Lieberman moet blijven/oprotten

De verkiezingen zijn voorbij, dus het is tijd voor bijltjesdag in de Amerikaanse politiek. Bovenaan het lijstje verraders die een rotte vis verdienen staat Joe Lieberman. Lieberman was acht jaar geleden de running mate van Al Gore, verloor twee jaar geleden de primary voor de senaat in zijn eigen staat Connecticut, deed vervolgens als onafhankelijk kandidaat mee, won alsnog, bleef zichzelf hardnekkig democraat noemen, steunde tijdens de verkiezingen John McCain en zei daarbij heel onaardige dingen over Barack Obama. Dus is er een campagne gestart om hem formeel uit de partij te gooien en hem al zijn belangrijke posten in de senaat af te pakken. Een tegenactie is onderweg. Obama zelf heeft het, indachtig zijn imago als verzoener, voor Lieberman opgenomen. Maar de vraag is: staat hij sterk genoeg tegenover zijn eigen bloedhonden? De Daily Kos heeft de opties op een rijtje gezet.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.