Post-atheïst | Brief van Khamenei

Een paar dagen geleden publiceerde de hoogste leider van de islamitische republiek Iran, ayatollah Khamenei, een open brief aan ‘de jongeren van Europa en Noord-Amerika’. Hij prijst de eerlijkheid waarmee westerse historici de negatieve kanten van de slavernij, het kolonialisme en de onderdrukking van minderheden onder ogen hebben gezien en daagt de jongeren uit te bedenken waarom zulk revisionisme wél heeft plaatsgevonden als het gaat om het verleden maar niet als het gaat om de hedendaagse islam. Khamenei vraagt de jongeren te zoeken naar de redenen waarom zijn religie in de westerse media steeds verkeerd wordt voorgesteld en adviseert hen om over de islam kennis op te doen uit de eerste hand, door gesprekken met gelovigen, door de Koran te lezen en door te leren over Mohammed. De ayatollah stelt expliciet dat hij de westerse jeugd niet vraagt om zijn interpretaties van het geloof over te nemen; hij probeert, zo schrijft hij, slechts de dynamiek te doorbreken waarmee terroristen worden gepresenteerd als representatief voor de islam.

Door: Foto: Post-Atheïst
Waan van de dag

‘Westen meet met twee maten’

, door

Aldus Sico van der Meer, proliferatie- en Irandeskundige van Instituut Clingendael:

‘Israël blaast al heel lang hoog van de toren dat Iran probeert kernwapens te maken. Terwijl het zélf, als enige in de regio, beschikt over atoomwapens. Jeruzalem weigert zich ook aan te sluiten bij het Non-Proliferatie Verdrag (NPV), dat inspecties van nucleaire installaties mogelijk maakt en de verspreiding van kernwapens moet tegengaan. Iets wat Iran wél heeft gedaan. Het zou verstandig zijn als Israël een toontje lager zou zingen.’

Israël behoort anno 2015 tot de drie landen in de wereld die het NPV-verdrag niet heeft ondertekend. Ook bij een ander belangrijk verdrag tegen massavernietigingswapens, het chemische wapenverdrag, is Jeruzalem geen partij. In tegenstelling tot vrijwel alle landen. Zelfs aartsvijand Syrië heeft dit verdrag nu geratificeerd.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Iran en ironie

, door

Hieronder is de tekst van een van de beroemdste gedichten uit het Nederlands, het “Graf te Blauwhuis” van Gerard Reve. Het is te vinden in Nader tot U (1969) en is opgedragen aan Sieuwke Hofmeijer-Rijpma, Reves buurvrouw in het Friese Greonsterp.

De “hij” waarmee het gedicht begint is haar zoon Gerrit Rijpma, die in 1945 door de Duitsers werd gedood. Als u er meer over wil lezen, kunt u terecht in dit stukje van Frits Abrahams.

Hij rende weg, maar ontkwam niet,
en werd getroffen, en stierf, achttien jaar oud.
Een strijdbaar opschrift roept van alles,
maar uit een bruin geëmailleerd portret
kijkt een bedrukt en stil gezicht.
Een kind nog. Dag lieve jongen.

Gij, die koning zijt, dit en dat, wat niet al,
ja ja, kom er eens om,

Gij weet waarom het is, ik niet.
Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?


Bij twee gelegenheden heb ik geprobeerd dit uit te leggen aan mensen die afkomstig zijn uit Iran en al een tijdje wonen in Nederland. Hoewel ze onze taal alleszins redelijk beheersten, bleek het onmogelijk om ze te tonen hoe dit gedicht “werkt”. Ze hadden moeite te herkennen dat de twee sentimentele regels aan het begin nooit serieus bedoeld kunnen zijn, zagen niet dat “strijdbaar opschrift” op het cynische af sarcastisch is, en begrepen niet dat het hilarisch ogende einde in feite bloedserieus is.

Foto: World Economic Forum (cc)

Trouwe bondgenoot

, door

Van ‘9/11’ kan ik me een aantal dingen levendig herinneren. Het was een dinsdag, weet ik nog. En na het eerste vliegtuig dat zich in de Twin Towers boorde, hoopte ik vurig op een ongeluk. Dat duurde tot ik hoorde van het tweede vliegtuig dat recht tegen de andere toren was aangevlogen.

Voor de rest: beelden van mensen die uit de brandende torens sprongen. Rookpluimen, paniek, onzekerheid.

Maar ook, later die dag: Benjamin Netanyahu (of misschien was het ook wel toenmalig minister-president Ariel Sharon – het geheugen is nooit helemaal betrouwbaar) die op televisie kwam om ons te vertellen dat de VS nu hetzelfde doormaakten als Israël en dat daarom, zoveel was nu wel duidelijk, óók het Palestijnse terrorisme keihard moest worden aangepakt.

Dat trof me toen al als goedkoop meeliften op andermans tragedie, als het op één grote hoop gooien van alles dat islamitisch was om zo de enig overgebleven supermacht voor Israëls karretje te spannen.

Ik heb de televisieopname in kwestie nooit teruggezien, maar ik twijfel er niet aan dat Netanyahu (of Sharon) iets dergelijks heeft gezegd. Beiden worden bijvoorbeeld aangehaald in dit artikel uit The New York Times van 12 september 2001:

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Vrijheid

, door

OPINIE - Een nieuwsberichtje uit de Volkskrant:

Als een vrouw in Iran zonder hoofddoek de straat opgaat, kan ze daar zeventig zweepslagen en zestig dagen gevangenisstraf voor krijgen. Tientallen vrouwen nemen dat risico door snel een foto van zichzelf te maken terwijl ze even ongesluierd zijn en die op de Facebookpagina (https://www.facebook.com/StealthyFreedom) ‘Mijn geheime moment van vrijheid’ te zetten. […]

Een andere vrouw vertelt dat ze niet alleen bang was betrapt te worden, maar zich ook zorgen maakte over de reactie van sommige van haar vrienden. ‘Maar het is geen zonde’, zegt ze. ‘De sneeuw in mijn haar is geen zonde.’

‘Een van de mooiste momenten die ik ooit heb gevoeld in Iran’, vindt weer een ander.

Als het even niet dragen van een hoofddoek ‘een van de mooiste momenten ooit’ is, laat dat zien dat een hoofddoek – althans in Iran en andere streng-islamitische landen – meer is dan een kledingstuk.

Behalve een lap textiel, is een hoofddoek ook een instrument van onderdrukking: een manier om vrouwen hun individualiteit te ontnemen, te objectificeren als onvolwaardige buitenstaander: de spreekwoordelijke ‘Ander’, in de woorden van Simone de Beauvoir.

In Iran, zo lijkt het haast, vervult de hoofddoek een vergelijkbare functie als de middeleeuwse voorloper van de gele davidster, namelijk als een manier om de uitsluiting van de drager in de openbare ruimte te garanderen.

Waan van de dag

Obama wil deal met Iran

, door

Interessante informatie in deze column van Carolien Roelants: Obama ziet voor Iran een plek weggelegd als een ‘erg succesvolle regionale macht’.

Nu sta ik weinig positief tegenover de Islamitische Republiek van Iran, maar ze zijn zeker niet erger dan de facto Amerikaanse bondgenoot Saoedi-Arabië.

De Republikeinen uiteraard schreeuwen moord en brand, ook vanwege Netanyahu’s afkeer van de as Iran-Assad-Hezbollah:

Er zwerven beren over de weg. Onder andere het Congres, dat voornamelijk denkt in extra sancties tegen Iran en met zijn nieuwe Republikeinse meerderheid in Huis én Senaat nog meer macht heeft om een akkoord te saboteren. Ik zag een andere opmerkelijke uitspraak, van senator Lindsey Graham tegen de Israëlische premier Netanyahu, dat „het Congres uw leiding zal volgen”. Netanyahu wil alleen maar géén deal met Iran. Tussen twee haakjes, wat zou ú ervan vinden als een prominent Kamerlid zoiets tegen een buitenlandse premier zou zeggen?

Closing Time | Rastak

, door

Iran is een groot land waar, naast de Perzen, allerlei etnische minderheden leven: Turkmenen, Arabieren, Koerden en diverse stammen, die voor een deel hun aloude nomadische levenswijze bewaren. Er zijn verschillende folkloristische bands die zich laten inspireren door de tribale muziek, zoals Rastak. Het lied gaat over de regen en is gezongen in de taal van de Loeren, een groep die woont in het Zagrosgebergte.

Dit zijn de zes Iraniërs die 91 zweepslagen krijgen voor het maken van een videoclip

, door

Bekijk ze in het bovenstaande filmpje.

En omdat Sargasso natuurlijk hopeloos genuanceerd is, zal ik mijn oordeel over de bedenkers van deze achterlijke straf enigszins getemperd weergeven: dat soort eikels verdient het om met een roestige hooivork te worden bewerkt.

Overigens kwam ik er zonet achter dat niemand ooit de tag ‘klootzakken’ aan een post op Sargasso had gehangen. Die omissie is nu verholpen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende