islamkritiek Archives

Als Links nou maar stelling zou nemen tegen de islam…

3 december 2015 , 13:46 , door Prediker

Een veelgehoorde verklaring voor het succes van xenofoob en nationalistisch rechts, is dat die in het stinkende gat springt waar Links met een grote boog omheen loopt. Als progressieven en liberalen nou maar de problemen met de multiculturele samenleving zouden benoemen en stelling nemen tegen de kwalijke kanten van de islam, zo luidt de redenering, dan zou dit de wind onder de vleugels van radicale rechtspopulisten als Wilders en Trump vandaan slaan.

Ook de atheïstische intellectuele goeroe Sam Harris gebruikt dat argument. Hij betoogt dat links nu eindelijk eens het gevaar van de islam moet onderkennen en serieus werk moet maken van repressieve maatregelen, gericht op moslims, waaronder een restrictieve anti-immigratiepolitiek.

Anders, zo stelt hij, is de bevolking genoodzaakt zich tot christelijke theocraten en fascisten te wenden, teneinde het moslimse gevaar te stuiten. Christelijk en fascistisch rechts herkent namelijk wél de bedreiging die uitgaat van de islam (en dus van moslims die de islam het Westen in dragen), durven het beestje ook klip en klaar bij de naam te noemen, en politieke maatregelen te nemen om te voorkomen dat Europa en de VS geïslamiseerd worden.

In bovenstaand clipje nemen Sam Seder en Michael Brooks deze redenering feilloos op de hak, aan de hand van een clipje van een bezorgde burger die onlangs in niet mis te verstane bewoordingen te kennen gaf, dat hij niet terug zal deinzen voor geweld om te voorkomen dat er een islamitisch centrum aan de rand van zijn stadje gebouwd zou worden.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-02-2022

Islamofobie en extreem-rechts

7 november 2014 , 11:00 , door Gastauteur

ANALYSE - Waar ligt de grens tussen islamofobie en authentieke islamkritiek? Die valt vaak helemaal niet zo gemakkelijk te trekken, meent arabist Brian Whitaker, oud eindredacteur Midden-Oosten voor de Guardian. Islamcritici lopen vaak het risico hand- en spandiensten te verlenen voor extreem-rechts. Toch moet er ook ruimte zijn voor echte kritiek en polemiek.

Afgelopen maandag opperde ik in een tweet dat ex-Moslims (en andere critici van Islamitische leerstukken en gebruiken) wegen moeten vinden om dit te doen zonder brandstof te verlenen aan islamofobie. Dit riep de volgende reactie op:

Het idee dat de term “Islamofobie” uitgevonden is door islamisten in het Westen, is inmiddels wijdverbreid op rechtse websites in de Verenigde Staten. Een daarvan zegt bijvoorbeeld:

Het neologisme ‘Islamofobie’ is niet zomaar ex nihilo opgekomen. Het is moedwillig uitgevonden door een façade-organisatie van de Moslimbroederschap, het International Institute for Islamic Thought, die is gesitueerd in Noord-Virginia.

Verhalen van deze aard zijn pure fictie, maar ze staan radicaal-rechtse elementen toe om te beweren dat islamofobie eigenlijk niet werkelijk bestaat, en dat de islam en moslims in het algemeen aldus ‘fair game’ zijn voor verguizing.

Herkomst van de term

Het vroegst bekende gebruik van de term op schrift was in het Frans – als “islamophobie” – in 1910. Het verscheen in een boek, La politique musulmane dans l’Afrique Occidentale Française van Alain Quellien, waarin deze de wijzen besprek waarop Franse koloniale bestuurders de culturen van de diverse Afrikaanse koloniën bekeken. De term verscheen ook in academische recensies van het boek, en kort daarna, in een biografie van de Profeet Mohammed door een Franse bekeerling tot de islam, die zijn boek opdroeg aan de nagedachtenis van de moslimsoldaten in het Franse leger die waren gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog .

Foto: Post-Atheïst

Post-atheïst | Botsende categorieën

10 februari 2014 , 15:30 , door Jona Lendering

COLUMN - Seksuele identiteiten zijn, om eens een open deur in te trappen, moderne constructen. In de negentiende eeuw vielen erotische verlangens, ideeën en handelingen onder de moraaltheologie, de psychiatrie, het strafrecht en de biologie. Pas betrekkelijk recent werd seksualiteit bevrijd uit de religieuze, morele, medische, juridische of biologische sfeer, ontstond seksualiteit als zelfstandige categorie en begonnen mensen te zeggen dat ze hetero of homo waren.

Iets dergelijks gebeurde in de vierde eeuw, toen religie als categorie kwam te ontstaan. In mijn vorige column wees ik erop dat ze ontstaan móest om ruimte te maken voor een christelijke identiteit. Tot dan toe bestonden er wel religieuze ideeën en handelingen, maar je deelname daaraan was onderdeel van bijvoorbeeld je nationale identiteit. Pas toen de christenen meer invloed kregen, wijzigden de categorieën die in het debat werden gebruikt. In universiteitsbargoens: het discours veranderde.

Helaas is het mensen eigen om wél te kunnen omgaan met informatie die zich in bepaalde hokjes laat passen maar geërgerd te raken als dat niet lukt. De Joden pasten niet goed in de nieuwe, door het christendom bepaalde categorieën, en ergernis hierover moet een gedeeltelijke verklaring zijn voor het feit dat de Joden in de Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd werden vervolgd. Niet als aanleiding of oorzaak, maar wel als versterkende factor. Eerdere generaties christenen, die hadden geleefd voordat de categorieën waren aangepast, zouden het hebben herkend.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Waan van de dag

Pakistaanse bekeerling wordt Spaanse vluchtelingenstatus ontnomen wegens islamkritiek

13 juni 2014 , 11:21 , door Jeroen Laemers

Dit is ongeveer wat er aan de hand is:

Pakistaan (Imran Firasat) bekeert zich tot christendom, en krijgt asiel in Spanje.
In Spanje maakt hij felle propaganda tegen de islam, waaronder een eigen YouTube-film geïnspireerd door The Innocence of Muslims.
Spanje meent dat de veiligheid van Spaanse burgers (in het buitenland) hierdoor gevaar loopt.
Spanje trekt zijn asielstatus in, ondanks het feit dat Firasat door een Spaanse rechter werd vrijgesproken van haatzaaien.
Het nieuws wordt voornamelijk verspreid door traditionele anti-islam websites.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Ter verantwoording

12 september 2011 , 08:00 , door Edge of Europe

Ontkenners en ondersteuners van de islamisering zullen spoedig ter verantwoording worden geroepen, kopt Artikel7 boven een ijzingwekkend stuk van de Duitse “islamcriticus” Mannheimer, gelardeerd met foto’s van twee fundiprotesten in Londen. Dat klinkt als een bedreiging. Als ik alleenstaand was geweest, had ik nu, hier, mijn adres en telefoonnummer gepubliceerd, want ik weiger bang te zijn.

Dat heb ik geleerd van mijn vader. Ik was namelijk bang van honden en hij, die regelmatig oude boerderijen bezocht om deze als binnenhuisarchitect een nieuw élan te geven, werd geregeld geconfronteerd met de engste honden die er bestaan: waakhonden. Hij stak die beesten een vuist toe, vertelde hij, en liet ze er eens aan ruiken en snuffelen. ‘Dan merken ze niet dat ik bang ben, maar dat ben ik natuurlijk wel een beetje’. En fascisten zijn net honden – als ze merken dat je bang bent, hebben ze eigenlijk al gewonnen.

Ik ben dus niet bang voor de dag des oordeels die deze Duitse neofascist over mij en alle andere weldenkende mensen uitroept. De neofascist die in een ander artikel Breivik toejuicht als het begin van een burgeroorlog tegen de islamisering:

“Norwegen im Juli 2011 bildet somit den vermutlichen Auftakt eines beginnenden Bürgerkriegs indigener Europäer zur Verteidigung ihres Kontinents.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Mij is de mond niet gesnoerd

23 juni 2011 , 13:50 , door Joost

[qvdd]

Dit is niet zozeer een overwinning voor mijzelf, maar een overwinning voor de vrijheid van meningsuiting. […] Je mag islamkritiek hebben, mij is de mond niet gesnoerd. Er valt een enorme last van me af […] Zo’n proces kost heel veel energie, geld. Ik kan me nu weer helemaal op de politiek gaan richten.

Geert Wilders is even vergeten dat hij zelf het proces flink gerekt heeft na zijn – totaal onverwachte, kuch -vrijspraak.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.