Happen naar de baas!

De foto toont de littekens van hondenbeten die Abdul Nabi (30) in Uruzgan opliep bij zijn arrestatie op 7 augustus. Volgens Defensievoorlichting zou deze Abdul “een grote Talibanboef” zijn en zich hebben opgehouden in dezelfde Khala als de Taliban-schaduwgouverneur Bari Ghul. Na arrestatie door Australische Special Forces wist hij zich van zijn boeien te bevrijden en viel hij de hondengeleider aan. Waarna de beten volgden. Waarom Nabi ondanks zijn nauwe contacten met de Taliban toch na drie weken is vrijgelaten is de woordvoerder niet duidelijk. Zelf verklaarde Nabi tegenover mij dat hij na het irrigeren van zijn land plots thuis werd overvallen en tegen de muur werd geworpen en op zijn gezicht geslagen. “Ze lieten een hond me bijten.” Dat de hond tegen boer Nabi is ingezet om een vluchtpoging te verijdelen of om eventueel zijn verzet bij arrestatie te breken, lijkt onwaarschijnlijk. De beten staan niet in een arm of kuit maar in beide bovenbenen op vrijwel dezelfde hoogte. De littekens lopen voornamelijk horizontaal wat er op zou kunnen duiden dat hij is gebeten toen hij al op de grond lag. Daarbij was hij als eenling geen partij voor getrainde militairen. De mishandeling hield niet op. “Op de weg kreeg ik stroomstoten op mijn rug.” Het geval Abdul Nabi staat niet alleen. Volgens de tweekoppige team van de Onafhankelijke Afghaanse Mensenrechtencommissie AIHRC in Tarin Kowt, Abdul Ahad en Abdul Shakoor, komt mishandeling door buitenlandse troepen veelvuldig voor in Uruzgan. Abdul Ahad: “We hebben de verklaring van zes gevangenen die nu in de gevangenis zitten die zeggen dat ze werden geslagen, geschopt, en elektrische schokken kregen toegediend. Sommigen zwaar, anderen minder.” Hoogleraar Internationaal humanitair Recht Liesbeth Zegveld stelt dat het inzetten van een hond tegen weerloze gevangenen is een ‘mishandeling’. “Het toedienen van stroomstoten kan onder de categorie oorlogsmisdrijven vallen.”

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Martelen, Heilige Boeken en appeltaart

Perik heeft deze zomer eigenhandig een ouderwets ogende buizenversterker gemaakt. Dat kostte hem heel veel tijd en moeite. Hij is er zo trots op dat hij geen gelegenheid laat schieten om de glorie van het ding te laten zien. Tot vervelens toe zelfs. Er overheen piesen zou hem dan ook erg kwetsen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Waterboarding

…, if waterboarding does not constitute torture, then there is no such thing as torture.

Aldus opper-atheist en neo-con Christopher Hitchens nadat hij zelf vrijwillig aan de marteling was blootgesteld, uitgedaagd door een Vanity Fair redacteur. Al na een paar seconden gaf Hitchens aan dat hij ‘onverdraagzame stress’ onderging en werd het experiment afgebroken, Hitchens verbijsterd en een wijze les rijker achterlatend. Bezigde hij vorig jaar in een Slate-artikel nog het CIA-eufemisme ‘extreme interrogation’, dat laat hij nu wel uit z’n hoofd.

Zijn verslag van het experiment is te lezen op de site van Vanity Fair, de (toch nog vrij gruwelijke) video van het experiment is daar ook te zien.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Torture

Amerikaanse vlag (Foto: Arnoud Boer)

“Torture is a black mark against the United States. It drives a wedge between us and our allies, making the war on terror harder to fight. And it makes it more likely our own troops will be abused by future captors.”

Aldus senator Dianne Feinstein (Democraat) uit Californië, nadat president Bush een wet van het Amerikaanse congres heeft tegengehouden die de mogelijkheden van de CIA om te martelen beperkt.

Quote du Jour – Een klap op de grondwet

I suppose it’s the same thing about so-called torture. Is it really so easy to determine that smacking someone in the face to determine where he has hidden the bomb that is about to blow up Los Angeles is prohibited in the constitution?

It would be absurd to say you couldn’t do that. And once you acknowledge that, we’re into a different game.

How close does the threat have to be? And how severe can the infliction of pain be?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende