Israël bestudeert mogelijkheid “etnische zuivering”
*Spreek uw Godwins in na de piep*
De Israëlische Likoedpartij zoekt openlijk toenadering tot extreemrechtse Europese partijen. Ofir Akunis, staatssecretaris onder premier Netanyahu en een belangrijke jongere leider van de Likoedpartij, heeft vorige week in het Bureau van de premier (in feite het ministerie van Netanyahu en van hemzelf) een ontmoeting gehad met een delegatie van de Belgische ultrarechtse partij, Vlaams Belang, die Israël bezocht. De delegatie stond der leiding van de partijleider, Filip de Winter. Vlaams Belang wordt, net als de Franse Parti National van Marine le Pen, geacht antisemitisch te zijn. De Belgische Joodse gemeenschap mijdt om die reden elk contact met de partij. De overige Belgische partijen houden een 'cordon sanitaire' in stand rondom Vlaams Belang.
*Spreek uw Godwins in na de piep*
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ACHTERGROND - Wanneer het Israëlische leger Palestijnse slachtoffers maakt, wordt de officiële lezing doorgaans klakkeloos door media overgenomen.
Het is de moeite waard terug te komen op de twee schietpartijen waarbij Palestijnen door het Israëlische leger werden gedood. Zoals bekend, reproduceert de Israëlische pers gewoonlijk de lezing die de voorlichtingsdienst van het leger bekendmaakt, zonder zelf op onderzoek uit te gaan. Zodoende duurt het meestal een dag of langer, voordat de een of andere instantie, meestal een mensenrechtenorganisatie, na onderzoek met een ander verhaal komt. En die versie komt dan nooit meer in de krant.
In dit geval wil ik wijzen op twee recente schietpartijen. Bij de eerste, op 19 maart, werd een 14-jarige jongen gedood. Bij de tweede, op 22 maart, vielen drie doden en twaalf gewonden.
Het slachtoffer van de eerste schietpartij was de 14-jarige Youssef Shawamrah (aanvankelijk werd gemeld dat hij 19 was, later dat hij 15 was). Hij werd met drie kogels doodgeschoten, terwijl twee andere jongens (15 en 12) door de Israëliërs werden gearresteerd. Het officiële verhaal van het Israëlische leger was dat de kinderen het ‘Afscheidingshek’ zouden hebben willen beschadigen en niet op waarschuwingen hadden gereageerd. Het Ma’an News tekende erbij aan dat de kinderen op weg waren gegaan om planten te verzamelen die in een populair Palestijns gerecht worden gebruikt.
ELDERS - Vorige week schoten Israëlische soldaten een Jordaanse rechter dood. De resulterende diplomatieke rel werd door beide regeringen eendrachtig gesust.
De regering van Jordanië heeft dinsdag met gemak een motie van wantrouwen overleefd, die was ingediend naar aanleiding van de manier waarop Jordanië had geageerd op het doodschieten, vorige week, van de Palestijns-Jordaanse rechter Raed Zuayter net over de grens met Israël door Israëlische soldaten.
De dood van de rechter leidde tot een confrontatie tussen Jordanië en Israël en veel boze reacties. De Jordaanse minister van Buitenlandse Zaken Nasser Judeh ontbood de Israëlische zaakgelastigde om een krachtig protest te laten horen en een onderzoek te eisen. Het Jordaanse parlement stemde vorige week woensdag unaniem voor het uitwijzen van de Israëlische ambassadeur en het opzeggen van het vredesverdrag uit 1994 en gaf de Jordaanse regering een week om op een adequate manier te reageren. Indien de regering dit niet naar tevredenheid deed, zou een motie van wantrouwen volgen. En vorige week vrijdag was er een protestdemonstratie van enkele duizenden mensen voor de Israëlische ambassade in Amman.
Eergisteren, dinsdag, werd de motie van wantrouwen in stemming gebracht, uiteraard zonder dat het vredesverdrag daadwerkelijk was opgezegd of de ambassadeur inderdaad was uitgewezen. De gang van zaken die volgde, geeft goed aan hoe de veiligheidsdiensten in Jordanië er steeds in slagen om manifestaties van ongenoegen als in dit geval in een vloek en een zucht te neutraliseren. Of dat gaat met behulp van dreigementen aan het adres van de geachte afgevaardigden, dan wel met beloftes voor infrastructurele of andere verbeteringen in hun kieskring, is niet duidelijk. Maar uiteindelijk stemden dinsdag slechts dertig afgevaardigden vóór de motie van wantrouwen en waren 81 anderen tegen. De krant Jordan Times gaf aan dat aan de stemming ‘een week van lobbyen’ vooraf was gegaan.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
We willen geen geld verdienen aan bedrijven die de nederzettingen verder versterken en uitbreiden. Maar we hebben wel geprobeerd het gesprek te voeren. En dat duurt meestal jaren.
Directeur Peter Borgdorff van pensioenfonds PGGM legt uit waarom het bedrijf bij zijn besluit blijft om zijn investeringen terug te trekken uit vijf Israëlische banken die zijn betrokken bij de bouw van de nederzettingen in bezet gebied.
ACHTERGROND - Onlangs overleed Victor Shem-Tov, een links politicus die al in de jaren zestig voor een tweestatenoplossing pleitte.
Victor Shem-Tov, een vroegere leider van de Israëlische Mapam-partij en één van laatst overgebleven linkse voormannen uit de tijd dat links in Israël nog iets voorstelde, is vrijdag overleden op de leeftijd van 99 jaar. Shem-Tov was – met onderbrekingen – parlementslid van 1961 tot 1988. In de jaren zeventig was hij tweemaal minister. Onder Golda Meir was hij minister van Gezondheid en onder Yitzhak Rabin van Sociale Zaken.
Het bekendst was Shem-Tov, die in 1939 uit Bulgarije naar Palestina emigreerde, echter als leider en boegbeeld van de ‘Verenigde Arbeiderspartij’ Mapam, een partij die begin jaren negentig is opgegaan in de nu nog bestaande kleine linkse Meretz-partij. Als zodanig was hij een representant van een soort zionisme waarvan heden ten dage nog waar weinig van over is.
Wat nog maar weinig mensen lijken te weten, is dat Mapam, een van oorsprong marxistische partij, al voordat Israël in 1948 werd gesticht, voorstander was van een binationale staat van Palestijnen en Joden. Na de oorlog van 1948-49, was Mapam voor het laten terugkeren van de Palestijnse vluchtelingen en tegen het vernielen van Palestijnse dorpen. Bij de eerste Israëlische verkiezingen haalde Mapam negentien zetels en werd daarmee de tweede partij. Mapam werd echter buiten de regering gehouden door Ben Goerion, de eerste Israëlische premier, die de voorkeur gaf aan een coalitie met de religieuze partijen.
ACHTERGROND - Onder invloed van een zeer aanwezige pro-Israëllobby, heroverweegt PGGM zijn eerdere besluit te desinvesteren in vijf grote Israëlische banken.
Was dit te verwachten? Onlangs besloot het pensioenfonds PGGM om zijn investeringen terug te halen uit de vijf grootste Israëlische banken, omdat die de bouw van de illegale nederzettingen in de door Israël bezette gebieden financieren. Maar nu gaat het Pensioenfonds Zorg en Welzijn, PFZW, dat ressorteert onder PGGM, dit besluit ‘zeer uitgebreid doorlichten’. De directeur van PGGM, Peter Borgdorff, bevestigde dit tegenover het magazine IPE.
En waarom gaat PGGM de zaak nu opnieuw tegen het licht houden? Omdat er protesten zijn gekomen van de Joodse lobby en de daarmee verbonden fundamentalistische organisaties als Christenen voor Israël en de kleine christelijke partijen in de Tweede Kamer. PGGM-bestuurders zijn geschrokken van de reacties. En ‘in de nasleep van het besluit’ om geld terug te halen uit de Israëlische banken, zoals het nu heet, bleek ineens dat de adviseurs van PGGM niet deugden.
Het bleek namelijk dat voorzitter Gert van Dijk van de PGGM-raad ook lid was van het pro-Palestijnse ICCO. Cees Flinterman, lid van de ethische raad van PFZW, bleek lid te zijn van The Rights Forum en van het Steuncomité van het Russell Tribunal on Palestine, die er beide van worden beschuldigd een anti-Israëlagenda te hebben. En tenslotte bevestigde PGGM-directeur Borgdorff op zijn blog dat ‘pro-Palestijnse’ organisaties zoals Cordaid, ICCO, IKV PaxChristi, Oxfam Novib, al jaren lobbyen bij het pensioenfonds en dat PGGM de pensioenen verzorgde voor sommige van deze organisaties.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Houdt toevallig nét de Arabische partijen uit de Knesset.
Uit het rapport Trigger-happy: Israel’s use of excessive force in the West Bank:
The report shows how Israeli forces have repeatedly violated their obligations under international human rights law by using excessive force to stifle dissent and freedom of expression, resulting in a pattern of unlawful killings and injuries to civilians, including children in the occupied West Bank, including East Jerusalem. The report also shows how Israeli forces have been permitted to do so with virtual impunity.
In some cases that Amnesty International has examined, it appears that Palestinians killed by Israeli soldiers were victims of wilful killings; if so, such killings would amount to war crimes.
De EP-voorzitter, de Duitser Martin Schulz, sprak tijdens een toespraak voor de Knesset de volgende woorden, zo bericht The Jerusalem Post:
A young Palestinian asked me why Israelis can use 70 liters of water and Palestinians only 17. I didn’t check the data. I’m asking you if it’s right.
En dat viel bepaald niet in goede aarde:
“When he said Palestinians get 17 liters of water for every 70 Israelis get, it was a total lie. It’s preposterous,” [Economy Minister Naftali] Bennett told The Jerusalem Post after the Bayit Yehudi walk-out.”