Recepten TV-koks vaak slechter voor je gezondheid dan geprepareerde maaltijden uit de supermarkt
, door
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Realistisch optimisme met seksie lächlen en wijn
, door
“Als jonge vrouw vond ik de wereld geweldig. Toen heb ik me voorgenomen: aan dit gevoel moet je terugdenken als je ooit wanhopig bent. En dat heb ik gedaan. Maar daarom ben ik nog geen eeuwige optimist. Ik behoud mezelf het recht voor om te klagen, te zagen en te piekeren”.
Zie hier het realistisch optimisme van Nigella Lawson: de Queen of Food Porn. Ze is dik, ze is 50, ze is mooi. Humo sprak met haar voor het extradikke(?) kerstnummer. Hardnekkig optimisme sleept ons door deze donkere dagen vol culinaire aberraties. Maar piekeren mag dus ook, zo stelt sexy culiqueen Nigella. Piekeren over hoe je de chocoladerisotto met truffel niet tot pap kookt en of je dat kant-en-klare kerstmenu van Jamie Oliver voor €2,99 wel moet downloaden ..en of dat je problemen echt oplost? Klagen mag ook van Nigella, zeker als je wanhopig bent. Klagen over de kinderen die deze dagen weer 24/7 om je heen zijn. Dan ben je tegen vieren (plus of min 2 uur) wel weer toe aan een borrel: cointreau, citroensap en gin en shake your white lady. Problem(s) solved. Nog zo’n fnuikend kerstdilemma: voelt u zich voor het kerstdiner onzeker over uw wijnkennis? Bedenk dan dat wijnproeven één grote doorgestoken kaart is. Wijn is immers niet om te proeven, maar om te drinken, om door te drinken. Luister maar naar Mister Amsterdam en de waarheid over wijn. U ziet: voor alles is een oplossing en ook kerst gaat vanzelf weer voorbij. Dat is realistisch positivisme! Uw gemarginaliseerde margeblogger wenst u in de geest van de Queen of Food Porn en Mister Amsterdam een soepele kerst en een hardnekkig optimistisch 2011, met op z’n tijd veel geklaag en gepieker. Hap, slurp, lik, smak, proost! *doet heel uitdagend een tongue in cheek*
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Koken met Godwin: de Reductio Ad Hitlerum
, door
Zoals we de laatste weken geregeld op het Open Podium van Geen Commentaar kunnen meebeleven, lopen veel internetdiscussies na verloop van tijd uit de hand. Na het uitwisselen van een rits aan zowel steekhoudende als onzinnige argumenten, komt er gegarandeerd een moment waarop een balorige of gefrustreerde reaguurder als eerste Hitler en de nazi’s erbij sleept.
Of zoals advocaat en deskundige op het terrein van internetrecht Mike Godwin het in 1990 snedig formuleerde:
Naarmate online discussies langer worden, nadert de waarschijnlijkheid van een vergelijking met de nazi’s of Hitler één.
Zelfs al betrof het oorspronkelijk een volstrekt onschuldige discussie over kinderpostzegels of de merites van handgebreide wollen sokken.
Vergelijkingen met het nazisme of Adolf Hitler slaan vrijwel standaard elke discussie dood. Op usenetfora, in de begintijd van internet, werden dergelijke vormen van drogredenatie door moderatoren niet zelden bestraft met het rücksichtslos beëindigen van het betreffende topic. De Wet van Godwin stipuleert overigens niet veel meer dan dat op het moment dat voor het eerst het H-woord valt, de discussie blijkbaar zijn uiterste houdbaarheidsdatum heeft bereikt.
Een speciaal geval van zo’n drogredenering is de Reductio ad Hitlerum, een term van de naar de VS geëmigreerde Joods-Duitse filosoof Leo Strauss (1899-1973). Kort gezegd komt het erop neer dat wanneer je in staat bent je tegenstander met een of ander polemische kunstgreep te manoeuvreren in het kamp van Hitler’s Derde Rijk, je automatisch de ander hebt gediskwalificeerd. Dit volgens de logica: “Adolf Hitler (of het nazibewind) was X, dus X is slecht.”
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 23-11-2022
Vogelspinnen eten in Cambodja
, door
VPRO’s Metropolis ging tarantula’s knabbelen in Spidercity in Cambodja. U dacht dat kip het meest veelzijdige stukje vlees was? De culinaire mogelijkheden met vogelspin lijken oneindig, maar de beelden zijn niet geschikt voor de fijngevoeligen onder u…
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Duurzaamheid en koeienstaarten
, door
Het is de elfde van de elfde vandaag. In het zuiden gaan ze door het lint voor iets carnavalesks. In het noorden kijken kinderen met bezorgde blik naar het stormweer buiten en vragen ze zich af of hun lampion wel blijft branden als ze vanavond langs de deuren gaan om te zingen dat koeien staarten hebben. Is het eigenlijk wel zo’n geschikte datum voor de Dag van de Duurzaamheid?
Nou ja, we hebben het ermee te doen. En omdat duurzaamheid ook betekent dat je geen of in elk geval zo min mogelijk voedsel weggooit, heb ik besloten vandaag mijn koelkast leeg te eten. Of er in elk geval een flinke hap uit te nemen, want er zit nogal wat in. Zo heb ik nog een halve pompoen, een halve groene kool en een half kilo aardappelen en liggen er ook nog een goede honderd gram aangebraden varkenshaas en een half onsje gerookt spek, beide van de scharrelslager, in mijn koelkast. Ik vermoed dat we dat met ons tweeën vanavond op geen stukken na op krijgen, maar gelukkig is er morgen weer een dag.
En dan zijn die kinderen er nog. Hoe ga je daar nou mee om op de Dag van de Duurzaamheid? Al dat snoepgoed is in elk geval verre van duurzaam, al was het alleen maar omdat het allemaal per stuk verpakt moet zijn omdat het anders veel te eng is. Gewoon een koekje geven komt je op een verwijtende blik en een streng verbod van een meebedelende ouder te staan. ’t Moet in de praktijk allemaal van Mars of Haribo komen. Leve de afvalberg, en dan zwijg ik nog over de ingrediënten.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Koken moet wel leuk blijven
, door
U, als geïnformeerde Sargassolezer wist dat misschien niet, maar een groot deel van de Nederlanders kan niet de minste interesse opbrengen voor de formatie. Geef ze eens ongelijk. Ook ik stem televisiewijs tegenwoordig liever af op verstrooiing dan op politieke beschouwingen. En mijn kijkzonden zijn niet de strapatsen van Haagse oligofrenen op Kreta of kijk-mij-nou-dansen/schaatsen/zingen/goochelen/grappig doen. Ik kijk naar kookprogramma’s.
En dan liefst ook niet de so-you-think-you-can-cook varianten. Nee, gewoon: voedsel-keuken-koken. Leerzaam, en je krijgt er altijd trek van. En zoals iedereen weet, voor die programma’s moet je bij de BBC zijn.
Maar als je -zoals ik- geen BBC hebt, ben je aangewezen op RTL4, die sommige programma’s nog wel eens aankoopt. Alle lof daarvoor overigens. Maar nou komt het…
Sinds een paar weken heb ik een nieuw favoriet programma: “What to eat now“, van Valentine Warner. En Warner pakt het stevig aan. Behalve recepten laat hij ook zien waar het voedsel vandaan komt. Hij verzamelt bessen in het wild en gaat bij boeren langs voor groenten. Maar hij is vooral niet te benauwd om voor het hoofddeel van de maaltijd een geweer ter hand te nemen en zelf een konijn, fazant, of patrijs te schieten en een lammetje de nek om te draaien. Vlees eten is beesten doden, en koken is niet voor mietjes. Een mooie in-your-face voor huilebalkjes die graag wild eten, maar diertjes vooral lief willen vinden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
WW cadeautip: Kleinflesmuts en Möbiussjaal
, door
De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Het is weer november en dat betekent behalve dat je je winterjas weer uit de kast moet halen ook dat de feestdagen er weer aan zitten te komen. De chocoladeletters, peper- en kruidnoten, kerstballen en -stollen zijn al volop te verkrijgen en vanavond presenteert ons Dieuwertje het eerste Sinterklaas- journaal van dit jaar. Maar naarmate de feestdagen naderen is er behalve vrolijkheid ook reden tot flinke paniek: wat moet er in Jezusnaam op mijn verlanglijstje voor de Sint of de Kerstman? Voor alfa’s is het lekker makkelijk: een boek natuurlijk. Maar wat moeten die arme bèta-wetenschapsnerds? Wij van de Wondere Woensdag helpen graag. Daarom de komende twee weken cadeautips voor extreme bèta- wetenschapsnerds. Vandaag wiskunde en scheikunde, volgende week de rest.
Voor wiskundefreaks vonden we het perfecte oma-cadeau: een lekkere warme muts en sjaal. Uiteraard gaat het hier niet om zomaar een muts: de muts heeft de vorm en de eigenschappen van een zogenaamde Kleinfles. Wiskundig is het een oppervlak zonder binnen- of buitenkant, een zogenaamd niet-oriënteerbaar vlak. Waar we hier feitelijk dus mee van doen hebben is een fles waarvan de hals omgebogen wordt, door de fles heen geleid wordt en aan de onderkant van de fles uitkomt. Een soort Möbiusband in de vorm van een fles dus. En inderdaad: je kan de muts ook bestellen met een Möbius-sjaal erbij. Oma blij, jij blij!
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.