De foto toont de littekens van hondenbeten die Abdul Nabi (30) in Uruzgan opliep bij zijn arrestatie op 7 augustus. Volgens Defensievoorlichting zou deze Abdul “een grote Talibanboef” zijn en zich hebben opgehouden in dezelfde Khala als de Taliban-schaduwgouverneur Bari Ghul. Na arrestatie door Australische Special Forces wist hij zich van zijn boeien te bevrijden en viel hij de hondengeleider aan. Waarna de beten volgden. Waarom Nabi ondanks zijn nauwe contacten met de Taliban toch na drie weken is vrijgelaten is de woordvoerder niet duidelijk. Zelf verklaarde Nabi tegenover mij dat hij na het irrigeren van zijn land plots thuis werd overvallen en tegen de muur werd geworpen en op zijn gezicht geslagen. “Ze lieten een hond me bijten.” Dat de hond tegen boer Nabi is ingezet om een vluchtpoging te verijdelen of om eventueel zijn verzet bij arrestatie te breken, lijkt onwaarschijnlijk. De beten staan niet in een arm of kuit maar in beide bovenbenen op vrijwel dezelfde hoogte. De littekens lopen voornamelijk horizontaal wat er op zou kunnen duiden dat hij is gebeten toen hij al op de grond lag. Daarbij was hij als eenling geen partij voor getrainde militairen. De mishandeling hield niet op. “Op de weg kreeg ik stroomstoten op mijn rug.” Het geval Abdul Nabi staat niet alleen. Volgens de tweekoppige team van de Onafhankelijke Afghaanse Mensenrechtencommissie AIHRC in Tarin Kowt, Abdul Ahad en Abdul Shakoor, komt mishandeling door buitenlandse troepen veelvuldig voor in Uruzgan. Abdul Ahad: “We hebben de verklaring van zes gevangenen die nu in de gevangenis zitten die zeggen dat ze werden geslagen, geschopt, en elektrische schokken kregen toegediend. Sommigen zwaar, anderen minder.” Hoogleraar Internationaal humanitair Recht Liesbeth Zegveld stelt dat het inzetten van een hond tegen weerloze gevangenen is een ‘mishandeling’. “Het toedienen van stroomstoten kan onder de categorie oorlogsmisdrijven vallen.”
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
…, if waterboarding does not constitute torture, then there is no such thing as torture.
Aldus opper-atheist en neo-con Christopher Hitchens nadat hij zelf vrijwillig aan de marteling was blootgesteld, uitgedaagd door een Vanity Fair redacteur. Al na een paar seconden gaf Hitchens aan dat hij ‘onverdraagzame stress’ onderging en werd het experiment afgebroken, Hitchens verbijsterd en een wijze les rijker achterlatend. Bezigde hij vorig jaar in een Slate-artikel nog het CIA-eufemisme ‘extreme interrogation’, dat laat hij nu wel uit z’n hoofd.
Zijn verslag van het experiment is te lezen op de site van Vanity Fair, de (toch nog vrij gruwelijke) video van het experiment is daar ook te zien.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Torture is a black mark against the United States. It drives a wedge between us and our allies, making the war on terror harder to fight. And it makes it more likely our own troops will be abused by future captors.”
Aldus senator Dianne Feinstein (Democraat) uit Californië, nadat president Bush een wet van het Amerikaanse congres heeft tegengehouden die de mogelijkheden van de CIA om te martelen beperkt.
“I suppose it’s the same thing about so-called torture. Is it really so easy to determine that smacking someone in the face to determine where he has hidden the bomb that is about to blow up Los Angeles is prohibited in the constitution?
…
It would be absurd to say you couldn’t do that. And once you acknowledge that, we’re into a different game.
…
How close does the threat have to be? And how severe can the infliction of pain be?”
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
