Laat mensen rustig dood zijn

Gisteren overleed Ramses Shaffy. Dat was een prachtige vent met prachtige muziek. De mediahype die vervolgens losbarstte was echter tenenkrommend. Net als bij zeg Martin Bril werd de man op TV en radio bijkans heilig verklaard. Van Boulevard tot Pauw en Witteman, sterker nog, tot aan élk actualiteitenprogramma toe werd de dood van Ramses Shaffy beweend. Goede kans dat dat nog even aanhoudt, tot de volgende dode BN-er althans. Mensen mogen niet meer gewoon rustig doodgaan. Bij Ramses Shaffy is het best begrijpelijk. Een aimabele drinker, held voor de babyboomers die hoofdredacteur zijn van de diverse actualiteitenprogramma's in Nederland. Hij schreef enkele grote Nederlandse klassiekers als 'Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder' en 'Het is stil in Amsterdam', wat daadwerkelijk prachtige nummers zijn. Maar geen man met een uitgebreid oeuvre. Althans, dat had hij wel, maar het is moeilijk mensen te vinden die meer dan vijf nummers van hem kennen. Daarnaast was een flink deel van zijn bekendheid ook nog te danken aan running mate Liesbeth List, die ook de afgelopen jaren toen Shaffy al helemaal niets nieuws op de planken bracht, nog overal mocht komen opdraven om te vertellen over Shaffy (en heel soms over zichzelf).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.