Wederom een gastbijdrage van Karin Spaink, eveneens te lezen op haar eigen blog. Nettime is een mailinglist waar mensen willen nadenken over media, internet, politiek en alles daartussen en daaromheen. Een paar dagen gelden las ik dit op die mailinglijst: Na Vrij Nederland’s onthulling van de even weinig verheven als pompeus gerechtvaardigde wijze waarop ‘kwaliteitskrant’ NRC-Handelsblad samen met de commercieele omroep RTL NOS-televisie de loef had afgestoken in de (rat)race naar het NL-relevante gedeelte van de Wikileaks’ Cablegate stash laten de Belgen het weinig flatteus licht schijnen op de gang van zaken bij het parallel verhaal, rond dagblad De Standaard, die ook via het Noorse blad Aftenposten toegang kreeg tot het Wikileaks materiaal [..] Ineens werd ik boos. Dit was een mailinglijst waar iedereen pretendeerde verstandig na te denken over media en internet, maar wat ik daar had gezien over WikiLeaks kwam zelden boven dit niveau uit. Zodat ik een antwoord schreef, waarvan ik innig hoop dat anderen het snappen:
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wij zitten niet achter de VS aan, wij verdedigen Amerikaanse waarden, zegt Assange in dit exclusieve interview met ’60 minutes’ van CBS. Als de VS Wikileaks weten te straffen zijn ze de weg kwijt en gaat de persvrijheid in de vuilnisbak. Assange stelt dat Bradley Manning een politieke gevangene is en hij ontkent dat er slachtoffers zijn gevallen door de publicaties – iets wat de interviewer niet weet te weerleggen.
Niets over de Zweedse verkrachtingszaak; het is intussen bekend dat Assange wegloopt als je daar toch over begint. Het interview is vrij heftig gemonteerd en wordt nogal uitvoerig ingeleid. Wie de Wikileaks-zaken heeft gevolgd kan beginnen op ongeveer 5’00”.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Ever since Julian lived with me in Wiesbaden he (the cat) has suffered from psychosis. Julian would constantly attack the animal. He would spread out his fingers like a fork and grab the cat’s throat.” (Daniel Domscheit-Berg, de voormalige tweede man van Wikileaks)
Daniel Domscheit-Berg lekt in zijn boek `Inside Wikileaks` een aantal onbekende feiten over zijn oud-collega Julian Assange. Julian zou niet capabel zijn om Wikileaks te leiden, erg veel geld vragen voor video’s en interviews, niet met mensen kunnen omgaan en zijn naaste medewerkers een nare smaak in de mond bezorgen. Volgens Domscheit-Berg mishandelde Assange bovendien zijn kat. Een goed getimed boek dus, dat Domscheit-Berg zeker niet armer zal maken en Assagne min of meer een koekje van eigen deeg biedt in welgeteld 304 pagina’s.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Julian Assange klaagt… over lekken vertrouwelijke informatie
Door WikiLeakspartner The Guardian nog wel.
Non-WikiLeak: Guardian heeft Zweedse aanklacht tegen Assange
Assange had 11 oktober in Zweden moeten zijn voor een gesprek met politie, is toen niet gekomen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
