Wereldtemperatuur | Update januari 2014

Het hing er in januari maar helemaal vanaf waar je op de aardkloot verbleef of je de opwarming een hoax zou vinden of juist niet. Het weer was zo extreem dat het gemengde reacties opriep. Maar wij doen hier niet aan het weer. Wij doen hier aan het saai maandelijks volgen van de onderliggende trend met betrekking tot het klimaat. En daar gaan we dus ook in 2014 gewoon mee door. De cijfers van met name Hadcrut lieten even op zich wachten. Vandaar nu pas de update over de maand januari:

Door: Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: 350 .org (cc)

Carbon bubble

COLUMN - Accepteren we afwaardering van veel winbare koolstof, of stevenen we af op ontwrichtende klimaatverandering? 

Van de middelbare school herinner ik me nog steeds een paar strofen uit Shakespeare’s Macbeth dat we destijds lazen en zagen: ‘Double, double toil and trouble; Fire burn and cauldron bubble.’ Ik kan het niet helpen: elke keer als ik de term carbon bubble voorbij hoor komen, verschijnen de heksen uit Macbeth voor mijn geestesoog.

Zo gek is het misschien niet. Het heeft immers iets magisch: roeren in de aarde, daar wat vaste, vloeibare en gasvormige koolwaterstoffen uithalen, en voilá: warmte, kracht, voortstuwing en licht in overvloed. Onze economische succesformule is gebaseerd op overvloedige fossiele brandstoffen.

Dat maakt inzichten die laten zien dat de ecologische en maatschappelijke effecten van een doorgroeiend gebruik van fossiele koolwaterstoffen onaangenaam kunnen zijn niet populair. De ideeën over carbon budgets en carbon bubbles zijn misschien wel de exponent van dat soort inzichten.

De basis is middelbareschoolnatuurkunde in combinatie met een normatieve, maatschappelijke keuze. Middelbareschoolnatuurkunde leert dat meer CO2 in de atmosfeer brengen de gemiddelde temperatuur op aarde verder zal doen stijgen.

De normatieve keuze is: welke temperatuurstijging vinden we maximaal aanvaardbaar, gezien de kosten en baten van klimaatverandering én de kosten en de baten van het tegengaan van klimaatverandering.

De wereldgemeenschap heeft na lezing van tal van studies gekozen voor maximaal 2 °C temperatuurstijging. Dat is geen wetenschappelijke grens, zoals soms ten onrechte wordt gedacht, maar een maatschappelijke. Verschillende wetenschappers maken zich al grote zorgen vanaf 1 à 1,5 graad opwarming, terwijl sommige burgers en beleidsmakers denken dat er niks gebeurt of dat een paar graden opwarming wel prima is.

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

De trend in temperatuurrecords van De Bilt

DATA - Door twee recente dagrecords qua maximumtemperatuur kwam de vraag naar boven of er een duidelijk zichtbare trend te zien is in de records. Oftewel, zijn er meer maximumrecords dan minimumrecords, zoals te verwachten bij een opwarmende aarde.

Natuurlijk zou ik kunnen zoeken of iemand dat al had uitgezocht. Maar zelf uitpluizen is leuker. Dus heb ik de daggegevens van De Bilt erbij gepakt en ben ik gaan datamartelen.

Dit is het resultaat:
dagrecords_1923_2013_v2_475

Het moge duidelijk zijn dat de laatste jaren de maximumrecords in de meerderheid zijn. Mocht de visualisatie niet duidelijk zijn, hier een overzicht met het verschil per jaar tussen het aantal maximum dagrecords en het aantal minimum dagrecords (dus #max-#min).

records_verschil_475

Sinds 1988 is een onafgebroken reeks waarin de maximumrecords domineren. De uitkomst is dus geheel in de lijn der verwachtingen.

Kleine toelichting op de methode: de dagwaarden van TG (gemiddelde dagtemperatuur), TN (minimum dagtemperatuur) en TX (maximum dagtemperatuur) van alle dagen vanaf 1901 zijn gebruikt. Voor iedere TG, TN en TX is vervolgens vanaf 1923 bepaald of ze hoger waren dan alle metingen op dezelfde dag in de periode ervoor vanaf 1901 (1 puntje voor de max in dat jaar) dan wel lager dan alle metingen op diezelfde dag in de periode ervoor (1 puntje voor de min in dat jaar). En dan alle punten per jaar optellen.

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Wereldtemperatuur | Update december 2013

DATA - Hier weer uw maandelijkse en dit keer ook uw jaarlijkse update van de trend van de wereldtemperatuur. Met een vierde plek voor december en een vijfde plaats voor 2013 wederom top 10-plaatsen.

Niet onbelangrijk is om te vermelden dat volgens NCDC 2013 het warmste niet-El-Nino jaar is. Eerst maar even het overzicht.

wereldtemp_201312_475

Vorige week kwam er weer eens “Er Komt Een Kleine IJstijd Aan“-bericht in het nieuws. De zon is wat minder actief, vandaar. Maar dat wil nog niet zeggen dat daarmee de opwarming teniet wordt gedaan, laat staan dat het gaat afkoelen. Hier nog maar eens de argumenten op een rijtje.

Enige jaren geleden hadden de sceptici even plezier met de opvolger van climategate, te weten Kiwigate. In Nieuw Zeeland zou de meetreeks die opwarming aantoonde fout zijn. En als die al fout is, wat zegt dat dan over alle andere reeksen?
Recent is echter het stof daar neergedaald en blijkt de reeks wetenschappelijk hard te zijn en zijn de klagers in het ongelijk gesteld. Maar dat lees je dan alleen hier natuurlijk.

Het overzicht van de wereldwijde temperatuurafwijkingen is gebaseerd op de metingen van UAH MSU, RSS MSU, GISS, Hadcrut4, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het lopende gemiddelde over alle metingen van 36 maanden (drie jaar) , 132 maanden (elf jaar) en dertig jaar. Let op: het gaat hier om gemiddelde afwijkingen over meerdere reeksen met verschillende referentieperiodes. Getallen bieden dus alleen een indicatie van de trend.

Foto: Mike Baird (cc)

Onttrek investeringen fossiele industrie

OPINIE - Er zijn drie hele goede redenen om zo snel mogelijk alle investeringen uit de fossiele industrie weg te halen. En die redenen zijn ook valide voor de echt grote investeerders, zoals pensioenfondsen en banken.

1. De fossiele industrie werkt niet actief mee aan het oplossen van het klimaatprobleem.
2. De fossiele industrie gebruikt de investeringen nu al om op de Noordpool te gaan boren, de diepzee te vervuilen, voor het schaliegas het grondwater te vervuilen en grote teerzandprojecten uit te voeren.
3. De fossiele industrie houdt in haar lange termijn geen rekening met de CO2-belasting die er uiteindelijk toch echt komt, waardoor het rendement veel lager zal uitvallen.

Laten we bij de drie redenen nader specificeren waarom ze relevant zijn voor de investeerders.
1. De fossiele industrie zet in op verhoging van de hoeveelheid benodigde fossiele brandstoffen de komende jaren. Indien er niet stevig wordt ingegrepen, en de politiek laat het nog steeds op zijn beloop gaan, zal de temperatuur blijven stijgen. De gevolgen daarvan zijn bijvoorbeeld een grotere kans op schade door extreem weer, problemen in de voedselvoorziening en een stijgende zeespiegel. Dit raakt vrijwel alle andere investeringen op termijn. De economische impact zal vele malen groter zijn dan de investering nu in de omschakeling. Het is dus een slechte  investeringsstrategie op de lange termijn.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende