Mee in de frames van de PVV

De criminaliteitscijfers dalen al jaren in ons land. Jeugdcriminaliteitscijfers ook. Veel Nederlanders weten dat niet. Hoe zouden ze dat ook kunnen weten? In plaats van cijfers en context bieden media een hard en gekleurd beeld. Dat recent nog harder en gekleurder is geworden. De frames van de PVV domineren de berichtgeving. Zoals eerder al op Sargasso werd gemeld, daalde tussen 2007 en 2011 het aantal minderjarige verdachten met 44%. Interessant nieuws voor elke burger. En eindelijk ook eens goed nieuws. Het leidt tot boeiende vragen. Welke delicten lieten de sterkste afname zien, en in welk jaar? Hoe zit het in mijn buurt? En is die trend toe te schrijven aan repressie, of juist aan preventie? Of aan iets anders? Toch kwam dit nieuws nauwelijks in de media. Integendeel – sommige media hebben in die periode juist meer verslag gedaan van jeugddelicten. Een rapport van onderzoekers onder leiding van Nel Ruigrok (Vrije Universiteit) brengt dit keurig in kaart. Het rapport meldt ook dat in alle berichtgeving meer nadruk ligt op Marokkanen dan op andere bevolkingsgroepen, en meer op repressie dan op preventie. Goed nieuws... voor de PVV.

Jeugdcriminaliteit: IES KOELTOER …of toch niet?

Een aantal opvallende (afgezien van de eerste) conclusies uit recent onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut:

  • Migrantenjongeren zijn doorgaans crimineler dan jongeren zonder migrantenachtergrond.
  • Niet-westerse migrantenjongeren zijn echter niet crimineler dan westerse migrantenjongeren.
  • Het zijn vooral de omstandigheden waarin migrantenjongeren opgroeien waaruit hun bovengemiddelde vertegenwoordiging in de criminaliteitsstatistieken kan worden verklaard (p. 82):

Al deze gegevens wijzen erop dat niet zozeer de culturele achtergrond van jongeren de oververtegenwoordiging verklaart, maar de omstandigheden waarin zij opgroeien.* Er zijn daarentegen ook uitkomsten van het onderzoek die erop wijzen dat migrantenjongeren minder zelfcontrole hebben en een positievere houding hebben ten opzicht van geweld dan niet-migrantenjongeren. Mogelijk speelt culturele achtergrond wel als het gaat om de meer individuele factoren die ten grondslag kunnen liggen van criminaliteit.

Foto: Photocapy (cc)

Jeugdcriminaliteit

ACHTERGROND - Het beeld dat in de Nederlandse media over jeugdcriminaliteit wordt geschetst, is hard aan herziening toe, zo blijkt uit recent onderzoek.

Al in september 2014 publiceerde het Wetenschappelijk Onderzoeks- en Documentatie Centrum (WODC) van het ministerie van Veiligheid en Justitie een onderzoek over berichtgeving in de Nederlandse media over jeugdcriminaliteit.

De kans is levensgroot dat u daar niets over hebt gehoord. En dat is geen toeval.

Eerst even wat cijfers: tussen 2007 en 2011 daalde de jeugdcriminaliteit met maar liefst 44%. De hoeveelheid berichtgeving over jeugdcriminaliteit daalde echter slechts met 13%.

Ook het feit dat de jeugdcriminaliteit daalde, ontving nauwelijks aandacht. Want, zo schrijven de onderzoekers (p. 10):

[…] wanneer er in de samenleving een gevoel van onveiligheid heerst, [is] onderzoek waaruit blijkt dat jeugdcriminaliteit daalt minder snel nieuwswaardig […] omdat het lastig rijmt met de overheersende opinie.

En alsof het bovenstaande niet al een afdoende schrijnend licht op de staat van de Nederlandse journalistiek werpt, komen de onderzoekers ook nog eens aanzetten met de volgende observatie (p. 11):

De mediamarkt is de afgelopen jaren sterk vercommercialiseerd. Door de komst van een groot aantal (digitale) media is de concurrentie toegenomen en het aanbod voor de nieuwsconsument groter. Tegelijkertijd zijn er minder financiële middelen beschikbaar om kwalitatief hoogstaande berichtgeving te verzorgen. Verhalen over incidenten rond jeugdcriminaliteit zijn eenvoudig te vertellen tegen lage kosten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Hoe de politie duizenden risicokinderen produceert

In drie maanden tijd is Nederland bijna vierduizend risicokinderen rijker geworden. Deze kinderen zijn van september tot en met december 2010 geregistreerd in het nieuwe profileringssysteem van de politie: ProKid. Wat is dit voor een systeem en hoe werkt het?

Het softwareprogramma ProKid is ontworpen om kinderen tot twaalf jaar die risico lopen op problemen vroegtijdig op te sporen. Als een kind als dader, slachtoffer of getuige betrokken is bij een delict, komt er een melding in het systeem. Die kijkt of het kind vaker wordt genoemd en of er ook politie-informatie beschikbaar is over zijn thuisadres.

Het kind krijgt vervolgens een risicoscore: wit, geel, oranje en rood. Hoe vaker en heftiger betrokken bij een delict, hoe hoger de kleur. Ook de antecedenten op het huisadres tellen flink mee. Bij geel, oranje en rood moet er altijd opvolging plaatsvinden. Een kwaliteitsmedewerker van de politie controleert handmatig of de melding klopt en stuurt de casus zo nodig door naar Bureau Jeugdzorg.

Oud-minister Guusje ter Horst (Binnenlandse Zaken) was een aantal jaren terug zo enthousiast dat het systeem over heel Nederland uitgerold moest worden. Toch is er eerst een pilot gekomen bij drie andere korpsen: Amsterdam-Amstelland, Brabant Zuid-Oost en Hollands-Midden. De evaluatie van die pilot is opmerkelijk om verschillende redenen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Etniciteit niet relevant voor jeugdcriminaliteit

Trouw:

Een aanpak van jeugdcriminaliteit puur gericht op een bepaalde etnische groep, bijvoorbeeld op Marokkanen of Antillianen, heeft geen enkele zin. Etniciteit speelt namelijk een veel kleinere rol dan wordt gedacht in de ontwikkeling richting criminaliteit. De vriendengroep en de buurt zijn veel belangrijker, blijkt uit […] onderzoek […]

Van huis uit zijn autochtone jongeren soms iets minder crimineel dan hun Marokkaanse of Antilliaanse leeftijdsgenoten, blijkt uit politiegegevens van twaalf- en veertienjarigen. Bij achttienjarigen zijn ze soms even crimineel en tussen de veertien en achttien jaar soms zelfs crimineler, zo blijkt uit het onderzoek. “Omdat deze verschillen klein en variabel zijn, voegt kennis over de herkomst van de jongeren nauwelijks iets toe aan een voorspelling van hun criminele gedrag”, zegt Driessen.

Er zijn volgens het onderzoek wel aanzienlijke verschillen tussen de etnische groepen wat betreft hun normen en waarden. “Jongeren van niet-westerse afkomst zijn meer georiënteerd op religie, maken meer onderscheid tussen mannen en vrouwen en zijn minder individualistisch ingesteld”, zegt de onderzoeker. “Maar juist deze normen en waarden doen voor crimineel gedrag helemaal niet ter zake. […]

Niet wat een jongere denkt, is belangrijk voor de ontwikkeling van crimineel gedrag, maar met wie hij of zij optrekt, is uit het onderzoek op te maken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jonge boefjes moet je vooral opvoeden

Een gastbijdrage van Peer van der Helm, onlangs gepromoveerd aan de Vrije Universiteit op zijn onderzoek naar het leefklimaat in Justitiele Jeugdinrichtingen. Het stuk is ook op Sociale Vraagstukken te lezen.

Het plan van de staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie om het jeugdstrafrecht aan te scherpen, is heilloos. Strenger straffen helpt niet, dat is wetenschappelijk aangetoond. Opvoeden helpt wel. Maar het is, mede in het huidige beleidsklimaat, een uiterst delicate opdracht.

Staatssecretaris Fred Teeven wil volgens een brief van 25 juni aan de Kamer de maximale celstraf voor jongeren van 15, 16 en 17 jaar verhogen van twee naar vier jaar.  Daarnaast wil de staatssecretaris de mogelijkheden tot het opleggen van taakstraffen beperken en de jeugd-tbs laten overgaan in tbs voor volwassenen. Gezamenlijk leiden deze maatregelen tot een enorme verharding van het jeugdstrafrecht.

Met zijn voorstel lijkt Teeven een diepe knieval te willen maken voor de PVV. Deze partij roept in de maatschappelijke discussie over de aanpak van jonge criminelen (12-18 jaar) vaak het beeld op van ‘onverbeterlijke stadsroofdieren waarbij niks werkt’. Ik vraag mij af of een zinvol debat over de bestrijding van jeugdcriminaliteit gebaat is bij dit soort metaforen. Natuurlijk raken we boos, verdrietig of gefrustreerd door de daden van sommige jongeren, maar we moeten ons altijd blijven realiseren dat zij kinderen zijn wier hersenen – en daarmee hun gedrag – nog niet uitontwikkeld zijn. Er is dus een mogelijkheid voor gedragsverandering.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jongeren in Nederland: top of flop?

Ciske de Rat (Foto: Flickr/Haags Uitburo)

In elke jongere schuilt een Ciske de Rat. De jeugd van tegenwoordig glijdt af, als je de media moet geloven. Kommer en kwel, hel en verdoemenis! Ze groeien op voor galg en rad. Het is aan de orde van de dag: vernielingen, geluidsoverlast en straatbendes die buurtbewoners intimideren. Tijd voor weer wat schriftelijke vragen in de Tweede Kamer.

Maar gaat het wel zo slecht met onze jongeren? Het is maar net naar welke cijfers over jongeren je kijkt. Als je aanneemt dat een stijgend aantal jongeren dat onderwijs volgt een positieve ontwikkeling is, dan kunnen vanavond de kurken knallen. Cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek laten zien dat de laatste vijf jaar het aandeel jongeren tot 25 jaar dat deelneemt aan onderwijs stijgt.

Deelname onderwijs

Daarbij worden onze jongeren ook steeds hoger opgeleid. Niet alleen het aantal jongeren dat een MBO- of HBO-opleiding volgen, groeit de pan uit. Ook het aantal academici blijft gestaag groeien. Nederland Kennisland slaagt! Maar goed nieuws, is geen nieuws?

Deelname wetenschappelijk onderwijs

Het nieuws wordt nog beter. De vermadelijdende moslims niet-westerse allochtonen gaan ook steeds vaker naar de universiteit. Gingen er in 2000 jaarlijks zo’n tienduizend niet-westerse allochtonen de collegebanken in, in 2010 is dat aantal verdubbeld. Ja, u leest het goed: het aantal niet-westerse allochtonen dat in Nederland naar de universiteit gaat is in de afgelopen tien jaar verdubbeld. Maar goed, daar gaat natuurlijk niemand een kamervraag over stellen!

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du jour | Delinquenten

Veroordeelde jongeren kennen vaak enorme problemen. Het regulier onderwijs kan die niet voor ze oplossen.

Voorzitter Walter Dresscher van de Algemene Onderwijsbond over het kabinetsplan om jonge delinquenten verplicht naar school te sturen.

Volgens Dresscher zijn voor dergelijke probleemjongeren gespecialiseerde docenten nodig. En bovendien is de werkdruk in het onderwijs al enorm.

Dresscher vervolgt:

Volgens goed gebruik gooit het kabinet weer een idee over de schutting zodat het onderwijs het mag oplossen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.