Madagascar glijdt rap af

Onder het nieuwe regime van DJ Andry is Madagascar in gestaag tempo aan het wegzakken in ellende. Het leger terroriseert de straten van de hoofdstad en de pers is aan banden gelegd. Terwijl de machtigen als krokodillen op elkaar azen, wordt de natuur op grote schaal geplunderd. Het eiland, dat in het nieuws was wegens de mogelijke verkoop van landbouwarealen aan Korea, moet nu wellicht een hongersnood onder ogen zien. Naast die van president Andry Rajoelina heeft Madagascar een tweede regering onder leiding van de verdreven president Marc Ravalomanana. Zelf verblijft hij in het buitenland en zijn premier is gevangen gezet. De enige schrale troost voor Ravalomanana is dat de internationale gemeenschap hem steunt (maar niet van plan is hem met geweld zijn plek terug te bezorgen). Verkiezingen zijn wel naar voren gehaald, naar december van dit jaar. Tijd genoeg om de boel voor te koken, iets waar Ravalomanana indertijd overigens ook van beschuldigd werd. Gelukkig zijn er altijd landen die niet zo malen om westerse preoccupaties als democratie en mensenrechten. Saoedi-Arabië gaat twee miljard investeren. Er zitten grote hoeveelheden saffier in de grond en er is olie, die ook vast wel iemand wil hebben. Kortom, reden genoeg om de touwtjes stevig in handen te houden, zodra je ze hebt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Madagascar: Democratie als klucht

Antananarivo, hoofdstad van Madagascar (Foto: Flickr/luc legay)

Het dak gaat er af in Madagascar. Het eiland in de Indische Oceaan is een democratie, maar dreigt bij voortduring richting dictatuur af te glijden. De ontwikkelingen zijn interessant, omdat veel van wat er gebeurd bijna een parodie lijkt op wat zich zoal in westerse staten voordoet. De presidents- verkiezingen van 2001 zijn een mooi voorbeeld. Een jaar eerder waren de Amerikaanse verkiezingen in het bekende ‘recount scandal’ geëindigd. De twee kandidaten ontliepen elkaar in Florida maar een paar honderd stemmen, en dus ontstond er onzekerheid over de telling van de stemmen. In december 2001 vonden er verkiezingen plaats in Madagascar, waarbij uitdager Marc Ravalomanana 46% van de stemmen won, hetgeen een tweede ronde noodzakelijk maakte. Ravalomanana toog echter naar het Hooggerechtshof om een hertelling te eisen. De hertelling bracht zijn percentage (in een land met meer inwoners dan Nederland) van 46 naar 51,5 procent van de stemmen.

Nu de volgende akte in deze tragikomedie. Verkiezingen zijn in Madagascar een wassen neus, dus een politicus die zich daar nog van probeert te bedienen is een idioot. De populaire burgemeester van hoofdstad Antananarivo, radio-dj Andry Rajoelina, heeft nu, met de volgende verkiezingen pas over twee jaar (Ravalo- manana werd in 2006 herkozen), verklaard dat het volk hem als president wil, en daarom eist hij nu het hoogste ambt gewoon maar op. Het zou toch wat zijn als Job Cohen of Ruud de Wild dat zou proberen, denkt een Nederlander dan.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.