Jalta, zeg maar De Correspondent van rechts, begint officieel pas in november, maar is nu al online, onder meer met paniekerige migratieonzin van Bolkestein. Maar er is meer. Bijvoorbeeld deze bijdrage van Joshua Livestro waarin hij Femke Halsema de maat neemt. In hoeverre Livestro daarin slaagt, laat ik even in het midden. Daar mag Halsema zelf iets van vinden. Daarom gewoon wat willekeurige juweeltjes:
Joshua Livestro, rechts oppergoeroe, is het zat:
hou op met het verspreiden van paranoïde samenzweringsverhalen, extreme ondergangsfantasieën en idiote racistische theorieën. De rechtse tent is breed, maar wie zich niet aan die basiseis kan houden, hoort er niet in thuis.
Elitair Rechts lijkt nu toch eens een keer de lijn te trekken. Een toch wel opmerkelijk verhaal in de Volkskrant.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
‘Ik kom tegenwoordig niet meer in Amsterdam, want het ziet er zwart van de mensen! Ha ha ha!’ Iedere familie kent wel zo’n oom, die op feestjes en verjaardagen zijn foute grappen en grollen vertelt. Joost Niemöller is zo’n foute oom, maar in plaats hem naar de keuken te dirigeren, geeft de Dagelijkse Standaard deze verlopen schrijver een platform om zijn racistische praatjes te tappen.
“Europa kleurt donker door Arabische migranten”, zo schalt Niemöller op het podium van de buurttent. “Als sprinkhaanzwermen bezetten de donkerharige jongens met de sjofele leren jasjes het voormalige toeristeneiland Lampedusa.” (…) “De werkelijkheid is dat er op alle Noord Afrikaanse kusten massaal in bootjes wordt gestapt door uitkeringsbeluste beschavingvernietigers.” (…) “Libië, en -vooral- Egypte zullen pas echt de miljoenen gaan aanleveren die de Europese cultuur gaan verpletteren.”
‘Donker kleuren’, ‘donkerharige jongens’; de “spleetogen” van Arend Jan Boekestijn zijn er niets bij. Duizenden vluchtelingen worden hier bovendien even voorgesteld als vraatzuchtig ongedierte: sprinkhanen, een bekend beeld uit antisemitische lectuur. Oompje Niemöller kent z’n klassiekers: in de nazi-propagandafilm Jud Süß klonk het al over de Joden: “Als Sprinkhanen komen zij over ons land”. Ditmaal moeten de Arabische moslims het ontgelden. Nou hoeft dat niet te verbazen van iemand die meent dat Turken genetisch inferieur zijn aan Duitsers, maar toch.
Een gastbijdrage van Prediker.
Is het soms één grote hoax? Dat had natuurlijk de reactie moeten zijn, bij het ontdekken van een aantal bekende en semi-bekende Nederlanders op het vriendenlijstje van de facebook-pagina van Sharia4Holland. Daar prijkten zowaar de namen van rapper Salah Edin, Jos Meeuws (bestuurslid van GroenLinks), ex-Tweede Kamerlid Samira Bouchibti (PvdA), journaliste Nina Jurna (NRC/RTL) en Hakim Traïdia.
Hakim? Van Sesamstraat? Maar die kennen we toch? Dat is geen gestoorde sabelzwaaier. En dan ook nog Samira Bouchibti, en een bestuurslid van GroenLinks? Nee, dat kan niet waar zijn. Dan is dat hele ‘Sharia4Holland’ één grote grap, of misschien is die facebook-pagina nep, of die club heeft hen buiten hun weten om als vrienden toegevoegd. Maar het is onvoorstelbaar dat al die lui sympathiseren met die enge club. No way!
Dat zou de reactie zijn van iemand die even logisch nadenkt. Maar het was niet de reactie van Theodor Holman. Die nagelde als een eersteklas islamofoob amateurbloggertje de betrokken aan de schandpaal. Hij schroomde zelfs niet om een voormalig collega – die hij volgens eigen zeggen hogelijk waardeerde – publiekelijk aan te geven. Op grond van het anonieme facebook-accountje van derden. Er is een verdienstelijk Stasi-informant aan Holman verloren gegaan, zoveel is duidelijk.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“Fatsoenlijk rechts” gaat er met gestrekt been in
“Wij hebben een belangrijke opdracht voor u: voorkomen dat dit land ooit met een premier Pechtold wordt opgezadeld. Da’s minder moeilijk dan het lijkt, overigens. Die partij hangt immers van politieke correctheid en eurofederalisme aan elkaar (‘landverradersinstincten’ noemde mijn opa dat). Daar gaan we de komende maanden dus eens lekker op schieten, net zo lang tot ze weer onder de, pak ‘em beet, tien zetels zijn teruggebracht.”
Joshua Livestro geeft een opdracht mee aan zijn schrijvers en lezers op de Digitale Standaard: D66 moet dood.
De kogel is door de kerk. De PVV doet mee aan de Europese verkiezingen. En omdat -uitgaande- van de peilingen op dit moment- het wel zeker lijkt dat de PVV zetels kan winnen in Brussel, maakt dat het extra interessant om te zien wie daar voor Geert de kar gaat trekken. De PVV zelf houdt dat nog enkele weken geheim (of weet het zelf nog niet) maar dat is natuurlijk geen belemmering voor GC om eens flink aan het speculeren te gaan. We noemen enkele potentiele kandidaten:
1. Geert zelf. Het weliswaar niet toegestaan tegelijkertijd europarlamentarier en Tweede Kamerlid te zijn, maar niets verbiedt een kamerlid zich kandidaat te stellen en campagne te voeren. En Geert weet natuurlijk donders goed dat zijn naam garant staat voor een hoop stemmen. Dat hij nooit van zijn leven naar Brussel zal gaan, waar het aantal Nederlandse televisiecamera’s aanmerkelijk kleiner is dan in Den Haag, maakt weinig verschil. Maar misschien is hij toch bang om ongeloofwaardig te lijken.
2. Een van Geerts kamerleden. Dan waarschijnlijk een van de minder bekende die ook echt zal gaan indien verkozen, want als je een bekende kop wilt kan je beter Geert zelf gebruiken. De meest voor de hand liggende keus zou dan Raymond de Roon zijn, woordvoerder Europese zaken en bepaald niet de meest heldere ster in het Wilders-firmament. Dat zou dan ook leuk zijn voor de nummer 10 op de Tweede Kamerlijst, die waarschijnlijk al drie jaar zit te wachten op LPF-toestanden die in de PVV maar niet lijken te komen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Nee, niet de stad op de Krim waar Roosevelt, Churchill en Stalin de nieuwe wereldorde na de Tweede Wereldoorlog overeenkwamen, maar het rechtsconservatieve digitale magazine dat een tegengeluid moest bieden aan fora als Joop en De Correspondent.
Reden zou de bestuursstijl van Joshua Livestro zijn. Tal van columnisten zoals Leon de Winter, Nausicaa Marbe en Annabel Nanninga waren al opgestapt, nu hebben ook Bart Schut, Esther Voet en Sietske Bergsma afscheid genomen van het opiniemagazine.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.