Wereldtemperatuur update februari 2010

Hier weer een update van ons waarschijnlijk zeer langlopende reeks over de afwijkingen van de wereldtemperatuur (korte en lange termijn). Op klimaatwetenschappelijk gebied weinig opvallend nieuws de afgelopen tijd. Tenzij u ervan overtuigd bent dat een opiniepeiling in de VS relevant is voor de beoordeling van het waarheidsgehalte van de wetenschap achter de klimaatverandering. Dus u moet het even met een kale grafiek doen. Het overzicht is gebaseerd op de metingen van UAH MSU, RSS MSU, GISS, Hadcrut3, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het gemiddelde over alle metingen van de afgelopen 36 maanden (3 jaar) en 132 maanden (11 jaar).

Door: Foto: Toshiyuki IMAI (cc)
Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Wereldtemperatuur update januari 2010


Krap een maand geleden schreven we hier over de ontwikkeling van de opwarming van de aarde door de cijfers tot en met 2009 te presenteren. En van daaruit leek het ons wel een goed plan om maandelijks een update te brengen. Hiervoor gebruiken we een overzicht waarin de belangrijkste temperatuurmetingen uit de wereld gecombineerd worden. Hiermee krijgen we een zo neutraal mogelijk beeld (waarover na de breek nog wat meer).

Het overzicht is gebaseerd op de metingen van UAH MSU, RSS MSU, GISS, Hadcrut3, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het gemiddelde over alle metingen van de afgelopen 36 maanden (3 jaar) en 132 maanden (11 jaar). En die bieden we u in een grafiek aan:


Nog even over die meetgegevens. Vorige maand was er nogal wat te doen daarover. De gegevens zouden gemanipuleerd zijn en meetstations zouden selectief verwijderd zijn. En daarmee zou dus de waarde van enige zichtbare trend die zich baseerde op die gegevens, verdwenen zijn (Watts, Smith, D’Aleo,…).
Maar zoals wel vaker gebeurt wanneer de de-mens-zit-achter-de-opwarming-van-de-aarde-critici proberen iets onderuit te halen, is het ook dit keer weer niet goed onderzocht (verwarring!). Wat natuurlijk niet wegneemt dat het argument van “manipuleren van meetgegevens” nog jaren zal blijven rondzwerven. Helaas.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe hoog acht deze man de wereld?

De wereld die niet wil. Ons verkozen onvermogen tot marktoverstijgende koerswijzigingen was nooit pijnlijker zichtbaar dan afgelopen jaar, in het proces waar hij verantwoordelijk voor was. Yvo de Boer moet de dominante onwil gezien hebben, ruim voor Kopenhagen. Maar de man wiens grote persoonlijke betrokkenheid onverholen bleef kan niet anders dan diep teleurgesteld zijn. Vraag is, wat zal hem meer zorgen baren: dat de wereld geregeerd wordt door kleine clubjes machtswellustelingen, KGB-getrainden, kapitaalpionnen, Chinezen; of dat het electoraat niet ontvankelijk is voor wetenschap – wanneer deze het schaalniveau van tweejaarlijkse innovatie op het gebied van consumentenelectronica overstijgt?

Wellicht geeft hij na 1 juli een openhartig antwoord. Vandaag maakte de Nederlandse baas van het UNFCCC bekend die datum het stokje over te dragen. Dat is vóór de volgende mislukte klimaattop, waarschijnlijk in Mexico.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Climate Anti-Science Activities, 1989-2010

Het resultaat van onderzoek aan twee decennia anti-wetenschapscampagnes gevat in één figuur en een taaie pdf. Wetenschap die onder vuur ligt omdat ze een ongemakkelijke waarheid brengt. In de waan van de dag is het soms lastig het overzicht te bewaren, daarom is het mooi dat blogs als DeepClimate en Desmog die de klimaatskepticus als studieobject hebben het een en ander op een rij zetten. Door tijdgebrek mijnerzijds ontbreekt er een verdere duiding van het aangeboden materiaal, maar dat zal u er ongetwijfeld niet van verhinderen uw mening al klaar te hebben.

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Thermometer tussenstanden

Veel te doen geweest afgelopen weken over zijdelingse feiten in het inmiddels beruchte laatste IPCC rapport. En toen was het ook nog ineens heel koud. Dus dachten velen dat het allemaal wel mee zou vallen met die opwarming van de aarde. Sterker nog, de laatste 10 jaar was er geen sprake van opwarming, zo riepen velen elkaar na.
Tijd dus voor weer wat nuchterheid. Klimaatverandering is niet iets wat van dag op dag of zelfs van jaar op jaar goed waarneembaar is. Daarom maar even de belangrijkste maandelijkse metingen van de afwijkingen van de temperatuur op vele plaatsen op en boven de aarde samengevat in een overzicht met een voortschrijdend gemiddelde van de laatste 132 maanden. Waarom nou precies 132 maanden? Dat is 11 jaar namelijk. En dat komt overeen met de zonnecyclus. Eventuele tijdelijke fluctuaties daardoor vallen dan weg. Zie hier het resultaat:

(Recente grafieken van Nederland verderop in deze post)

Nog even over die 11 jaar. Die zorgen er ook voor dat in het laatste jaar (2009) de lopende gemiddelden niet meer beïnvloed worden door het extreem warme jaar 1998. Een lichte terugval is er daardoor te zien, maar ook niet meer dan dat.
De getallen komen van de 5 belangrijkste metingen op dit moment. U kunt ze hier samen vinden.
Ja, en om de oplettende lezers voor te zijn, het klopt dat niet alle metingen even lang lopen. De satellietmetingen begonnen pas eind jaren zeventig. Dus voor die mensen dezelfde grafiek even zonder de satellieten er in:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Miliband is nieuwe Churchill in ‘War on Denial’

In tijden van crisis wordt duidelijk aan wie je wat hebt. Wie houdt zijn rug recht en durft te vechten en wie capituleert en vlucht? De strijdvaardige Britse Milieuminister Ed Miliband (40) is iemand met wie je de oorlog kan winnen: de oorlog tegen klimaatontkenning. Op het moment dat zijn Nederlandse collega Jacqueline Cramer in een bange reflex al met haar pootjes omhoog gaat liggen en kritiekloos de beweringen van smaadcampagne tegen het IPCC overneemt toont Miliband juist zijn tanden. Zondag waarschuwde hij in een interview met kwaliteitskrant The Guardian voor de desastreuze gevolgen als we (klimaat)wetenschap opzij schuiven voor smaad en desinformatie. Hij sprak zich vastberaden uit voor bestrijding van de misleidende smaadcampagne van de klimaatontkenners tegen het IPCC. Zo zegt Miliband: “There are a whole variety of people who are sceptical, but who they are is less important than what they are saying, and what they are saying is profoundly dangerous.. ..Every­thing we know about life is that we should obey the precautionary principle; to take what the sceptics say seriously would be a profound risk”.

De door de klimaatontkenners vurig gewenste paradigma verandering krijgt steeds meer voet aan de grond: het vertrouwen in het IPCC is scherp gedaald, het publiek denkt werkelijk dat er fraude is gepleegd en concludeert vervolgens dat die hele klimaatverandering ook wel niet waar zal zijn. Wat wil je anders met dergelijk onverschillige items op Vara’s Nieuwslicht? Veel politici schuiven nu vanuit inhoudelijke onzekerheid en electorale afwegingen op richting de (ogenschijnlijk) winnende partij: de klimaatontkenners. Maar Miliband gaat juist in de aanval en ademt de geest van een illustere voorganger die ooit op een cruciaal moment sprak: “we shall fight on the beaches, we shall fight on the landing grounds, we shall fight in the fields and in the streets, we shall fight in the hills; we shall never surrender”. We zullen zien wie er uiteindelijk gelijk krijgt. Blijkt het nu al veranderende klimaat toch niet te veranderen? Laat het IPCC politiek gemotiveerde morosofen toe en worden alle rapporten herschreven vanuit de religie dat de mens nooit invloed zou kunnen hebben op het klimaat? Of lukt het om op wetenschappelijke wijze informatie te blijven verzamelen, te beoordelen en hierop beleid te voeren? It’s our future, we decide.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende