Quote van de Dag: Werken wordt flexibel

[qvdd] Daarmee wordt de norm gesteld. Werken wordt flexibel ingevuld, tenzij er zwaarwegende belangen zijn om dat niet te doen. De norm nu is andersom: werken is rigide ingevuld, tenzij de werkgever bereid is om het anders in te vullen. Ineke van Gent van GroenLinks en Eddy van Hijum van het CDA dienen een initiatiefwet in waarmee flexibel werken een recht wordt, in plaats van een gunst. In deze tijd van toenemende bezuinigingen op bijvoorbeeld zorg en kinderopvang maakt dat geen overbodige luxe.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ziek van de bureaucratie

, door

Op vakantie werd ik gemaild: de leidster van de knusse en kleinschalige kinderopvang van mijn zoontje was niet komen opdagen. Vreemd. De kinderopvang betekende alles voor haar, het was haar leven. Zij was de eigenaresse van de opvang. Deze ondernemende vrouw van 55 jaar werkte 50 weken per jaar, minimaal 60 uren in de week. Nooit ziek, altijd opgewekt. De kinderen kregen van haar volop aandacht, toewijding en liefde. En nu was ze plots verdwenen? Op ons vakantieadres gingen we speculeren. Was ze overwerkt? In het ziekenhuis beland? Wat was er gebeurd met deze lieve vrouw? We wisten het niet. Toen we erachter kwamen wat er was gebeurd, konden we het nog niet geloven.

Zaak gesloten?

Na 2 weken onzekerheid schreef de oudercommissie het volgende: ,,Afgelopen vrijdag is N om 06:00 ’s ochtends opgepakt, afgevoerd en opgesloten. N. heeft 15 dagen doorgebracht in de vrouwengevangenis te Nieuwersluis. De reden hiervoor was een langlopend conflict met de buren. Tweemaal is overhangende begroeiing door N. verwijderd. Hiervoor is zij veroordeeld tot een taakstraf. Deze heeft zij niet uitgevoerd. Hierop is de taakstraf omgezet in een gevangenisstraf voor de duur van 15 dagen”. Zaak gesloten.

Kun je in Nederland twee weken in de cel belanden voor het weghalen van wat takken? Dat ging er bij mij niet in, al zag ik geen redenen te twijfelen aan de woorden van de oudercommissie. Ik besloot op onderzoek uit te gaan. Anonieme bronnen bij justitie bevestigden mij tot mijn schrik het volgende: ,,Door het cellenoverschot is justitie veel strenger geworden in het handhaven van uitgesproken straffen. Waar men vroeger probeerden alternatieve oplossingen te verzinnen, wordt nu een niet-uitgevoerde taakstraf direct omgezet in detentie.” Ik was met stomheid geslagen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bezuiniging op kinderopvang blijft zonder grote gevolgen

, door

Deze bijdrage van Egbert Jongen is overgenomen van Me Judice.

De Tweede Kamer debatteert donderdag over het kabinetsplan om flink te bezuinigen op de kinderopvangtoeslag. De door critici voorspelde negatieve effecten van de bezuiniging worden zwaar overdreven, stelt Egbert Jongen, onderzoeker bij het Centraal Planbureau op het terrein van arbeidsmarkt en kindregelingen. De beslissing wel of niet te werken en hoeveel uur te werken wordt maar beperkt beinvloed door de subsidie voor kinderopvang. Personeel van kinderopvang heeft weinig te vrezen: de groei van de formele kinderopvang staat voor een belangrijk deel los van de hoogte van de subsidie. En of kinderen beter of slechter af zijn in de formele kinderopvang is niet goed te zeggen.

Kritiek op bezuinigingsplannen
Minister Kamp heeft onlangs de kabinetsplannen bekend gemaakt voor de kindregelingen. Daarbij is een aanzienlijke bezuiniging op de kinderopvangtoeslag voorzien. Dit heeft de nodige aandacht gekregen in de media en ook op dit forum (Sent en Schippers, 2011). De plannen zijn niet overal enthousiast ontvangen. Aanstaande donderdag debatteert de Tweede Kamer over de plannen. Een goed moment voor een kort overzicht van wat we van de plannen kunnen verwachten. Wat betekenen de plannen voor de arbeidsparticipatie van jonge ouders? Moeten medewerkers in de formele kinderopvang vrezen voor hun baan? Worden de kinderen de dupe? En, tot slot, wat betekenen de plannen voor de administratieve lastendruk?

Géén massale uittocht jonge ouders
Het effect van kinderopvangsubsidies op de arbeidsparticipatie van jonge ouders is beperkt. Ondanks de forse verlaging van de ouderbijdrage in de jaren 2005-2007 is de arbeidsparticipatie van vrouwen in de leeftijd van 20 tot 50 jaar met een kind tot 12 jaar niet uitzonderlijk gegroeid ten opzichte van vrouwen 20 tot 50 jaar zonder een kind tot 12 jaar (Jongen, 2010). Dit geldt zowel voor de participatie in personen als het aantal uren per werkende. Soortgelijke studies in het buitenland vinden doorgaans ook kleine participatie-effecten van wijzigingen in de subsidie voor kinderopvang. Verder blijken in enquêtes de kosten van kinderopvang maar een beperkte rol te spelen bij de participatiebeslissing van jonge ouders (Portegijs e.a., 2006). Ten slotte geeft een simulatieanalyse van het Centraal Planbureau eveneens aan dat er slechts kleine participatie-effecten zijn. (noot 1)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verschraalde kinderopvang

, door

De kwaliteit van de Nederlandse kinderopvang is door privatisering in het slop geraakt. NRC Handelsblad had afgelopen zaterdag een fraai verhaal waaruit duidelijk werd dat de verzelfstandiging van de crèches niet de gedroomde vruchten heeft afgeworpen. Ik kreeg de vraag van enkele lezers hoe dat in New York zit.

Eerst nog even Nederland. De droom was dat het makkelijker moest worden om een kinderdagverblijf te beginnen. Daarnaast zouden de zorg verbeteren en de kosten dalen. De praktijk is dat sprake is van marktconcentratie. Het bedrijf Catalpa, in handen van een Amerikaanse investeringmaatschappij, bestiert al meer dan 400 kinderdagverblijven. Negentig procent van de markt is in handen van vier partijen. De kwaliteit neemt ondertussen af (steeds minder leidsters op een groep), terwijl de kosten voor ouders flink toenemen.

Dat dit scenario nogal voorspelbaar was, hoef ik eigenlijk niet meer te zeggen. Het hele idee van privatisering is dat je de markt in beweging zet door kapitaal vrij te maken. Het is alleen altijd jammer dat dat kapitaal steevast uit de betreffende sector lekt naar buitenstaanders, investeerders in binnen- en veelal in het buitenland.

De toenmalige ambtelijke werkgroepen hadden ook een paar tripjes naar de VS kunnen maken. Hier is marktwerking in de kinderopvang al jaren heel normaal. Marktwerking betekent niet het einde van kinderopvang. Wel dat het schaarser en duurder wordt en voor veel mensen onbereikbaar. Het is ook jammer dat de beste les in de VS niet is geleerd, maar daarover zo meer.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Na 2 jaar na verlies partner weer aan het werk?

, door

Vorige week suggereerde scheidend staatssecretaris Aboutaleb dat een weduwe of weduwnaar na twee jaar na het verlies van zijn of haar partner (weer) aan het werk moet. Tot nu toe heeft een nabestaande recht op een uitkering van maximaal 18 jaar, maar in ieder geval totdat de kinderen volwassen zijn.

Het was te verwachten dat de christelijke partijen tegen zouden zijn (hoeksteen enzo), maar ook Aboutaleb’s eigen partij is niet enthousiast. Hans Spekman, die zelf op 1-jarige leeftijd zijn vader verloor, verwoordt het als volgt:

“Hij moet niet op het laatste moment met voorstellen komen die niet zorgvuldig zijn. […] Die twee jaar doen geen recht aan de situatie waarin iemand komt, die het leven bot van zich ziet weggeslagen. Het klinkt net een tikkie te stoer.”


Maar is dat wel zo, “een tikkie te stoer”? Is het normaal dat iemand twee jaar na het overlijden van een partner nog steeds niet in staat is te werken? Bij het overgrote deel van de mensen toch niet, denk ik. Het lijkt me dat er in die gevallen dieperliggende problemen zijn.

Uiteraard brengt het alleenstaand ouderschap, gecombineerd met werken, extra problemen met zich mee. Denk aan kinderopvang. Maar daar kunnen we ook wat aan doen. Laten we dus kijken hoe we die problemen kunnen verminderen, in plaats van deze mensen compleet te ondersteunen en afhankelijk te houden van de staat. Daar wordt niemand beter van.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Zei hij het of zei hij het niet?

, door

De ramingen zaten er volstrekt naast, wat gewoon mijn fout is.

Aldus Wouter Bos over de fors hoger uitvallende kosten van de kinderopvang, volgens FEM Business in een interview dat het blad morgen publiceert.

Hij heeft het niet gezegd, [het is] plak-en-knipwerk.

Aldus een woordvoerder van het Ministerie van Financiën.

FEM Business zegt dat Bos het weldegelijk gezegd heeft en dat het op ‘band’ staat. Het blad zal een transcriptie van het interview op haar site plaatsen. Misschien een tip voor FEM: plaats het interview zelf op de site, in audioformaat. Jaja, de techniek staat voor niets, ook dat is tegenwoordig mogelijk!

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende