Hoe Annabel giftig uitviel tegen een Kristallnachtherdenking

De berichtgeving over de Kristallnachtherdenking van dit jaar door Annabel Nanninga c.s. staat bol van de onwaarheden. Een karweitje dat een tijdje is blijven liggen omdat ik andere dingen te doen had - een vervelend corvée ook, maar wel één dat nog moest worden gedaan - is reageren op de berichtgeving op rechtse internetsites over de Kristallnachtherdenking van 9 november. Die was dit jaar nogal verbazend. Het was ook eigenlijk helemaal geen berichtgeving. Dat woord slik ik in, het was eigenlijk meer een vorm van 'framing' of gewoonweg smaad. Ik weet niet of u dat verschijnsel kent dat mensen iets beschrijven wat u zelf hebt bijgewoond en dat u het dan niet herkent. Als journalist ben ik er een paar keer getuige van geweest, en ik vermoed dat andere journalisten het ook wel eens hebben meegemaakt. Je bent ergens geweest, hebt erover geschreven, en vervolgens lees je in een concurrerende krant een verslag van een collega die er ook bij moet zijn geweest, maar het geeft je de sensatie alsof je eigenlijk een heel andere gebeurtenis hebt meegemaakt dan die meneer van die andere krant. Zo'n ervaring had ik dit jaar ook na de Kristallnachtherdenking waarvan ik zelf een van de organisatoren was geweest. Ik was er, kondigde de sprekers aan en het verliep allemaal zoals het hoort: waardig en volgens velen ook indrukwekkend. (Wie nieuwsgierig is raad ik aan naar deze site te gaan, daar staan de speeches en is het ook allemaal te zien op video).

Jalta loopt leeg

Nee, niet de stad op de Krim waar Roosevelt, Churchill en Stalin de nieuwe wereldorde na de Tweede Wereldoorlog overeenkwamen, maar het rechtsconservatieve digitale magazine dat een tegengeluid moest bieden aan fora als Joop en De Correspondent.

Reden zou de bestuursstijl van Joshua Livestro zijn. Tal van columnisten zoals Leon de Winter, Nausicaa Marbe en Annabel Nanninga waren al opgestapt, nu hebben ook Bart Schut, Esther Voet en Sietske Bergsma afscheid genomen van het opiniemagazine.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

KORT | Jalta: ‘The right story’

OPINIE - Jalta, zeg maar De Correspondent van rechts, begint officieel pas in november, maar is nu al online, onder meer met paniekerige migratieonzin van Bolkestein.

Maar er is meer. Bijvoorbeeld deze bijdrage van Joshua Livestro waarin hij Femke Halsema de maat neemt. In hoeverre Livestro daarin slaagt, laat ik even in het midden. Daar mag Halsema zelf iets van vinden.

Daarom gewoon wat willekeurige juweeltjes:

We zijn daar ook heel simpel in: “culturen” die vrouwen verbieden om auto te rijden of volleybalwedstijden [sic] bij te wonen, andersgelovigen belasting opleggen, homo’s aan hijskranen ophangen, krijgsgevangenen standrechtelijk executeren en journalisten onthoofden willen we niet begrijpen maar bestrijden. Niks multicultureel tolereren, gewoon wegbombarderen die hap.

Waarmee Livestro vooral laat zien dat hij het wereldbeeld van een kleuter heeft. En bovendien maar wat graag de oorlog verklaart aan landen als Saoedi-Arabië en Iran.

Ik zou zeggen: geef die man een geweer en stuur hem naar het front. Want als we met de halve wereld in oorlog zijn, kunnen we zelfs bureauridders als hij gebruiken.

Nog eentje:

We strijden voor het recht van islamitische vrouwen om zonder dat knechtende hoofddoekje over straat te mogen (om over die abjecte, de vrouw ontkennende boerka maar te zwijgen). Voor het recht van autochtone vrouwen om over straat te lopen zonder te worden uitgescholden voor hoer of erger. Voor het recht van Joden om met keppeltje of Davidssterkettinkje over straat te gaan zonder te worden bespuugd en beledigd. Voor het recht van homo’s om hand in hand over straat te lopen zonder in elkaar geslagen te worden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Esther Voet wordt adjunct-hoofdredacteur Jalta

Op twitter had Voet het namelijk beregezellig met Joshua Livestro, Bart Schut en Annabel Nanninga.

Ze zijn het namelijk over van alles en nog wat eens: Westen goed, Arabische wereld fout, moslims eng, Israël top.

Verder is Voet jarenlang hoofdredacteur van het Nieuw Israëlitisch Weekblad geweest, en heeft dus in tegenstelling tot de huidige adjunct Annabel Nanninga wél ervaring in het leiden van een redactie.

Logische wissel dus, al drukt Voet zich diplomatiek uit.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.