Wie beslist? Wij of Straatsburg?

Vandaag een gastbijdrage van historicus en jurist Thierry Baudet. Het stuk stond dit weekend ook in NRC Handelsblad. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in Straatsburg heeft zich de afgelopen jaren ontpopt tot een allesverslindend monster dat zonder enige legitimiteit talloze nationale wetten en regelingen buiten werking stelt. Democratisch tot stand gekomen asiel- en immigratiebeleid, de reikwijdte van de vrijheid van godsdienst, eventuele grenzen aan de vrijheid van meningsuiting, maar ook regels over huiszoeking en politieverhoor en de inrichting van het openbaar onderwijs: dit alles kan in laatste instantie niet meer door de Tweede Kamer – en daarmee door de Nederlandse bevolking – worden bepaald. Het Hof in Straatsburg beslist. De afgelopen dagen bleek dat nog maar weer eens: burgemeester van Amsterdam Eberhard van der Laan zat klaar om op basis van nieuwe wetgeving een aantal kraakpanden te ontruimen, toen het hof in Den Haag erachter kwam dat dit niet mocht van het Europees Hof. En Gerd Leers stond op het punt om het nieuwe kabinetsbeleid inzake uitgeprocedeerde asielzoekers toe te passen, maar ontving een boze e-mail uit Straatsburg dat dit toch echt strijdig was met de opvattingen van het Hof over humanitair recht. De geplande uitzending werd opgeschort. Deze overname van de Nederlandse democratie door Straatsburg is onaanvaardbaar.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Joure | CEO Beatrix

“Zonder de Oranjewieg was de koningin nu ceo van een groot concern geweest.”

Aldus Bernard Wientjes, VNO-NCW-voorman, over de verkiezing van Beatrix tot machtiste vrouw van Nederland.
Het is al vreemd dat iemand die op een erfelijke machtspositie zit toch weer serieus kan meedoen in deze “competitie”. Het is minstens net zo vreemd dat een werkgeversinsider met zo’n (oranje) gekleurde bril kijkt naar wat er nodig is voor het komen tot de positie van CEO van een groot bedrijf.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Neem een ingenieur

De nieuwe sofisten zijn de procesaanstuurders, de fusie- en overnamespecialisten en de juristen die daar voor 514 euro per uur contracten bij maken. Allemaal hebben ze rechten gestudeerd of hebben ze een MBA-diploma, maar een schroef recht indraaien kunnen ze niet. Ze hebben ons verteld dat wij geluk, welvaart en aandeelhouderswaarde aan hen te danken hebben. Wij, het goedgelovige publiek, geloven het nog ook, en betalen de schimmenspelers de hoofdprijs.

Columnist Johan Schaberg legt in een column vorige week in NRC de vinger op de gevoelige plaats. Zij die mooi praten verdienen het geld. Zij die dingen maken waar je wat aan hebt niet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bert Brussen: een case tegen de kill switch

Aan of uit? (foto: flickr/mattindy77)

Gisteren kregen we een voorproefje van wat er straks misschien mogelijk zal zijn als het OM de macht krijgt om sites zonder tussenkomst van de rechter op zwart te zetten. Bert Brussen, voltijd journalistieke internet-etter pur sang, kreeg de organisatie op zijn dak. Eerst even wat context. In maart constateerde Brussen dat een twitteraar genaamd MoManagerMo de volgende frisse tweet had geplaatst: “Rijkelijke beloning voor diegene die Wilders z’n keel doorsnijdt. Liefst van rechts naar links, maar van links naar rechts is ook ok.”

Brussen plaatste een screenshot van die tweet op zijn site onder de kop “Wilders met de dood bedreigen doe je zo“. Toegegeven, er is wat weinig context rondom het plaatje, maar als je een paar seconden nadenkt en kijkt op zijn site kan je niet anders dan concluderen dat Brussen tegen de leus ageert en hem niet onderschrijft.

Het OM dacht daar echter anders over, en sommeerde Brussen de gewraakte tweet van zijn site te halen. Het herhalen van een bedreiging is immers ook een bedreiging. Brussen weigerde, aangezien hij het nieuws vond. Na nog een sommatie van het OM en wederom een weigering wordt hij nu ontboden op het bureau om als verdachte gehoord te worden in een bedreigingszaak. Het OM wil hem dus gaan vervolgen wegens het bedreigen van Wilders.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Rechtse kerk

[qvdd]

Maar laten we het eens hebben over de rechtse kerk. Nee, dat is geen kerk met geloofsartikelen. Het is een samenzwering van politici die zichzelf en de macht van hun land habitueel grenzeloos overschatten, en die daarbij de politieke bondgenoten van de ouderwetse kapitalisten zijn.

Columnist Hofland van de Groene Amsterdammer neemt de rechtse kerk onder de loep in een lezenswaardig stuk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fortune 500 | Invloed top 100 daalt weer

Hier weer het jaarlijks terugkerende postjes over de Fortune Global 500. En dan met name over het aandeel van de top 100 bedrijven in relatie tot de totale GDP van de wereld. Dit keer is het aandeel van die top 100 weer gedaald. Naar het laagste punt van de afgelopen jaren zelfs. De klappen van de grote financiële instellingen zal er vast iets mee te maken hebben. Zo is de ING groep bijvoorbeeld uit de top 10 gevallen (en zal vast nog verder naar beneden gaan na splitsing activiteiten).
Hier weer het rijtje (bedragen in miljarden dollars):

  1995 2004 2005 2006 2007 2008 2009 World GDP   29303   40895   43886   48144   54347   60115   58133 Top 100 5056 8140 9268 10228 10332 12226 10821 Aandeel top 100     17,25%   19,91%   21,12%   21,25%   19,01%   20,34%   18,61%
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De angst van de macht

Prikkeldraad (Foto: Flickr/jonycunha)

Wat is er toch met die bestuurders die uit angst evenementen verbieden of willen voorkomen dat bepaalde artiesten optreden. Parkpop is een goed voorbeeld. Snoop Dogg werd de wacht aangezegd omdat er volgens het stadsbestuur gevaar bestond dat er ongeregeldheden zouden plaatsvinden. In Rotterdam werd de Dance Parade zeer vakkundig de nek omgedraaid met allerlei extra regeltjes die de veiligheid moesten bevorderen.

Of ze hebben geholpen zullen we nooit weten, maar feit is dat evenementen die jarenlang zonder noemenswaardige problemen opeens worden afgeblazen omdat er – vaak niet eens gerelateerd – incidenten plaatsvonden.

Natuurlijk, in een democratie draag je verantwoordelijkheid. En ja, je wordt ter verantwoording geroepen als er iets gruwelijk misgaat en daar verwijtbare fouten bij zijn gemaakt. En dat is niet leuk. Maar dat gegeven mag niet omslaan in een soort absurd veiligheidsdenken, waarbij ieder risico, hoe klein ook, fanatiek uit de weg wordt gegaan.

Besturen is niet alleen risico’s mijden, maar ook het verantwoord nemen van risico’s. Anders creëer je een onleefbare samenleving waarin niets meer mag.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Jay Phagan (cc)

U wordt gezien (1): Panoptische surveillance

Straatsurveillance van de NYPD in Brooklyn, NY (Foto: Flickr/nyPhone)

Surveillance is in zijn meest basale vorm het systematisch waarnemen en vastleggen van de aanwezigheid of het gedrag van iemand. Het roept al snel associaties op van camerabewaking, of van agent bromsnor die de lokale hangjongeren in de smiezen houdt. Maar er zit zo veel meer in. We kunnen in totaal vijf vormen van surveillance onderscheiden: panoptische surveillance, dataveillance, synoptische surveillance, sousveillance en zelfveillance. Vandaag panoptische surveillance.

Een bekend voorbeeld van panoptische surveillance is George Orwell’s dystopie 1984. Alle partijleden ? het ontwikkelde deel van de bevolking ? staan onder continu toezicht van het ’telescherm’. Controleurs kunnen op afstand ongezien en op ieder moment meekijken wat iemand doet in huis of kantoor, op straat of in bad, in de kantine of het buurthuis. Onduidelijk is echter of ze dat ook doen. Winston Smith, de antiheld van het boek, beschrijft de onzekerheid die het continue toezicht met zich meebrengt: “It was terribly dangerous to let your thoughts wander when you were in any public place or within range of a telescreen. The smallest thing could give you away. A nervous tic or an unconscious look of anxiety, a habit of muttering to yourself ? anything that carried with it the suggestion of abnormality, of having something to hide. In any case, to wear an improper expression on your face (to look incredulous when a victory was announced, for example) was in itself a punishable offence. There was even a word for it in Newspeak: facecrime, it was called.” Het zijn dit soort indrukwekkende en griezelige beelden die de idee van Big Brother in ons collectief bewustzijn heeft geklonken.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende