeld 64 cookies op de computer van de bezoeker plantten. Ook onthulde ze aan een groot publiek het bestaan van cookies die zich niet laten verwijderen: je zit eraan vast of je wil of niet.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beetlemania lijkt een NOS-hoax

, door

Insecten zijn lastige beesten. Ze zoemen, kriebelen, steken, bijten en kruipen met hun gekke pootjes, vieze vleugeltjes en enge oogjes in allerlei hoekjes om ons de stuipen op het lijf te jagen. En alsof dat nog niet erg genoeg is, heb je ook nog insecten die blaadjes eten. Blaadjes ja, van die mooie taxus in de tuin, of je keurige hedera of laurier.
Maar dat zijn nog ONZE insecten. Als u maandagavond het journaal heeft gezien, dan weet u inmiddels dat er ook insecten zijn die HIER HELEMAAL NIET HOREN.

Ze hebben een lieve naam, snuitkevers, maar ze zijn dat helemaal niet. Ze fokken als de ziekte, zijn niet kapot te krijgen en gedragen zich als hangjongere in tuin, perk en plantsoen. Ja mensen, als we die kever niet snel uitroeien dan staat er straks geen plant meer in de tuin. De kever schijnt zich vanaf Amsterdam, via Haarlemmermeer richting Rotterdam te verplaatsen. Straks is heel Nederland aan de beurt! Luistert u maar naar keveroloog Silvia Hellingman, die kan het weten.

Maar voordat u de spuitbus pakt en de tuin in sprint, gaarne toch even verder lezen.

Het is onduidelijk wat de NOS bezield heeft, maar heeft nou niemand op die enorme redactie eraan gedacht dat dit verhaal misschien nog eens gecheckt moest worden? Een paar goede Google-vraagjes hadden volstaan.
Dan hadden ze gelezen dat dit verhaal ook al in 2002 op de website van de BBC werd geplaatst, toen de kever opdook in Londen en omgeving. Hij schijnt er nog steeds te zitten, maar een plaag is het nooit geworden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stealth disasters – chosen disasters

, door

Huilende vrouwen na een rampI have blogged pretty regularly about Virgil Hawkins’s work on stealth conflicts and chosen conflicts: the idea that certain conflicts get disproportionate attention (in the media and politically). For instance, the Israel / Palestine conflict gets enormous attention whereas the atrocities going on in the DRC consistently remain under the radar.

I would argue that the same distinction applies to disasters: certain disasters are more equal than others when it comes to media attention and the corresponding level of aid that can be expected. Roger Yates makes that point in the Guardian. And, as always, Africa gets the short end of the stick:

“The reasons why certain disasters get more media attention than others are a great source of conversation and debate within our sector – what makes a disaster newsworthy? Why do some catastrophes grab media attention while others are left behind?

Sheer death toll is an obvious benchmark for the amount of attention a disaster receives. Without high death tolls there is less media attention, meaning an emergency can reach an extreme stage before it hits the news. The current floods in Pakistan are an argument against this idea, but due to the extraordinary scale of the floods as well as the fact that Pakistan is a significant country in any news agenda, the floods are getting good coverage and, therefore, more donations. Regional relations, common language and colonial ties also help to determine what scale of press attention disasters receive. But somehow, some emergencies still fall into the “hidden crisis” category.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verhagen, Klink en de media

, door

Is Verhagen een leerling van Macchiavelli? De krant wil ons die richting uit laten denken. Ik pak zijn standaardtekst uit de kast en lees de pagina waar mijn eerste gele plakker zit: “De mensen namelijk wisselen gaarne van heer, gelovend er op die wijze op vooruit te gaan. Dat geloof doet hun naar de wapens grijpen tegen hun heerser. Zij vergissen zich echter, want zij komen door ervaring aan den lijve tot de overtuiging dat zij er eerder op achteruit zijn gegaan.”

Wat is het toch aardig als je de klassieken een beetje bij de hand hebt! De rust van Verhagen valt op. Sinds Macchiavelli hebben we geleerd conflicten anders te beslissen dan door gewapende strijd, maar dit citaat kan de rust van Verhagen verklaren. De mensen hebben zich van het CDA (“we rule this country”) afgekeerd, wisselen van heer, maar het zal ze nog lelijk opbreken. Je ziet het hem bijna denken, als hij voor de vierde keer een nietszeggende formule over eenheid prevelt tegen een wanhopige journalist.

Maar ook Klink is politicus: anders in houding en visie, uit een andere geloof afkomstig, maar toch ook wel een vakman geworden. Hij kijkt toch een slag anders naar de principes, die de politiek moeten vorm geven. Daarover moet je niet lichtzinnig doen. Soms moet je zelfs, volgens Macchiavelli gemeen zijn: “Er is dan ook in het leven een zeer groot verschil tussen hetgeen is en hetgeen zou behoren te zijn; wie met het eerste geen rekening houdt en zich uitsluitend naar het laatste richt, graaft zijn eigen graf. Een mens die in alle omstandigheden het goede wil doen, gaat onder te midden van de velen, die niet goed zijn.” Verheldert dit de aanvaring tussen de beide CDA voormannen? Klink vindt de vorm en inhoud van de PVV-politiek verwerpelijk en vindt dat daarmee niet kan worden gepacteerd. Verhagen heeft wat minder oog voor de sociaal-psychologische werking van zo’n pact en ziet simpel politiek handwerk, waarover daarna een oordeel kan worden gegeven. Klink beschouwt hetgeen gebeurt in de informatie-onderhandelingen als ingrijpend en splijtend, voor zijn eigen partij, maar eigenlijk ook voor de samenleving.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende