Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | John Wetton
, door
De prog-rock grootheden vallen een voor een. Na vorige jaar Greg Lake en Keith Emerson, overleed gister op 67-jarige leeftijd bassist en zanger John Wetton aan kanker.
Wetton brak door met King Crimson, in 1973 en 1974, op platen waarmee zonder twijfel rockgeschiedenis werd geschreven. Later begon hij zijn eigen bands UK en Asia.
Hier horen we Wetton op een van Crimson’s beste nummers, Starless van de plaat Red, uit 1974.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Closing Time | Инна Желанная
, door
Russische neo-folk van Инна Желанная, ofte wel Inna Zhelannaya. Aktief in de muziek vanaf de jaren 90, in haar eigen band Farlanders, solo, en in vele samenwerkingsverbanden, onder andere met Sami-zangeres Mari Boni.
Hier horen we haar samen met ex-King Crimson Trey Gunn.
Closing Time | Bicycling to Afghanistan
, door
Mevrouw Okto wordt gillend gek van het gefriemel – kriebelende mieren rondsjeezend in botsautootjes, noemt ze het. De kleine Oktootjes daarentegen zijn er wild enthousiast over – niet in de laatste plaats vanwege het oordeel van mevrouw Okto. Dergelijke tegengestelde reakties zien we vaak als het om de heer Fripp gaat.
Robert Fripp geldt als gitaargodheid van de planeet. Behalve zich al sinds de jaren zestig bezig houdend met het opheffen en weer opnieuw oprichten van zijn band King Crimson, gaf hij in de jaren 80/90 ook nog gitaarklasjes. Deze resulteerden dan in platen onder de naam Robert Fripp & the League of Crafty Guitarists.
Closing Time | Larks’ tongues in aspic
, door
Goed, een klassieker deze keer. Eenmalig; ik beloof dat ik dat niet weer zal doen. Ter verdediging kan ik aanvoeren dat het er eentje is die het uiteraard nooit zal halen tot die walgelijke top 2000.
King Crimson is de ultieme progrock band. Sinds het debuut in 1969 ettelijke keren ontbonden en weer opnieuw opgericht, met zeker in het begin bij elk nieuw album weer een nieuwe bezetting, met bandleider Robert Fripp als enige constante factor. In 1973 werd de band weer eens drastisch hernieuwd, en kwam het album Larks’ tongues in aspic uit. Het afsluitende nummer was Larks’ tongues in aspic part 2, en hierin culmineerde alles waar King Crimson voor stond en nog staat.