Niet alléén een kankerverwekkend pleurisbedrijf

Er zijn veel redenen om een hekel te hebben aan onze ‘nationale trots’ *kuch kuch* KLM. De vrijwel ongelimiteerde staatssteun tijdens de coronacrisis, terwijl onder andere zzp’ers en de cultuursector mogen creperen. Het feit dat ze samen met onze andere ‘nationale trots’ *kuch rochel kuch* Schiphol hun medewerkers letterlijk de kanker laten krijgen. Maar als het nu nog gewoon een pleurisbedrijf was waar ze schijt hebben aan mensenlevens als er winst gemaakt kan worden, waar er, eerlijk is eerlijk, zo veel van zijn. Maar neen. Het is ook nog een leugenachtig kankerverwekkend pleurisbedrijf. Zie dit artikel, van boss monster Pieter Elbers, waarin hij het heeft over de concurrentie van het internationale spoor. Hij maakt zich er niet druk om, want “het wordt een ander verhaal als de reis over landsgrenzen gaat met verschillende spoorbreedtes, technieken en regelgeving.”, “Berlijn met de trein kost 7 uur” en “met het vliegtuig een uur”, en “Ik ben een keer met de trein naar Londen geweest. Dat duurde lang.” Flikker toch op. Die ‘technieken en regelgeving’ die niet aan zouden sluiten tussen landen laat ik even voor wat het is, al wil ik wel nog kwijt dat het me uitermate onwaarschijnlijk lijkt dat dit echt een probleem is aangezien er genoeg internationale treinen rijden en de EU in de regel dat soort dingen harmoniseert. Maar die spoorbreedtes, dat is echt evident gelul. In vrijwel heel Europa rijden ze op nomaalspoor met een gestandaardiseerde breedte. Uitzonderingen zijn een aantal voormalige USSR-republieken, en Spanje (maar daar hebben ze de internationale verbindingen met normaalspoor aangelegd). En dan de groteske leugen dat je “met het vliegtuig een uur in Berlijn bent” terwijl het met de trein 7 uur zou kosten. Ik neem mezelf even als maat der dingen, en ga er van uit dat ik van mijn huis naar hartje stad wil (en niet op een vliegveld buiten de stad wil blijven). Dan ben ik in minder dan 6 uur, inclusief een stukje wandelen naar het dichtstbijzijnde station, midden in de stad op Berlin Hauptbahnhof. Als ik wil gaan vliegen, ben ik ook 10 minuten aan het wandelen naar het station, dan anderhalf uur aan het treinen. De FAQ op de website van Schiphol zegt “Houd er in het algemeen rekening mee dat je 2 uur van tevoren aanwezig bent voor Europese vluchten en 3 uur voor intercontinentale vluchten. Bekijk ook ruim voor je van huis vertrekt of er nog files, wegwerkzaamheden of werkzaamheden aan het spoor zijn en pas je reis naar Schiphol daarop aan.” Dan nog een uur vliegen en ik ben al bijna 5 uur onderweg, moet ik na de landing wachten tot ik het vliegtuig uit mag, nog een keer wachten bij de bagageband, en dan een half uur met de trein (waar ik waarschijnlijk ook nog een tijd op moet wachten) van het vliegveld naar het stadscentrum. Ik doe er gewoon net zo lang over als ik ga vliegen als dat ik met de trein ga! Idem voor Londen, daar ben ik met de trein ook in minder dan 6 uur vanaf mijn voordeur, terwijl het met het vliegtuig dezelfde lijdensweg is met overstappen, wachten, vliegen, nog meer wachten, en overstappen is.* Nog los van het feit dat Elbers dus gewoon uit zijn nek zwetst: treinen is in mijn ervaring gewoon veel prettiger. Minder wachten, minder in de rij staan, gewoon lekker zitten, werken, lezen of naar buiten kijken. Of als het een iets verdere reis is, slapen. Ja, slapen! Want dat kan heel goed in Europa, als er een goede nachtverbinding is: je reist gewoon in de nacht, en in de ochtend ben je waar je moet zijn. Als je het over efficiency hebt. Treinen voor de winst, dus. En fuck de leugens van onze nationale schaamte. *En jajajajaja, als je om de hoek bij Schiphol woont scheelt dat flink in de reistijd. Maar niet iedereen woont in Amsterdam of omstreken, en als je net aan de grens van Duitsland of België woont ben je ook minder lang bezig met die reis naar respectievelijk Berlijn en Londen.

Door: Foto: Tom Raftery (cc)
Foto: Victor (cc)

Waarom mogen we dat niet weten?

Over ongerustheid en openbaarheid

OPINIE - De ministers De Jonge (Volksgezondheid) en Van Nieuwenhuizen (Infrastructuur) zijn voorzichtig met informatie over besmettingen van vliegtuigpassagiers. In antwoord op Kamervragen van Suzan Kröger van GroenLinks over vluchtgegevens van 38 gevallen die half juli gemeld werden schrijven ze: “Het breder bekend maken van deze gegevens draagt niet verder bij aan een betere bestrijding van het virus, maar mogelijk juist aan onnodige ongerustheid, zeker omdat gebleken is uit het bron-en contactonderzoek dat er geen verdere besmettingen uit zijn ontstaan.” De Veiligheidsregio Kennemerland bevestigde die 38 gevallen na berichten in het Haarlems Dagblad.

Teststraat

Nu is er inmiddels een teststraat op Schiphol. Slechts een klein deel van de passagiers wordt echter getest, bleek uit navraag van Nieuwsuur deze week. Het ministerie van VWS wil niet zeggen hoeveel van de 7255 coronatests op Schiphol positief waren. Nieuwsuur verwijst naar het antwoord van de ministers op de Kamervragen van GroenLinks. Die gingen overigens niet over aantallen. Het is niet duidelijk of Nieuwsuur de verkeerde vraag heeft gesteld of dat De Jonge de journalist heeft afgescheept.

Cijfers over besmettingen, ziekenhuisopnames, patiënten op de IC en het reproductiegetal zijn sinds het begin van de coronacrisis in  alle details verstrekt. Kan dat niet leiden tot ‘onnodige ongerustheid’? Met al die cijfers, na verloop van tijd samengevat op het bekende ‘dashboard’ van minister De Jonge verantwoordt de regering week in week uit haar beleid. Waarom zou ze dat niet doen met cijfers over die ene plek die nogal eens ter discussie heeft gestaan bij de aanpak van de pandemie?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour | 1,5 meter lukt niet

KLM zegt in een reactie dat het doel van repatriëringsvluchten is om zo veel mogelijk mensen mee te nemen, waardoor het niet altijd lukt om de regel van 1,5 meter afstand na te leven. Dat is volgens KLM zo bepaald in overleg met het ministerie van Buitenlandse Zaken.

KLM gaf aan de het onmogelijk was om rekening te houden met 1,5 meter afstand tussen de passagiers op een repatriëringsvlucht uit Nieuw Zeeland. En dus zaten de passagiers – zoals gebruikelijk in de economy classhutje mutje in het vliegtuig.

Foto: cc Flickr Paulo O photostream Sick bag welcomes you

De dikke vinger van de KLM

COLUMN - Volgens mij ging het fout bij de luchtvaart: daar mochten ze ineens alles weer van het kabinet, zonder enige rem op de capaciteit. De cabines konden hutjemutje vol, afstand houden was niet nodig, ‘want anders is het economisch niet rendabel’. Hopla, alle principes en afspraken die Rutte het volk maandenlang had ingeprent, gingen in één klap overboord – maar uitsluitend voor die ene sector.

‘Fuck,’ dachten de café- en restauranthouders, de film- en theaterzalen, de concert- en poppodia, de bus- en de treinbedrijven terecht. ‘En wij dan? Wij houden ons hoofd ook niet boven water als die anderhalvemeterregel gehandhaafd blijft.’ Waarom werd de luchtvaart als enige uitgezonderd, terwijl de KLM bovendien miljardensteun en -garanties kreeg?

Het effect: het draagvlak voor de afstandsregel stortte prompt overal ineen.


Niks gelijke monniken, gelijke kappen, niks ‘alleen samen komen we hier doorheen’. Hier werd één sector voorgetrokken en uitgezonderd. Daardoor klonk elke voorzorgsmaatregel – die we tot dan toe voor het hogere doel zo goed en zo kwaad als mogelijk hadden nageleefd – plotseling als willekeur, als pure hypocrisie, en voelde het voor alle andere sectoren als: ‘ze moeten ons hebben’, en ‘naar ons luisteren ze niet’. Zo voedde het kabinet het ressentiment tegen hun eigen beleid.

Foto: rootneg2 (cc)

Veilig vliegen is een recht

ANALYSE - Het is tijd voor de EU om veilig vliegen af te dwingen, want als het aan vliegmaatschappijen overgelaten wordt, komt daar overduidelijk niets van terecht.

Symboolmaatregelen

De kogel lijkt door de kerk: ons kabinet voegt wat symboolmaatregelen toe voor het vliegverkeer, om de burger die zich voor het vakantieverpozen in een covidvlucht gaat begeven een extra veilig gevoel te geven: mondkapjes die onvoldoende beschermen en een gezondheidsformulier wat we zelf in mogen vullen. Te belazerd om de werkende maatregel af te dwingen en mensen echt veilig vliegen te bieden. Terwijl dat toch zo makkelijk te regelen zou zijn.

Veilig vliegen? Voorlopig niet

Vliegmaatschappijen mogen hun eigen regels bedenken voor corona, en dat betekent dat vliegmaatschappijen onder druk van concurrentie voor de goedkoopste maatregelen kiezen, niet voor die het best werken. Echt veilig vliegen in coronatijd zit er daarom nog even niet in.

In de media wordt het gevaar van vliegen bewust op een genante manier gedownplayed. Het verhaal wordt echter maar voor de helft verteld. Dat massale besmetting in het vliegtuig door de manier van luchtcirculatie niet groot is geloof ik best. Maar dat neemt niet weg dat mensen elkaar nog wél kunnen besmetten als ze vlak naast elkaar zitten. Het risico bij vliegen zit hem juist in de nabijheid tot de mensen direct om de besmette persoon heen. Een paar dagen terug landde in Griekenland nog een vliegtuig met 12 besmette coronapatiënten.

Foto: Tim Reckmann (cc)

Vertrouwen in mensen (met geld)

Als de coronacrisis iets duidelijk maakt dan is het dat het kabinet, de VVD voorop, in deze tijden van crisis volop vertrouwt op het gezonde verstand van mensen en dat zij het goede zullen doen. Als je geld hebt, that is. Als je het niet hebt dan is dit kabinet, alweer de VVD voorop, vooral bezig met het tegengaan van de manieren waarop mensen met weinig of geen geld het systeem zouden kunnen misbruiken.

En we hebben gezien wat deze houding oplevert. Het kabinet deed een moreel appèl op verhuurders de huren niet te verhogen, maar daar hadden deze niet echt een boodschap aan. Het antwoord daarop van het kabinet? “Praat erover” want Ollongren heeft met de verhuurders afgesproken dat ze ‘maatwerk’ leveren. Veel succes!

Bedrijven die in het verleden miljarden winst maakten bedelen nu om geld bij de Nederlandse staat, waaruit maar weer blijkt dat geld corrumpeert, en veel geld absoluut. Miljardenbedrijf Booking.com vroeg al staatssteun omdat ‘miljarden’ slechts bleek te slaan op de hoeveelheid geld dat het doorsluisde richting de aandeelhouders. Die nu uiteraard in geen velden of wegen te bekennen zijn. En naar de miljarden die het bedrijf in het verleden al in de schoot geworpen kreeg door deals waar de rest van Nederland alleen maar van kan dromen. Inclusief het MKB, want als je als bedrijf tot 250 werknemers de afgelopen jaren twee ton staatssteun hebt ontvangen, dan kan je hulp mooi vergeten. Twee ton, dat klinkt veel, maar het is een fooi vergeleken met wat Booking.com kreeg, óók als je compenseert voor het aantal werknemers.

En KLM? Follow the Money gaf al aan waar het geld voor de KLM werkelijk naartoe zal gaan. Hint, niet naar de dubbel geraakte mensen die tegoedbonnen kregen aangeboden voor hun geannuleerde vluchten én daar via de belastingen nu ook voor opdraaien*. Het kabinet heeft heus ook hier wel oog voor misbruik, dus doet het een moreel appèl (daar issie weer) op bedrijven om géén steun aan te vragen als ze in een belastingparadijs zijn gevestigd. Maar het is nadrukkelijk geen hard criterium. What could go wrong.

Foto: Lotus Johnson (cc)

De glijdende rechter

ACHTERGROND - Moet een rechter nog langer beslissen of er gestaakt mag worden? Ik heb al eerder betoogd wat er mis is met het stakingsrecht in Nederland. Ik zie o.m. naar aanleiding van mijn eerdere blogs veel reacties van mensen die het niet helemaal snappen. Een discussie met oud-studiegenoot en uitzendbaas Sipke Meindertsma deed mij besluiten om nog één keer te bloggen over het stakingsrecht.

Nu wil ik wat dieper ingaan op de procedure, die weinig mensen lijken te begrijpen. Daarom is het ook een lang stuk geworden. Ik ben geen jurist, ik begrijp en leg uit met een lekenverstand en daag elke gespecialiseerde jurist uit om het beter uit te leggen.

Wil je deze discussie zindelijk voeren dan moet je een oordeel over KLM-staking uitstellen. Of het slim is en of de FNV-ers kunnen winnen is voor de discussie niet relevant. Of de FNV een kutclub van oude mannen is (wat natuurlijk niet zo is), hoeveel stakers er zijn en of het een verloren strijd is, is allemaal evenmin relevant.

Het recht op collectieve actie is een grondrecht en ooit bedoeld om de onevenwichtigheid in de machtsbalans tussen werknemer en werkgever te herstellen. In de vele onderhandelingen die ik heb gevoerd heb ik vaak aan den lijve ondervonden dat die machtsbalans nog steeds onevenwichtig is. Sterker nog, in de 25 jaar als vakbondsbestuurder heb ik de machtsbalans verder zien hellen ten gunste van werkgevers. Het feit dat FNV tientallen CAO’s niet rond kan krijgen zegt genoeg. Op enig moment is het enige tegengewicht collectieve actie.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Raúl Villalón (cc)

Onderkruipers

Voor een werkgever is een staking niet leuk. Hoe proberen werkgevers onder zo’n staking uit te komen? KLM biedt een goede illustratie.

Onderkruipers, het zijn werkwilligen die een staking ondermijnen. Een oud en niet typisch Nederlands begrip. In het Engels heten ze “scabbers”. De meeste talen kennen een minder complimenteus woord voor het fenomeen. In Nederland kennen we het zogenaamde onderkruipersverbod (Artikel 10 wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs, WAADI).

Het is een andere werkgever verboden om arbeidskrachten ter beschikking te stellen ter vervanging van stakers. Die andere werkgever is logischerwijs een uitzendbureau maar het kan ook een gewoon een normale werkgever zijn.

“Het schaadt de arbeidsverhoudingen wanneer een onderneming waarin gestaakt wordt de aan zijn bedrijf toegebrachte schade en daardoor de kracht van de staking tracht te beperken door het inlenen van ter beschikking gestelde arbeidskrachten. Het sluitstuk daarvan is dat het ter beschikking stellen van arbeidskrachten in dergelijke situaties verboden moet zijn,” zo valt in de WAADI-memorie van toelichting te lezen.

Soorten onderkruipers

Een werkgever mag echter wel eigen personeel inzetten ter vervanging van stakers. Binnen de bestaande gezagsverhouding is er immers geen sprake van allocatie van arbeid. Het maakt die werknemers niet minder onderkruiper maar het is niet verboden.

Foto: Gerard Stolk (cc)

Stakingskampioenen

De voorgenomen staking van KLM-grondpersoneel lokte nogal wat negatieve reacties uit. Ten onrechte, meent Eddy Stam. Sowieso staken wij in NL nauwelijks, en is stakingsrecht hier slecht gewaarborgd.

De voorgenomen staking van KLM-grondpersoneel riep de nodige reacties op sociale media op. Zo vond een piloot, nadat zij fors hebben ingeleverd van hun (riante) salaris, het grondpersoneel hun voorbeeld moest volgen. Dat staken schoot velen in het verkeerde keelgat, “FNV staakt de KLM kapot” en meer van dat soort teksten kwamen voorbij. Een bekende stuurman aan wal en FNV-watcher twitterde dat onderhandelen altijd meer oplevert dan staken. Hij vindt staken niet meer van deze tijd.

In Nederland wordt heel weinig gestaakt. Wij zijn kampioen niet-staken. Alleen landen waar nauwelijks een vakbond is, verslaan ons. Het Europese vakbondsonderzoek instituut (ETUI) zocht het uit, kijk hier maar eens.

Onderhandelingsmacht ontlenen wij uiteindelijk aan onrust. Rust is onze handelswaar. De tegenprestatie voor goede afspraken. Heel vaak wordt er niet gestaakt en worden slechte afspraken geaccepteerd. Omdat leden te braaf of te bang zijn en hun werkgever niet willen schaden. Of omdat andere bonden slappe knieën hebben en FNV alleen niet sterk genoeg is. Of omdat we het gewoon niet durven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende