Techno-alert: Hoe zit GC/Parlando in elkaar

Hieronder volgt een voorpublicatie uit de boek Overleven Verplicht dat morgen wordt gepresenteerd tijdens het gelijknamige symposium ter herinnering aan de vermoordde IKON-journalisten. Uw blogger Carlos werd in de hoedanigheid van burgerjournalist gevraagd om een bijdrage te leveren aan dit boek en meerdere reaguurders gaven aan benieuwd te zijn naar de tekst, bij deze. Het boek (en een DVD) kan besteld worden op overlevenverplicht.nl.

Miljoenen virtuele Koos Kosters
De krantenfoto van Koos Koster die geflankeerd door collega’s in El Salvador over straat loopt, maakte op mij als negenjarige jongen zo’n indruk, dat toen mij 25 jaar later gevraagd werd naar de herdenking van zijn dood, ik dit beeld direct als eerste voor me zag. Destijds ademende de foto voor mij een gevoel van avontuur en spanning. Koos Koster loopt met opgeheven hoofd de wereld in, wie kan hem iets maken? Toch waren hij en zijn drie collega’s een week later dood.
Koos Koster heeft in zijn loopbaan risico’s genomen om de wereld te vertellen over mensenrechtenschendingen en armoede. Uiteindelijk heeft hij zijn felle stellingnamen en oprechte intense betrokkenheid met de dood moeten bekopen. Zijn werk was echter van onschatbare waarde in een tijd dat nieuwsgaring nog hoofdzakelijk verliep via kranten en televisie. Zonder geëngageerde journalisten als Koos Koster die in dictaturen hun leven waagden, had men daarbuiten nooit wat vernomen van de misstanden. Slechts weinig mensen zullen, als ze zelf in een veilige situatie verkeren, het besluit nemen om onbaatzuchtig het gevaar op te zoeken. Doordat de mensen in de dictatoriale regimes van Latijns-Amerika zelf het nieuws niet naar buiten konden brengen waren ze afhankelijk van die enkeling die een brug vormde tussen hun land en het Westen.
Door de komst van het internet heeft zich een revolutie voltrokken in de informatievoorziening en zijn burgers in een dictatuur of in oorlogssituaties vaak wel zelf in staat het nieuws over geweld en onderdrukking naar buiten te brengen. Wie zelf toch al in een onveilige situatie verkeert, is waarschijnlijk eerder geneigd om als boodschapper op te treden en de extra risico’s te accepteren. Ambtenaar, student of boer – iedereen kan nu zelf met behulp van een weblog als journalist optreden. ‘Burgerjournalisten’ worden ze genoemd. In de korte geschiedenis van het nieuwe medium weblogs hebben burgerjournalisten al op verschillende belangrijke momenten cruciaal nieuws naar buiten gebracht. Weblogs zijn een laagdrempelig en democratisch medium. Geen wonder dat ondemocratische regimes er onrustig van worden.