Gaat het bestand een tweede fase overleven?

Het Israëlische kabinet is dus uiteindelijk akkoord gegaan met de overeenkomst over het staakt-het-vuren met Hamas. Het had wat voeten in aarde, want nadat het "Veiligheidskabinet'' zijn fiat had gegeven werd eerst gedacht dat het volledige kabinet dan wel na de shabbat oftewel op zaterdagavond, zou gaan stemmen. Maar omdat het ''over leven en dood'' ging werd toch doorvergaderd. Pas na zeven uur praten was het kabinet - het was toen inmiddels 1 uur 's nachts - eruit. Van de ministers waren er 24 vóór. Zoals verwacht stemden Itamar ben Gvir en zijn twee collega's van Otzma Yehudit (Joodse Kracht) tegen. Hetzelfde geldt voor Smotrich van de Religieuze Zionisten en diens twee partijgenoten. Daarnaast waren twee Likudniks, Amichai Chikli en David Amsalem, ook tegen. De deal is nu zondag met enige vertraging ingegaan. De 33 Israëlische gijzelaars worden, drie per dag, uitgewisseld tegen een veel groter aantal van een kleine 1.000 Palestijnen, over een periode van zes weken. Eén van de eersten is Khalida Jarrar die sinds oktober 2023 zonder vorm van proces in eenzame opsluiting zat. Een andere - omstreden - Palestijnse gijzelaar/veroordeelde zou Zakaria Zubeidi uit Jenin zijn, één van degenen die ooit via een spectaculaire ondergrondse gang uit de  gevangenis ontsnapte. Eerder was hij directeur van het Theater in Jenin. Van zelfsprekend is de situatie in Gaza gespannen. Vrachtauto's met hulpgoederen staan klaar of stellen zich op, de directeur van de elektriciteitsmaatschappij zegt dat zijn mannen klaar staan om alles weer te repareren (wat kàn er gerepareerd worden, alles is kapot), de regering van Gaza riep iedereen op om kalm te blijven en zei dat alle (nog levende) ambtenaren zijn verspreid over de Strook, onder andere om de orde te handhaven. En de Palestijnse Autoriteit meldde, o ironie, dat zij bereid was om haar taken in Gaza weer volledig op zich te nemen. Tot zover lijkt alles in orde. Maar dan is het toch even tijd om twee keer na te denken. Want hoe zit dat in het Israëlische kabinet? Ben Gvir zei dat hij zou opstappen als het akkoord werd goedgekeurd. Uiteindelijk deed hij dat zondag ook. Smotrich dreigde hetzelfde te doen en zei er bij dat hij later weer terug zou kunnen keren als de strijd wordt hervat. Hij lijkt nu in het kabinet te willen blijven. Waarom is hij niet opgestapt? Is het al zeker dat de strijd weer zal worden hervat? Netanyahu heeft toch steeds gezegd dat hij Hamas met wortel en tak wilde uitroeien en dat hij zich daar door niets vanaf wilde laten brengen? En is het niet zo dat behalve de afspraken aangaande zes weken stoppen van de strijd eigenlijk alles nog moet worden geregeld? Er staat bijvoorbeeld nog niets op papier over wie het in Gaza voor het zeggen zal gaan krijgen. Zelfs over welke Palestijnen er in de tweede fase moeten worden vrijgelaten is nog niets beslist. Zo hebben de emir van Qatar, en de Egyptische onderhandelaar naar verluidt zich krachtig ingespannen om Marwan Barghouti op de lijst te krijgen, de man die de meeste stemmen zou krijgen bij de Palestijnse presidentsverkiezingen als hij niet steeds in een Israëlische gevangenis zat, een ware Mandela. Ze hebben hun streven even opgeschort tot de tweede fase van het akkoord aan de orde komt. Als die fase er dus komt. Maar gaat dat gebeuren? Diplomaten vertelden de Israëlische krant Haaretz dat ze vrezen dat het akkoord mogelijk de eerste fase niet zal overleven, maar zeker de tweede niet. Volgens hen heeft bij het sluiten van dit akkoord zeker meegespeeld dat Trumps afgevaardigde Witkoff zich in de strijd heeft gemengd, en Netanyahu de oren zou hebben gewassen. (Israëlische diplomaten bekenden in de tussentijd ook, volgens Haaretz. dat anders dan het in het nieuws kwam, het niet Hamas maar steeds Netanyahu was geweest die een staakt-het-vuren tegenhield. Ik heb dus ook altijd gelijk gehad dat ik er nooit een woord over heb geschreven). Maar wat zal Trump in een latere fase gaan doen? Dat is volledig onduidelijk, zoals eigenlijk bijna met alles wat hij wel of niet zal gaan doen. Maar dat het van hem zal afhangen wat er gaat gebeuren, staat als een paal boven water. Dat is een angstig vooruitzicht. Maar wat kunnen we er aan veranderen. We wachten dus af. Intussen heeft onze ex-minister Kaag promotie gemaakt. VN-secretaris-generaal heeft haar naast haar taak als coördinator van de wederopbouw van Gaza tot tijdelijk VN-gezant voor het vredesproces in het Midden-Oosten benoemd. Ze zei te zullen streven naar een twee-statenoplossing. Die zal er hopelijk nooit komen, en dat is maar goed ook. Het is hoe dan ook tijd dat de Palestijnen een keer mogen praten over hun eigen toekomst. Eigenlijk heeft ze nu twee onmogelijke taken. God moge haar bijstaan. President Biden en zijn hulpje Antony Blinken hebben intussen hun laatste persconferenties gegeven. Vooral  Blinken werd daarbij (onder meer door de journalisten Sam Husseini en Max Blumenthal) gelukkig volmondig uitgescholden voor ''Secretary of Genocide" en Pleger van een Holocaust'' wat ze zijn en zoals ze ook in de geschiedenisboeken zullen worden weergegeven. Deze dodelijke periode ligt gelukkig achter ons, we zullen niet meer worden getrakteerd op een minister van Buitenlandse Zaken die elf keer (11 x) op en neer reist naar het Midden-Oosten en daar dan helemaal niets bereikt. Good riddance. En verder: sinds het staakt-het-vuren bekend werd gemaakt zij er weer 122 mensen gedood in Gaza. UNICEF voegt daaraan toe dat sinds Israël zijn genocidale campagne begon er per dag 35 kinderen zijn vermoord. Per dag 35! De Israëlische militairen gaan intussen door met het opblazen van hele blokken huizen in onder meer Jabalya. De Israëlische regering heeft maatregelen getroffen om te zorgen dat de Westoever niet vanwege het bestand gaat feestvieren. Er zijn extra roadblocks ingesteld en dorpen bij elkaar gevoegd in afgesloten eilandjes om de zorgen dat er weinig beweging mogelijk is. De mensenrechtenorganisatie Euro-med deed een beroep op alle landen om mechanismen in te stellen die het mogelijk maken om alle plegers van oorlogsmisdaden tijdens de Israëlische campagne te vervolgen. Dyab Abu Jahjah, de leider van de organisatie Hind Rajab Foundation, maakte desgevraagd bekend dat een staakt-het-vuren het voor zijn organisatie een stuk makkelijker zal maken om bewijsmateriaal te vergaren. De Hind Rajab Foundation gaat daar zeker mee door.  En zo is er steeds weer meer nieuws te melden. [artikel van zaterdag j.l. door de redactie op enkele punten aangepast aan de actualiteit]

Quote du Jour | Weak in Strategy

“I will bring down the government if it does not return to fighting in a way that [leads to us] taking over the entire Gaza Strip and governing it,” he continues, lashing out at IDF Chief of Staff Lt. Gen. Herzi Halevi as “weak in strategy.”

De rechts-extremisten in de regering Netanyahu vinden het maar niks dat de oorlog tegen de Gazaanse bevolking op z’n einde lijkt te lopen. Eerder vandaag werd bekend dat Itamar Ben-Gvir, voorman van Otsma Jehudit (“Joodse macht”, voortzetting van de verboden, terroristische Kach-partij) het kabinet verlaat.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: David Lisbona (cc)

Dit nooit meer!

Het was een ontroerend gezicht, hoe de emotioneel gebroken fans van Maccabi Tel Aviv thuis kwamen nadat ze vorige week het slachtoffer werden van antisemitisch geweld in Amsterdam, tijdens wat door sommige media een nieuwe “Kristallnacht” werd genoemd. Maar ondanks al deze ellende bleven ze optimistisch, hielden duidelijk vertrouwen in de mensheid. Ze zochten steun bij elkaar door het gezamenlijk zingen van Israëlische volksliedjes in de hal van het vliegveld. Zoals “Het IDF gaat Arabieren neuken” en “Waarom is er geen school in Gaza? Er zijn geen kinderen meer”. Een mooi en aangrijpend gezicht.

Ik pinkte een traantje weg. Hoe hadden de Amsterdammers niet kunnen begrijpen dat alles wat de supporters wilden een beetje begrip was? Werd dat niet duidelijk door dezelfde volksliedjes die ze zongen in de metro hier? En dat het heel kwetsend was dat er Palestijnse vlaggen in de stad hingen. Fijn dat ze deze vlaggen zonder geweld verwijderden, pech dat er eentje vlam vatte, kan gebeuren. En dat ze gebruik maakten van hun vrijheid van meningsuiting door Amsterdammers er subtiel op te wijzen dat er ook andere zienswijzen zijn op het conflict. Aardige mensen. En die taxichauffeur die waarschijnlijk ongelukkig viel en werd geholpen door de supporters? Ook hartverwarmend.

Amsterdam, die vreselijk antisemitische stad

Wat een belachelijke rel nu weer over ”antisemitische incidenten” in Amsterdam. Hooligans, of misschien gewoon doorsnee Israëli’s, fans van Maccabi Tel Aviv, gaan op een nacht door de stad, trekken Palestijnse vlaggen van gevels. mishandelen een taxichauffeur (zag hij eruit als een Arabier? Of was hij wellicht inderdaad een Arabier?), zongen liederen van ”Er zijn geen scholen in Gaza want er zijn geen kinderen meer”, dansten en zongen met Israëlische vlaggen op de Dam dat het Israëlische leger onoverwinnelijk is, maakten de volgende dag lawaai toen tijdens de wedstrijd met Ajax een minuut stilte werd gehouden en gingen daarna met hun sloopwerk verder… tot een kleine menigte Amsterdammers achter hen aan kwam.

En o wee, of moeten we zeggen oi w’awoi, wat waren ze toen ineens slachtoffer. Slachtoffer van verschrikkelijke antisemitische uitwassen, En dat net toen deftig Joods Amsterdam de Kristallnacht aan het herdenken was, het begin van de Jodenvervolgingen van de nazi’s, Een herhaling van de Kristallnacht werd er geroepen! Dat dit opnieuw in Europa mogelijk was!!

Netanyahu sloeg in de vroege ochtend alarm. Dat was te verwachten, dat past bij hem. Dat de gloednieuwe minister van Buitenlande Zaken Gideon Sa’ar naar Nederland komt om erover te praten past ook in het plaatje. Israël laat geen kansen liggen om te blijven benadrukken dat Joden overal en altijd slachtoffer zijn. Zelfs al is het land volop bezig een gigantische genocide te plegen in Gaza en Libanon weer eens volop af te straffen voor het bestaan van Hezbollah, ze blijven altijd het slachtoffer. Ze moeten ook hun reputatie hooghouden dat ze ”het recht hebben zichzelf te verdedigen”, een recht dat blijkbaar het recht geeft om iedereen en alles ervan langs te geven, en eventueel te vernietigen.

Moord op Haniyeh zet de zaken in het Midden-Oosten nog verder op scherp

ACHTERGROND - Het kan zijn dat de bazen die bij de Israëlische Mossad het doden van tegenstanders regelen, denken dat het doden van Ismail Haniyeh het conflict met Hamas een gunstige wending zal geven. Helaas voor hen: dat is ontzettend primitief gedacht.

Alleen als een direct belanghebbende – zoals bijvoorbeeld een troonpretendent of een regerende dictator – wordt gedood is dat soms het geval. In alle andere gevallen wordt de opengevallen plaats snel opgevuld en schuift het regerende kader gewoon een plaatsje op. Zo zal het gaan in het geval van Ismail Abdul Salam Haniyeh. En zo zal het waarschijnlijk net zo gaan in het geval van Fuad Shukr, de militaire commandant van Hezbollah, die eerder een Mossad-doel was maar die nog steeds niet definitief dood is gemeld. Wel zijn er drie andere doden, een vrouw en twee kinderen, en 74 gewonden bij deze glorieuze Israelische aanval op een wijk in Beirut.

Niet de echte leider

Haniyeh (62) was al een tijdje niet langer de leider van Hamas. Hij was weliswaar in 2017 de leider van het politbureau van Hamas geworden, maar dat betekende vooral een politieke en symbolische functie. Hij had tevoren een stapje opzij gedaan ten gunste van Yahia Sinwar, die nadien de scepter zwaait in Gaza. Er zijn verhalen dat er wrijvingen zouden hebben bestaan tussen Haniyeh en Sinwar, maar dat is niet duidelijk bevestigd.

Foto: Jim Forest (cc)

Israel hanteerde op 7 oktober wel degelijk de ”Hannibal-procedure”

De Israëlische krant Haaretz heeft documenten verzameld alsmede getuigenverklaringen van diverse militairen, zo wel hooggeplaatste als minder hoog geplaatste, waaruit blijkt dat Israël tijdens de inval van Hamas- en Islamitische Jihad-strijders op 7 oktober, de Hannibal-procedure heeft ingezet.

De Hannibal-procedure is erop gericht te voorkomen dat er gijzelaars worden gemaakt. De strategie houdt in dat zodra eigen mensen in handen vallen van de vijand het vuur wordt geopend, zodat behalve de aanvallers ook de gijzelaars worden gedood in plaats van gevangen genomen. De laatst bekende keer dat Israel deze procedure toepaste was in 2014, ook in Gaza. In Rafah was de luitenant Hadar Golding tijdens de veldtocht van dat jaar gevangen genomen en Israel opende daarop een zwaar artilleriebombardement met 155 mm granaten op en rond de plek waar dit was gebeurd. Golding is nooit teruggevonden. Een 75 mensen werden door de beschieting gedood.

Van verschillende kanten was de afgelopen tijd gesuggereerd dat op 7 oktober, te midden van de gigantische chaos die was ontstaan, waarbij het militaire hoofdkwartier was overvallen en uitgeschakeld niemand de situatie kende en de bevelen over elkaar heen buitelden, iets dergelijks was gebeurd. Er was aanleiding dit te veronderstellen, onder meer de vele auto’s van de festivalgangers die waren beschoten en uitgebrand vroegen om een onderzoek, evenals de situatie in een aantal kibbutzim aan de grens waar een schade was aangericht die niet door leden van Hamas met hun lichte wapens kon zijn veroorzaakt. De Israëlische regering heeft dat onderzoek steeds tegengehouden. Alleen is er een onderzoek ingesteld naar aanleiding van de gebeurtenissen in kibbbutz Be’eri, waar generaal Barak Hiram een tank opdracht gaf op een huis te vuren. Dertien Israeli’s werden daarbij gedood evenals een veertigtal strijders van Hamas. De resultaten van het onderzoek worden binnenkort bekend. Er is een (kleine?) kans dat nu, negen maanden na oktober, ook een ruimer onderzoek van de grond komt

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Prachatai (cc)

Onvermoeibare Blinken is bezig de ster te worden van een grimmige soap

NIEUWS - Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken houdt de schijn op van een eventueel akkoord voor een vredesbestand. Intussen gaat de slachting in Gaza gewoon door en komen de Israëlische gijzelaars niet vrij.

De bloedige veldtocht van Israël in Gaza is aan het veranderen in een grimmige soap. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Blinken is in Israël uit zijn vliegtuig gestapt om de Israëli’s te vertellen dat de VN-Veiligheidsraad akkoord is gegaan met hun voorstel voor een staakt-het-vuren in Gaza. Dat heeft de V-raad inderdaad besloten – met 14 stemmen bij één onthouding, namelijk Rusland.

Drie fasen

Het voorstel betreft een drie-fasen-project: in de eerste fase worden gijzelaars bevrijd en wordt er zes weken niet geschoten, in de tweede fase worden alle gijzelaars losgelaten, en in de derde fase kan er worden gepraat over een wederopbouw van Gaza.

Goed idee, zult u misschien zeggen. Eindelijk stopt het zinloze geweld. Maar hoezo is dit een voorstel gedaan door Israël? Iedereen weet dat Netanyahu met de  hardnekkigheid van een kind dat om snoepjes bedelt steeds blijft herhalen dat hij pas ophoudt met oorlog voeren als Hamas is vernietigd. Nou ja, dat gaat Blinken dus voor elkaar krijgen, als het inderdaad een Israëlisch voorstel was. Gelooft u dat? Dat Blinken daar tijdens zijn zesde (of was het al de zevende?) nutteloze reis in gaat slagen?

Foto: Jos van Zetten (cc)

Het wordt tijd om eindelijk eens kritiek op Israël te gaan onderscheiden van antisemitisme

OPINIE - Ach antisemitisme. Harry van Bommel, Kamerlid voor de SP, liep in 2009 mee in een mars die werd gehouden om te protesteren tegen de Israëlische inval van dat jaar in Gaza,. Hij liep gearmd met Gretta Duisenberg en ze riepen ”Intifada, intifada, Palestina vrij”. Een videofilmpje daarvan verscheen op tv en in een talkshow krabbelde Van Bommel een beetje terug. Maar de volgende dag was er in dezelfde talkshow hetzelfde filmpje en werd hij volledig afgebrand. Onbekenden achter Van Bommel en Duisenberg riepen daarin opeens ”Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas!” Ik had een groot deel van de mars meegelopen en geen enkele keer ”Hamas Hamas” gehoord. Ik sprak erover met anderen de hele tocht hadden meegelopen. Die hadden ook niets gehoord. Korte tijd later sprak ik Job Cohen, de toenmalige burgemeester, die zei dat de politie die de hele route  de gaten had gehouden ook geen melding had gemaakt van ”Hamas, Hamas”. Volgens Cohen was het mogelijk dat de video achteraf was ingedubt.

In de jaren die volgden waren er steeds nieuwe gevallen van hetzelfde heftige antisemitisme, die vaak naar buiten kwamen via de Telegraaf. In 2014 stond Fatima Elatik volkomen onwetend op een foto van een Israëlische vlag die werd gecombineerd met een hakenkruis.  Het beeld was ongeveer tien  minuten te zien voordat het werd weggehaald. Maar voor een foto in de krant van wakker Nederland was dat lang genoeg. Niet lang geleden, in 2021 of ’22, werd het toenmalige Kamerlid Kauthar Bouchallikht ermee geconfronteerd dat ze op dezelfde foto had gestaan. Het is nooit achterhaald wie verantwoordelijk was voor het plaatje. Zou het kunnen dat er eenzelfde geschiedenis aan verbonden is als destijds bij Van Bommels ”Hamas Hamas”?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: De vernielingen in Be'eri. עופר גתי Pikiwiki Israel, CC BY 2.5, via Wikimedia Commons.

Twee rapporten: over Palestijnse seksuele misdaden en over Israëls behandeling van gevangen Gazanen

Wat is dat toch met rapporten over seksueel misbruik door Hamas (en aanverwante organisaties) op 7 oktober bij hun aanval op Israël? Steeds als er nieuws is, blijkt er toch weer weinig van te kloppen. Het begon met Israëlische beschuldigingen, maar die werden vrij snel grotendeels doorgeprikt als afkomstig van de orthodoxe lijkenverzamelingsorganisatie Zaka. Verhalen als veertig baby’s met afgehakte hoofdjes hangend aan een waslijn, een baby in een oven en een moeder bij wie de buik was opengesneden om er de foetus uit te halen, bleven niet heel. Net zomin als de de dame die een Israëlische commissie van onderzoek opzette, Cochav Elkayam-Levy. Ze slaagde er niet in bruikbare getuigenissen te verzamelen. Bovendien bleek ze een vroegere woordvoerder van het Israëlische leger te zijn geweest.

Dan was er een uitgebreide reportage van de New York Times, maar die is intussen ook alweer afgebrand. De maker ervan was een Israëlische filmmaakster, Anat Schwartz, samen met haar neefje Adam Sella en redacteur Jeffrey Gettleman. De Times was er zeer over te spreken, maar intussen wordt er intern overlegd of het stuk niet teruggetrokken zou moeten worden. Het was al mis aan het begin met ene Gal Abdush, die gedood werd en in half ontklede staat werd  aangetroffen. Ze werd  daarom opgevoerd als zijnde verkracht, iets wat haar familie in alle toonaarden steeds heeft ontkend en blijft ontkennen. Wat ook niet hielp is dat de eindredacteur van de NY Times, Joe Kahn, het stuk uitbundig had geprezen, terwijl het nu door tegenstanders een schoolvoorbeeld van de ”vooringenomen standpunten” van de krant wordt genoemd. Het werd intussen duidelijk dat Kahns vader redacteur is geweest van CAMERA (Committee for Accurracy in Middle East Reporting and Analyssis), een verlengstuk van de Israël-lobby met een dito hasbara -karakter, wat zoveel wil zeggen as dat het niet zo nauw werd genomen met de waarheid zolang Israël er maar gunstig vanaf kwam. De zoon zou daar wat van mee hebben gekregen.

Volgende